Ah, Kemal. Canım, Kemal.
Bu mektubumu da göğsüme sıkı sıkı bastırdım. Hissettin mi? Bir de buse konduruyorum kenarlarına. Bilmeden parmak uçlarından öpüyorum sanki.
Canım, Kemal.
Ben seni severken iyiliğini ya da kötülüğünü aramadım. Aşk bu. Eğer olur da sen yüreği kötü bir adam olsaydın, ben seni sevmekten geri duramazdım. Aşk bu, Kemal. Kime tutulacağın, tutulduğun kişinin de iyiliği, kötülüğü önemsiz oluyor.
Ama sen kalbime o kadar yakışan bir adamsın ki, o kadar olur yani.
Birsin, teksin, içimsin.
Toplasam bütün gökyüzünü ellerime, o bile sığar bu küçük avuçlarıma. Ama senin sevgin taşıyor parmaklarımdan.
Yine de benim göğsümde sana bolca alan var. Bir sen sığarsın oraya.
İsminin kapladığı alan bile bir gökyüzü etmiyor, Kemal.
Çok güzelsin, en güzelisin her şeyin.
Yıllarımı uğruna feda ettiğim güzel adam, olur mu bir gün gönlünde yerim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
anlat ona.
Randomyerin dolmuyor, boşluğun karaladığım şu kağıt kadar acı verici. sen de al bunu, oku, yaz, gönder bana. beni susturma. beni hiç unutma, hep hatırla. @mektup
