BİR ŞEYLERE DAİR ✔

Bölüm 12 : Sevgili Hüzün.

Bölüm 12 : Sevgili Hüzün.
*Kaçacağız senden, bu dünyadan çıkacağız. Ama gittiğimiz her yerde, yine seni bulacağız.*

Sevgili hüzün;
Uzağımda olduğun her an yakınımdaydın.
Gittin sandığım her an kalandın.
Bittin sandığım her an biraz daha çoğaldın.

Bu dünya başlı başına hüzün değil mi zaten?
Adem'den tut bugüne kadar her an hüzün.
Bulutlardan tut yere kadar her yer hüzün.
Ondan tut bana kadar her kalp hüzün.

Dolduk artık, bırak bizi.
Belki de sen gidince hiç kimsesiz kalacağız.
Belki de bu yüzden gitmiyorsun.
Belki de bu yüzden terketmiyorsun.

O halde kal burada,
Kalplerimizde yapmaya çalıştığın inşaayı bitir.
Kalplerime seni inşaa et,
Senle dolsun her yer.

Sevgili hüzün;
Gitmemişsin.
Hoşgeldin yine de.

Kelimeler seni anlatmaya yetmeyecek,
Sen bana yetmeyeceksin,
Ben bu dünyaya yetmeyeceğim,
Dünya insanlığa yetmeyecek.

Kaçacağız senden,
Bu dünyadan çıkacağız.
Ama gittiğimiz her yerde,
Yine seni bulacağız.

Her şeyi bir şeymiş gibi görenler,
Seni hiçmiş gibi görüyorlar.
Her şey çok güzel olacak deyip,
Kendilerini kandırıyorlar.

Sen burnumuzun dibindeyken,
Biz kendimizde değiliz.
Biz kendimizde değilken,
Sen her yerdesin.

Her güzelliğin içinde,
Her güzelliğin dışında,
Bende,
Onda,
Hep hüzün var,
Hep sen varsın.

***

Bir parça ben, bir parça o, bir parça sen... Toplanıyoruz, bir hayat ediyor. bir hayat, bir yaşam demek. Ama biz üçümüz bir yaşamı paylaşıyoruz. O yüzden mi böyle? O yüzden mi aldığım nefesler yetmiyor bana? O yüzden mi her nefes alışımda biraz daha eksiliyorum? Eksik bir hayatta yarım yaşıyorum. Bir yanım ölmüş gibi içimde. Ne nefes alıyor, ne mutlu oluyor, ne de sen hüzünlendirebiliyorsun. İnsanın içinde bir yan nefes almıyorsa eğer, o yanı ölmüş demektir. Sonra bütün vücuda yayılır.

Sevgili hüzün;
Ben ölüyor muyum?

O zaman şey diyelim mi?

Bu bölüm, hayatını hüzünle paylaşanlara gelsin...