Costiño Series 4: Huling Tagpuan (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 22

Kabanata 22

Deeply rooted

As what he plan, we arrive in the country that day too. Sobrang sakit pa ng katawan ko lalo may jetlagged yata ako. Masakit din ang ulo ko at gusto ko munang humiga sa kama.

Nang makita kong parating na sa akin si Gavino hawak-hawak ang dalawang ticket papuntang Tacloban, ngumiti siya ng malalim. I respond to his smile.

"Are you tired?" He ask gently.

I nod slowly. I am really tired. I want to cuddling with him in our bed right now. I want to hug him and feel his warm body embracing me right now. I want him right now. But damn it, nasa airport pa kami.

"Let's just go home." Tanging nasabi ko.

Hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming naglakad papunta sa eroplanong sasakyan namin. Another flight for home. Humilig ako sa balikat ni Gavino at huminga ng malalim. Unti-unti kong naramdaman ang pagtaas ng eroplano kaya hinawakan muli ni Gavino ang kamay ko.

"Are you really fine?" He ask worriedly.

Tumingin ako sa kanya at inabot ang labi niya. I kissed it passionately. He sighed and smile.

"Your lips makes me fine." I said.

Ngumiti siya at inakbayan ako. Pareho kaming napatingin sa bintana at pinagmasdan ang ulap at mga ibon. Ilang oras ang naging biyahe namin bago ko nakita ang airport ng Tacloban. Sa wakas, nasa probinsya na din kami. Gavino hold my hand tightly as we heading out to the airport. Sa labas, may isang kotse ang huminto sa tapat namin kaya kumunot ang noo ko.

Lumabas ang driver kaya napahinga ako ng malalim. It's Kuya Roger. Ngumiti ito sa akin at tumango naman kay Gavino.

"Nasa kamay mo na ulit boss." Mahiwagang sabi nito.

I lour. What? What is he talking about? I heard Gavino small chuckled.

"Syempre sa akin parin bagsak nito, simula sa una hanggang sa huli." Gavino said proudly.

I rolled my eyes. He is very arrogant. Kuya Roger smirked and open the door for us. Maingat naman akong pinasakay ni Gavino sa backseat at sumunod siya. Maya-maya pa, umandar na ang kotse kaya humilig muli ako kay Gavino.

"I'm really tired baby." I said tiredly.

Naramdaman ko ang paninigas ng katawan niya. His breath is impacting in my head. Tumingala ako sa kanya, malalalim ang mata niya habang nakatitig sa akin.

"Then we will rest after this." He said softly.

I smiled. Ilang oras na biyahe at huminto kami sa pamilyar na bahay. Nanigas ang katawan ko ng makita ang gate ng bahay namin. It's still same, kung may nagbago man ay yung kulay lang ng bahay. Namumuo ang luha ng tumingin ako kay Gavino. He smiled softly.

"We'll talk to your parents baby." He said gently.

My tears flowed down. I hug him tight. Yung sobrang hapit na hapit ang katawan namin. I smell his perfume, damn it. He is very manly.

Lumabas kami ng kotse na magkahawak kamay. Siya mismo ang nagbukas ng gate at sabay kaming pumasok. Ramdam na ramdam ko na ang kaba habang naglalakad kami sa pinto papasok sa bahay. Hinawakan ni Gavino ang siradura ng bigla itong bumukas ang bumungad sa amin si daddy at mommy. Pati sila ay natigilan ng makita kami.

Naunang lumapit sa akin si mommy at yinakap ako ng mahigpit. Hindi ko napigilan ang luha kaya napaiyak ulit ako sa balikat ni mommy.

"Oh God Glenda. Your back hija," Si mommy habang umiiyak.

Tumango-tango ako habang patuloy sa pagluha ang mata ko. Napatingin ako kay daddy, namumula ang mata niya habang nakatingin sa akin. Humiwalay ako kay mommy at nanghihinang lumapit sa kanya. Dad approach me and hug me tightly. I felt his tears in my shoulder.