Ακούμπησες με τα χείλη σου, χείλη που δεν αγάπησες.
Από περιέργεια ίσως, από ενθουσιασμό, οικειότητα, ποιός ξέρει.
Βεβήλωσες το φιλί.
Το έκανες μια ουτοπία κομματιασμένη και μοιρασμένη, σε πάνω από ένα στόματα, και σώματα.
Ουτοπία μαγαρισμένη.
Εσύ, που χαμογελούσες όνειρα.
VOUS LISEZ
Ταύτο - Ποίηση
PoésieΣε έναν κόσμο που η ταυτότητά μας είναι αριθμός, γράφουμε λέξεις για να μη ξεχνάμε ποιοί ειμαστε. Μια συλλογή ποιημάτων που αναζητούν μάτια να τα διαβάσουν, αφου τα μάτια για τα οποία γράφτηκαν δε 'θέλαν να τα δούν. Ένα μπερδεμένο ημερολόγιο στιγμών...