Chapter 13: Someone like you.
---
AFTER the scene on that sea shore, i decided to go home. Nawalan na ako ng gana, dahil sa mga katanungan niya. Masyadong personal at ayoko ng ganon. I know there's no offence meant, but hindi ko mapigilan ang sarili ko na ma-offend.
Mag-isa akong nakauwi sa mansyon, dahil hindi ko na pinansin ang lalaking kasama ko kanina. Though, nagpumilit pa siyang ihatid ako dito, hindi pa rin ako pumayag. Hanggang ngayon naiirita pa rin ako sa kanya.
Napabalik na lamang ako sa katinuan nang dumampi ang malamig na simoy ng hangin sa balat ko. I shiver as the cool wind sent chills down my spine.
I indulged myself as i started walking in the mansion. I pass along the hallways, at hindi ko na napansin ang mga katulong na tinatawag ako.
Akmang aakyat na ako nang matigilan nang marinig ko ang boses ni papa. Wait! Si papa? Agad akong humarap sa pinanggalingan ng boses at doon ko nga natagpuan ang nakangiti kong mga magulang.
I quickly run towards them, i really miss them. "Ma, Pa. Bakit kayo nandito? " tanong ko sa kanila ng makalapit ako.
"We're doing some business here and..... May pupuntahan tayo bukas. " anunsiyo ni papa kaya natuwa ako ng malamang may pupuntahan kami bukas.
"Gaano katagal pa po ba kayo mag-sstay dito? " tanong ko. Sana magtagal pa sila dito.
Nginitian nila ako. "Maybe one week or less than that, kase alam mo naman we're busy. " kahit na nalungkot ay masaya pa rin ako, dahil at least makakasama ko pa rin sila.
Nagpatuloy ang aming kwentuhan habang kumakain sa hapag. Ang sarap sa pakiramdam ng ganito, parang nawawala lahat ng dindala ko. Someday, i will be okay.
Matapos ang dinner ay nagpasya muna akong pumunta ulit sa garden. Agad akong sinalubong ng malamig na simoy na hangin, natatangay pa nito ang malago kong buhok.
Muli kong sinamyo ang mga bulaklak at talagang nakaka-relax ang bango nito. Sa kalagitnaan ng aking pag-iisa ay bigla ko na lang naramdaman ang pag-vibrate ng phone ko.
I checked my phone and suppressed a smile when i finally knew who's bugging me right now.
Mosh-Moshiiiieeee:
Vhennnnnn! Hindi ka na nagpaparamdam! Kamusta ka na? Ikaw ata 'tong may lalaki eh!
Baliw talaga 'tong babaeng ito. Ako pa talaga ang may lalaki, well hindi ko naman ikakaila na may na-meet akong lalaki kanina.
Ako:
Oyyyy! Wala akong lalaki ah! Tho, kanina may may nakilala akong lalaki. HAHAHA. Don't worry, i will be okay.
Nang ma-sent ko ang message ay muli kong sinamyo ang mga bulaklak. Kailan kaya darating yung panahon na may magbibigay ulit sakin nito? Atat na kase akong malagyan ng bulaklak yung mga bagong vase na hindi pa nagagamit. Yung vase ko nga pala sa kwarto ko, kamusta na kaya iyon? Galing pa kay louirse yung huling bulaklak na nailagay ko dun eh. Ipapatapon ko na lang siguro yun, bulok naman na ata eh.
