Costiño Series 4: Huling Tagpuan (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 19

I love Moira song, so bear with my playlist.
-----

Kabanata 19

Pagsubok

Gavino is true to his word. He didn't force me to forgive him. He didn't force himself for me. Naging mabait siya, naramdaman ko ulit yung lalaking maalagain. Naramdaman ko ulit yung lalaking aalagaan ako. He really take care of me.

At sa araw na lumipas, lalo kong napatunayan na unti-unting bumabalik yung lalaking hinangaan ko noon. Yung lalaking minahal ko. Mahirap itanggi pero unti-unti na akong bumibigay sa kanya. Kahit anong pangbabalewala ko sa kanya, pinipilit niya paring maging mahinahon. Kahit sobrang maldita na ako at pangit na ang pinapakita kong ugali, hindi siya nagreklamo. He accept all my caprices. He accept my spoiled attitude.

Kaya gumawa ako ng pagsubok sa kanya, mga pagsubok na hindi niya alam. Una, he should be patience. And it happened. Naging pasensyuso siya sa akin. Kung anong gusto ko, binibigay niya. He even let me going outside the hotel and let me do what I want.

Isang araw, sinubukan ko ang unang pagsubok at titignan ko kung kakayanin niya ang tactless attitude ko. Let's see! Gagamitin ko si Heracles, ang lalaking naging kaibigan ko dito. He is my first boy best friend when I studied before. He is kind and smart. He is also a good looking man.

"Ano ba yan, hindi masarap ang pagkakaluto. Masarap magluto si Heracles, yung luto niya ang hinahanap ko." Maarte kong pagrereklamo.

Nasa hapag-kainan kami nun at si Gavino ang naghanda ng breakfast ko. Tumingin ako sa kanya, sumama ang tingin niya sa akin at naging masungit. I use his word before, nung panahon na hindi ko pa alam na may kalantari na siya. He sighed heavily.

"Who is Heracles?" Malalim niyang tanong.

I smiled softly. Tignan ko kung hanggang saan ang kaya mo!

"Hmm secret. Basta masarap siya magluto at masarap din siya." Nakangiti kong sabi.

Kinuha niya ang pagkain sa harap ko, shit! Masarap yun e. Nanghinayang ako ng makitang tinapon niya ang pagkain sa basurahan at bumalik ulit sa akin. Sobrang seryoso ng mukha niya.

"Tell me what you want to eat, then I'll cook it better than that asshat you talking about." He said controlling his anger.

Ngumisi ako. Mukhang gumagana ang una kong pagsubok ah! Nagiging pasensyuso na siya ah! Sige pa nga.

"Hmm pwedeng pizza nalang? Yun kasi ang madalas na kinakain ko kapag breakfast e." Sabi ko.

Huminga siya ng malalim at tumango. Sumingkit ang mata ko. Aba'y gagawin niya nga talaga!

"Sige. Can you wait for another time? It takes time baby." He said gently.

Tumango ako. Kaya nagsimula siyang magluto. Kitang-kita ko pa ang butil ng pawis niya habang nagmamasa ng harina. Napatingin ako sa braso niya, lumalabas ang mga ugat sa tuwing binibigay niya ang buong lakas sa pagmamasa. Shit! Ugat palang Kuya Gavinong nanghihina na ako.

After minutes of cooking, may ngiti sa labi niya ng tinapat sa akin ang umuusok pang pizza. It was an Hawaiian pizza. Hingal na hingal pa siya at pawis na pawis ang katawan niya. Ngumisi ako.

"Ayy sorry hindi ko na pala gustong kumain nyan. Nakakataba ng katawan e." Pag-aayaw ko sa pizza.

Narinig ko ang malalim niyang paghinga. Tignan natin kung hindi ka magalit sa akin. Pinaghirapan mo yan e, tapos tatanggihan ko lang.

Wala siyang naging sagot, lumapit lang siya sa akin at hinalakan ako sa noo. Natulala ako sa ginawa niya. Hindi ako nakapagsalita, at basta nalang lumabas sa utak ko na nakapasa siya. Nakapasa siya sa una kong pagsubok. Ikalawa, dapat hindi ako makakaramdam ng pangamba. And it happened again. Hindi siya umalis ng penthouse simula ng dumating ako. Kung may kailangang ayusin sa company niya, inaayos niya gamit ang internet. Nanatili siya sa tabi ko, inalagaan ako ng mabuti.