Bölüm 18 : Sevgili Mavi.

13 7 1
                                    

Bölüm 18 : Sevgili Mavi.
*Ben, en başından hiçtim. Sadece fazlalıkları atmam gerekti. Fazlalıktım kendime, kendimi attım.*

Sevgili mavi;
Hep biz söz ettik sana yaralarımızdan.
Söylesene, sen nasılsın?

Göktesin, yerdesin.
Kalbin rengi kırmızı olsa da, en derinindesin.
Gözlerimizin önünde seriliyken bile,
Hep en görünmeyensin.

İçimize çektik seni her sigara dumanıyla.
Göğe yükselmek için her şeyimizi koyduk ortaya.
Ölmek isteyenler hep sana geliyor,
Uçurumlar da denize bakıyor sonuçta.

O tarçın kokusu gelirken burnuma,
Uzaktan uzaktan izliyorum seni.
Korkuyorum gözümü kırpmaya,
Kaçırırım diye her anki güzelliğini.

Sevgili mavi,
Gökkuşağında olmak nasıl bir duygu?
İnaanların seni sevmesi,
Sana gelmek istemesi nasıl bir duygu?

Sözlerimin üzerine kurulan bir binanın enkazı misali,
Gerçekleştirmek için kurduğumuz hayalleri,
Söylenilen kelimelerin ruhumda oluşturduğu boşluktan bakar gibi,
Bir dünya düşün, gözlerimizdeki okyanusun dibindeki.

Söylesene,
Bir parça mavileştirir misin beni?
Bir parça özgür kılar mısın ruhumu?
Gökyüzüne değer mi elim?

Özgür kalmak, sınırını aşınca mı olur?
Ruh, sınır aşılınca mı özgür kalır?
Beden, ruh özgür kalınca mı mutlu olur?
Giden, beden mutlu olunca mı yanında kalır?

Kalansız bir gidenin hikayesi mi gizli kalır?
Gideni olmayan kalanlar hep şanslı mıdır?
Kalan da değilim giden de, her ikisiyim.
Bir gidenim yok ama ben benden gitmiş gibiyim.

Hikayem, sona eriyor.
Ruhum beni terkediyor.
Ruhu olmayan beden ne anlam ifade ediyor?
Bedenim, ruhu olmadığı için bu dünyada kalmayı anlamsız buluyor.

Sevgili mavi;
Sen gittin mi birilerinden?
Yoksa birileri mi gitti hep senden?
Üzüntülü, acılı ve ses etmeden...

Ey mavi,
Gel, birlikte sonlandıralım.
Kalansız bir hikayeye imzamızı atalım.
Birlikte, sonsuza kadar yok olalım.

***

Söylenecek kelimeleri bir bir yutuyorum. Eskiden anlam veremediğim şeylerin anlamlarının altında eziliyorum şimdi. Gökyüzü kadar sonsuz olmak istiyorum. Nasıl sonsuz olunduğunu bilmiyorum. Ölmek isteyen parçalarımı bir bir söktüm demin. Şimdi bir baktım kendime. Yok olmuşum, hiç olmuşum. Ölmek isteyen yanımı atıp yaşamak isterken, ölmüşüm ben. Artık hiçlikteyim. Kimsenin görmek istemediği, kimsenin anlamak istemediği biriyim. Yazdıklarımla ifade etmek isterken kendimi, kendi ifadelerimin anlamlarının altında kalmışım.

Sevgili mavi;
Belki geç oldu ama şimdi anlıyorum. Ben, en başından hiçtim. Sadece fazlalıklarımı atmam gerekti. Fazlalıktım kendime, kendimi attım.

O zaman şey diyelim mi?

Bu bölüm, ruhu mavisiz kalanlara gelsin...

BİR ŞEYLERE DAİR ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin