BİR ŞEYLERE DAİR ✔

Bölüm 20 : Sevgili Şiirlerim.

Bölüm 20 : Sevgili Şiirlerim.
*Sizi yazdığım gibi anlayanın kalbi olmuş kırıklar mabedi.*

Sevgili şiirlerim;
Neden bu kadar anlamlarım yüklüsünüz?
Neden yazdıklarımı okuyunca yabancı hissediyorum kendime?
Neden hiçlikle doluyken dolup taşıyorsunuz?

Yetmeyecek şeyleri sığdırmaya çalıştım size.
En ağır anlamlarımı kaldırdım bize.
Yüreğim bir kırıklar mabedi,
Parçalarım her yana dağılmış.

Toplamak çok uzun sürecek.
Sözlerim hep bize yarım gelecek.
Gelecekler, hiçlikle süslenecek.
Gerçekler, kırık çiçeklerle örtbas edilecek.

Söylediklerim dikkate alınır mı dersin?
Tüylerimi diken diken eden gerçekleri, görür mü biri?
Zihnimden ruhuma akın eden onca kelime,
Dökülüyor kalemimin ucundan sayfalara.
Seninle belli ediyorum gerçekleri,
Seni yazdığım gibi anlayanın kalbi olmuş kırıklar mabedi.

Şarjım olmuş yedi,
Tükenmek üzere olan bir pil gibi,
Bitmek üzereyim,
Ama hâlâ anlatmaya çalışıyorum kendimi.

Tekrar okumaya korkuyorum sizi,
Kırılan parçalarımı toplmaya uğraşırken,
Tekrar kırılmaktan korkuyorum.

Gidiyorum,
Dönüşü olmayan bir gidiş.
Susuyorum,
Bağıra bağıra bir susuş.

Sevgili şiirlerim;
Vazgeçiyorum.
Bazen vazgeçmek gerek derler ya hani,
Artık inanıyorum.

Durdurur muyum beni?
Yaptırır mıyım bilmem.
Kulak ver sözlerime,
Bu ruh intihar etmeden.

***

Bunu okuyan kişi, sana sesleniyorum;
Gitmenin, kalmak kadar kolay olmadığı gerçeğini kabullendim. Gidecek miyim? Bilmiyorum. Bu sorunun cevabını ancak sen verebilirsin. Ruhumu terketmeme izin verecek misin? Ya da kendini benimle yok edecek misin?

Ne var biliyor musun? Boşver beni. Şimdi git o gitmen gereken yere, ispatla varlığını. Ben yapamadım, sen yap. Ben sustum, sen susma. Benim sayemde birinin ayağa kalktığını duyduğumda o kadar mutlu olacağım ki. İlk defa bir amacıma erişmiş olacağım. Birileri de belki senin sayende ayağa kalkar. Aynaya bakar, güzelliğini fark eder, yapabileceklerinin farkına varır.

O yüzden, sana sesleniyorum;
Sen her şeyi yapabilirsin. Ben... Sana güveniyorum...

Bu bölüm, sana gelsin...