love is blind//jaemark

5

Jaehyun sabahın ilk ışıklarıyla birlikte uyanmış, geri uyuyamamıştı. Hafta sonu daha bitmemiş olduğu için okula gitmesine gerek yoktu. Bu yüzden rahatça uyumak istiyordu fakat uyuyamıyordu.

En iyi fikrin kalkıp kitap dinlemek olduğunu düşünerek bunu uygulamak üzere yatağından çıktı ve lavaboya gidip elini yüzünü yıkadı. Odasına geri geldiğinde masasının üzerinde duran telefonunu aldı. Görmediği için telefon kullanmasının zor olduğu düşünülebilirdi ancak görme engelli olduğu zamandan bu yana anlamıştı ki, teknolojinin hızla ilerlemesiyle birlikte bu daha da kolaylaşmıştı.

Parmak izini okutup telefonu açtığında sanal asistanı direkt olarak açılmıştı. Bu yazılımı bir tanıdıkları özel olarak yüklemişti. Sanal asistana ne istediğini söyledi ve açılmasını bekledi.

Kitap açıldığında sessizlikle dinlemeye başladı. Tabii ki normal bir şekilde kitap okuyormuş gibi hissettirmiyordu. Yine de kitap dinlemenin bile ona bir şeyler kattığını hissediyordu, hiç okuyamamaktan iyiydi.

Kitaba tam olarak odaklandığı sırada bildirim geldiğini belirten bir ses çıktı. "Mesaj okunsun mu?" diye gelen soruya evet diye cevap verdiğinde sanal asistan onun için mesajı sesli bir şekilde okudu.

Mesaj bilinmeyen bir numaradandı ancak mesajın içeriğinden kim olduğunu anlamıştı. 10 - A sınıfındaki Donghyuck'un abisi yani velisiydi.

Donghyuck sessiz sakin biriydi. Derslerde hiç konuşmaz, soru sormazdı. Tarihi pek de iyi sayılmazdı. Ortaokulda çok başarılı bir çocuk olsa da liseye geçerken hem ailesini hem de görme yetisini kaybetmiş oluşu onu içine kapanık bir çocuk olmaya itmişti.

Gittikleri tatilden dönerken bir kaza geçirmişler ve Donghyuck ile abisi Mark kazayı yaralanmalarla atlatırken anne babaları onlar kadar şanslı olamamışlardı. Kaza yerinde hayatını kaybetmişlerdi.

Donghyuck bu yüzden derslerine  odaklanamıyordu. Onu anlayabiliyordu Jaehyun. Birilerini kaybetmek zaten çok kötüyken hem ailesini hem de görme yetisini aynı anda kaybetmek daha da kötü olmalıydı.

Okuldaki öğretmenler onun durumunu bildiklerinden yardımcı olmaya çalışmışlar, hatta sınıftaki birkaç kişiyi onunla konuşturtmaya çalışmışlardı. Ancak Donghyuck sınıfındakileri pek seviyor gibi durmuyordu.

Mesaj da bununla alâkalıydı işte. Jaehyun mesajı yine sanal asistan aracılığıyla cevapladı.

mark : merhabalar hocam
sabah sabah rahatsız ettiğim için üzgünüm ancak işe gitmeden önce sadece bu zamanda vakit bulabiliyorum
kendimi tanıtmayı unuttum, lee donghyuck'un abisi mark ben
donghyuck bu aralar eskisinden de fazla içine kapanmaya başladı
derslerle de ilgilenmiyor
sadece oturup şarkı dinliyor her gün
birkaç arkadaşı olup olmadığını sorduğumda da sınıfındakilerden kimseyi sevmediğini söylüyor
sizi bu konuyla rahatsız etmek istemezdim ancak kardeşimin böyle olması beni gerçekten çok üzüyor
ona yardımcı olabilecek birisini bulabilir miyiz?
yani diğer sınıflardan olsa daha iyi olur sanırım...
tekrardan rahatsızlık verdiğim için çok üzgünüm

jaehyun : iyi sabahlar mark bey
rahatsızlık vermediniz merak etmeyin
zaten uyanıktım
açıkçası sınıfındaki arkadaşlarının dışında okulda ona uyum sağlayabilecek biri var mı bilmiyorum
en iyi öğrencilerin olduğu sınıf A sınıfı
bu yüzden diğer sınıflarla anlaşamaz gibi geliyor
nasıl desem
onlar biraz daha haylaz öğrenciler
fakat sizinkiyle aynı yaşta bir kardeşim var
çok içine kapanık biri değildir
hyuck'a uyum sağlayabileceğini düşünüyorum
isterseniz deneyelim?

mark : sizi çok seviyor zaten
kardeşinizi de seveceğine eminim
umarım ki iyi anlaşırlar ve kardeşim bu durumdan kurtulur
çok teşekkürler hocam
ne zaman tanıştırabiliriz, ne zaman uygunsunuz?

jaehyun : isterseniz pazartesi günü okul çıkışında ben donghyuck'u bize getirebilirim
hem ders çalışabilirler?

mark : tamam o zaman
ben de iş çıkışı donghyuck'u almaya gelirim
evinizin konumunu atarsınız, değil mi?

jaehyun : tabii
merak etmeyin

mark : çok teşekkürler ve iyi günler hocam

jaehyun : size de