Chapter 10💛 (uni)

2.6K 213 0
                                    

တကယ်ကြီး ပြန်ဆုံချင်သေးတယ်
ဘယ်လောက်ပဲ အဆင်ပြေတယ်ပြော ပြော
အဆင်ပြေတယ်လို့ တခါပြောလိုက်တိုင်း ရင်ဘက်ကအောင့်အောင့်လာတယ်။

ချည်နှောင်ထားဖိုမတတ်သာလို့ လွတ်ပေးမိတာပါ လိုချင်တာစိတ်နာမှုတွေမဟုပ်ခဲ့ဘူး

ခင်ဗျားသိလား ခင်ဗျားနဲ့ပက်သက်ရင်ကိုယ့်ကိုကို ယုံကြည်မှုမရှိဘူး
အချစ်ဆိုတာမြင်ရတာမဟုတ်တော့ခက်တယ်
ဒါမှမဟုပ် ကျနော်ကပဲရှာမတွေ့ခဲ့တာလား

ခင်ဗျားသိလား
ကျနော်အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး
ဒီတိုင်း အဝေးကိုမောင်းထုတ်လိုက်မယ်
နောက်မှ မရရအောင် ပြန်ရှာမယ်

အဲ့ဒီနေ့ မနက်ခင်းလေးက luggageလေးကိုဆွဲပြီး အဝါရောင်တခါးလေးကနေ ပျော်ရွင်ခြင်းကင်းမဲ့စွာနဲ့ ထွက်သွားတဲ့ကောင်လေးကို လမ်းကြားထဲကနေ ကြည့်ပြီးငိုနေမိတယ်။

ကျနော်ကယောက်ျားလေးပါ ဘာလို့ ခဗျားကြီးနဲ့ပက်သတ်ရင် ပျော့ညံ့နေရတာလဲ
အချစ်ကိုစွန့်လွတ်ရင်းနဲ့ပဲ အချစ်ကိုရှဖွေတွေ့ရှိခဲ့တယ်
ရင်မဆိုင်နိုင်ခဲ့ဘူး ကျနော်ကပျော့ညံ့လို့

အရင်အတိုင်း ဒီအိမ်‌လေးမှာကျနော်တယောက်ထဲကျန်ခဲ့တယ် အရင်အတိုင်းပဲ နေ့စဉ် ပုံမှန်လည်ပတ်နေတယ်
အရင်ကနဲ့မတူပဲ အထီးကျန်နေတာလေးပဲ
ဒီလို့နဲ့ပဲအချိန်အတိုင်းအတာတခုအထိရောက်လာ ခဲ့တယ်။chef တယောက်အဖြစ်နံမယ်ရခဲ့ပြီ တော်တော်များများကမ်းလှမ်းမှုကိုပါရခဲ့တယ်။ဒါပေမယ့် အကိုရှီချန်ရဲ့ restaurantမှာပဲ လုပ်ဖို့လက်ခံလိုက်တယ်။
ေပက်င္းမှာကော ရှန်ဟိုင်းမှာပါ ဆိုင်ခွဲနေအများကြီးပဲ။အဲ့ထဲကမဇ ပင်ရင်းမှပဲအလုပ်ရခဲ့တာ။

အကိုက အမြဲဖော်ရွေပြီး အေးချမ်းတယ်။အမြဲသူ့အသိ တွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတတ်တယ်။
အိမ်မှာပြန်နေဖို့ခေါ်ပေမယ့် တယောက်ထဲအခန်းတခုဝယ်ပြီးသာနေတယ်။လုပ်ငန်တခုလုံးကို အမနဲ့သူ့အမျိုး သမီးကပဲဦးဆောင်နေလေရဲ့။ ပါးကလည်းနားချင်ပေမယ့် ယွစိန်နှစ်ယောက် ကို သင်ပြနေရတာနဲ့ အခွင့်မကြုံသေး။တခါတလေသွားတော့လည်ဖြစ်တယ်။အမေက လာနေဖို့ပြောပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းကတယောက်ထဲနေလာတဲ့ ကျနော်က အိမ်ကြီးမှာ ကျင့်သားရမနေဘူး။

Yellowish Love (Complete)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin