Aklımdaki Facia

5. Bölüm "Facia"

Bu olay o kadar uzamisti ki artık kendime kizmaya basladim. Neden kendime kızıyordum ? Aslına bakılırsa kendime kızmam yersizdi. Yatağıma uzandim. Bütün olanları unutup sakinlesmeye karar verdim. Yüzümde yapmacik bir gülümsemeyle uykuya daldım.

***

Sorunsuz ve sakin bir gece geçirdim. Her sabah yaptığım gibi kalkıp yüzümü yikadim. Üstümu değiştirdim. Alt kata indim. Bugün okul yoktu. Televizyonu açtım. Kanallarda gezerken haberlerde durdum.

"Bugün görme engelliler için büyük bir kermes yapılacak. Kermesin duzenlenmesine maddi yardımda bulunan bir markanın fabrikasinin yanında kuruldu. Bu tür organizasyonları ülkemizde görmek mutluluk verici! "

Kafamı hiç bir şeye takmayacagim konusunda kendime söz vermiştim. O yüzden kanalı değiştirdim. Bir muzik kanali bulup sesi yükselttim. Sonra kendime yiyecek bir şeyler hazırlamak için buzdolabına baktım.
Pek bir şey yoktu buz dolabında. Dışarıdan söylemeye karar verdim ve kapağı kapattım. O sırada kapağın üstündeki notu fark ettim.

"Tatlım ben düzenlenen kermese gidiyorum. Masaya para bıraktım. Dışarıdan bi'şeyler söyleyebilirsin."

Dışarıdan yemek söyledim. Tabii ki de pizza. Aklıma başka bir şey gelmiyordu. Pizzayı yerken hiçbir şey düşünmedim. Bitirince, çöpleri kaldırdım. Sonra 'bulaşık' yıkamak için suyu açtım. Yaptığım dalgınlığı fark edince kendi kendime güldüm. "Ne salaksın."
Sonra fark ettim ki aslında uykumu almamışım. Yukarı çıkmak istemiyordum. Hemen oracığa uzandım. Televizyon izlerken yavaş yavaş dalmışım.
Çokta özel olmayan bir saatte uyandım. Aç değildim . Tamamlamam gereken hipotez ve projeler vardı. Yukarı çıkıp yapmam gerekiyordu. Televizyon hala açıktı. Sunucu konuşuyordu.
"Böyle bir sorumsuzluk örneği hakikaten kabul edilemez. Yakınlarına baş sağlığı diliyoruz."
Normalde konuyu merak ederdim ama eğer çıkıp projeyi bitirmezsem aynı sözü bana profosör söyleyecekti.
Merdivenleri hızlı adımlarla çıktım. Yüzümü yıkadım. Bilgisayar başına oturdum. Neyin hakkında arastıracağımı bilmiyordum bile. Kafa dağıtmak için biraz internette dolaşmak en iyisiydi. E postalarımı kontol ettim. Sınıf arkadaşıma danışmak için mesaj atacaktım ki onun benden önce davrandığını gördüm. "Kermeste yaşanan faciayı gördün mü?"
İçimden "Facia benim aklımda zaten" dedim. Ama birden kan beynime sıçradı. Anne!