**Present**
"To sum it up. You met a guy on our Graduation party, umalis ka kasama niya at hindi ka talaga nagpasundo sa driver niyo tulad ng text mo sa akin noon. Then may nangyari sa inyo. Tapos nabuntis ka ka. Eh gaga ka nga! Bakit ka sumama sa lalaking hindi mo kilala?!!" sabi ni Rhian na napahawak pa sa sintido nito.
"I don't know, ang alam ko lang noon nahilo ako at feeling kong mang manayak. Basta! hindi ko na din alam, tapos na iyon." sabi ko.
"Anong nangyari sa anak mo? Natuloy bang pinaampon?" seryosong tanong ni Abee. Si Judy tahimik lang sa tabi ko.
Hindi ko agad nasagot ang tanong ni Abee, I don't want to talk about that child. I wanted to get rid of him noong nasa sinapupunan ko pa lang siya dahil isa siyang malaking proweba ng katangahan ko. Pero buong araw ngang sermon ang inabot ko kay Mom and Dad.
"Si Shawn" si Judy na ang sumagot dahil nakita niya atang wala akong balak.
"Wait What!?!! Si Shawn na kapatid mo ay anak mo? And you knew?" naguguluhang sabit ni Abee at tanong kay Judy.
"It's not my story to tell bitch!"
Bumuntong hininga muna ako "Can you forgive me now for not telling and for leaving without notice?" tanong ko sa kanila.
"Eh ano pang choice namin? Siyempre kaibigan ka namin eh. It must have been hard on you. So brave. I'm so proud of you" sabi ni Rhian at kinabig ako palapit sa kanya saka niyakap ng mahigpit.
Sa iba mababaw lang ang dahilan kung bakit ako ganito, kung bakit hindi ko matanggap ang batang iyon. Kung bakit sa kanya ko naibuhos ang galit ko sa sarili ko.
Hindi madali dahil ang kalaban ko ay sarili ko. Kinalakihana ko na dapat kumilos ng naaayon dahil nga kilala ang pamilya namin. Sobra-sobra ang pagpapahalaga ko sa pangalang iniingatan ng parents ko dahil pinaghirapan nila iyon tapos sa isang iglap, madidisgrasya ang nag-iisa nilang anak. Napakalaking kahihiyan. I hate myself for that.
I almost went crazy dahil sa pagsisisi. Sa sobrang galit sa sarili. It was not easy.
Pinigilan kong lumuha ng bumalik sa akin ang mga alaala ng nangyari sa buhay ko bago ako pumuta dito sa US.
"I'm also proud of you Rhi. Sobrang hirap din ng pinagdadaanan mo pero heto ka pa din matatag."
I look at them and smiled.
"Thank you sa pagbisita sa akin dito and I know you also have your own problem to deal with. Umuwi na nga tayo at sa apartment ko na natin ituloy ang kasiyahan." Sabi ko na sinangayunan naman nila.
Tinawagan ko na lang ang aking driver dahil nakainom kaming lahat, mabuti na ang nagiingat.
Nang makarating kami sa apartment ko ay naroon na ang mga gamit nila.
"Tatlo ang room dito. Iyong dulo ang akin." Sabi ko rito at itinuro ito.
"Cheesecake! Let's Go!" tili ni Abee at hinila si Jonas papasok sa unang kwarto. Halata rito na nasa ilalim sila ng impluwensya ng alak.
Binelatan pa kami ni Abee bago isinara ang pinto. Ang lalandi!, dito pa talaga sa apartment ko.
"Wag kayong masyadong maingay, hindi soundproof ang kwarto, mahiya naman kayo sa amin" sigaw ko.
Nagulat kami ng biglang bumukas ulit ang pinto at iniluwa nito si Abee na bra na lang ang suot pangtaas.
"Just three rounds." Sabi nito at isinarado ulit ang pinto.
BINABASA MO ANG
Secret Series 2 : WITLESS MISTAKE [R-18] COMPLETE
RomanceWARNING: THIS STORY CONTAINS GRAPHIC SCENES NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! R-18 | Matured Content | SPG | DATE STARTED: MAY 11, 2020 DATE FINISHED: SEPTEMBER 20, 2020