A wonderful life // Kensington verhaal

Hoofdstuk 4

Na een tijdje zijn we aangekomen bij het restaurant. We hebben de hele weg hand in hand gelopen en een beetje gekletst. Eloi schuift een stoel naar achteren zodat ik kan gaan zitten. We bestellen allebei een ice tea green, we vinden beide dat we gisteren wel genoeg alcohol gedronken hebben. 'Dus Lisa,' begint Eloi. 'Vertel me eens wat over jezelf.' 'Ehm nou ik ben dus Lisa en ik heb een tweelingbroer Daan, waar ik trouwens ruzie mee heb, maar dat vertel ik je nog wel een keer. Ik heb ook een zusje, Maisy, die was er gisteren ook. Ik ben opgegroeid in Amsterdam en ben later naar Haarlem verhuist. Ik wil heeeel graag in Utrecht wonen, maar ja daar heb ik nog ff geen geld voor. Ik heb de havo gedaan en daarna de pabo. Ik hou dus ook van kinderen, maar juf zijn paste toch niet helemaal bij me dus na mijn studie heb ik er eigenlijk niks meer mee gedaan. En ik werk nu dus samen met mijn 3 beste vriendinnen, Bo, Britt en Sofie, in een café. Oh ja en ik maak covers maar dat wist je al.' zeg ik met een knipoog. 'Zo dat is een hele berg.' lacht Eloi. 'Ja ik denk dat je vrijwel alles al van mij weet he.' zegt hij. 'Haha ja zo'n beetje wel denk ik.' lach ik. Na een tijdje kletsen komt de ober met de menukaarten. Ik bestel de vegetarische carpaccio als voorgerecht en als hoofdgerecht neem ik een vegetarische cheeseburger. Eloi neemt ook de carpaccio en een maaltijdsalade als hoofdgerecht. We kletsen wat, we lachen wat en na een tijdje zijn we alweer toe aan het dessert. Ik neem een crème brulee en Eloi neemt een dame blanche. Na het eten lopen we nog even hand in hand door de stad. Onderweg naar huis lopen we langs een parkje waar ik vaak kom om mijn hoofd leeg te maken. Het is inmiddels 21:00 en we zitten op een bankje waar ik zelf vaak zit. Eloi slaat zijn arm om me heen en zegt: 'Ik wil even dat je weet dat je altijd alles tegen me kan zeggen he. Als je ergens mee zit, of als je toch besluit dat je wilt vertellen wat er is gebeurt met jou en je ex, ik ben er altijd voor je. En tenzij jij anders zegt blijft het onder ons.' 'Thanks, je bent echt heel lief.' Ik kijk naar hem en hij staart diep in mijn ogen. Onze hoofden komen dichter bij elkaar, zijn hand gaat over mijn rug, ik sluit mijn ogen, en dan voel ik onze lippen tegen elkaar. Na de zoen kijk ik hem verliefd aan. Dat ziet hij en hij trekt me naar zich toe en houdt me vast. Ik lig met mijn hoofd in zijn nek en hij speelt een beetje met mijn haar. Inmiddels is het al bijna 21:45 en we lopen door naar mijn huis. We zijn dood op en besluiten gelijk naar bed te gaan. Als ik mijn tanden heb gepoetst ga ik in bed liggen en wacht ik tot Eloi klaar is. Als hij ook de kamer in komt duikt hij naast me in bed en geeft me nog een dikke kus. 'Slaap lekker knapperd.' zegt hij. 'Jij ook cutie.' antwoord ik en ik draai me op mijn zij. Onverwachts voel ik Eloi zijn hand op mijn zij, hij trekt me naar zich toe en legt zijn hoofd in mijn nek. Ik voel zijn warme adem en ik ben even weer intens gelukkig. We vallen beide vrij snel in slaap want we zijn erg moe.
Midden in de nacht begin ik ineens in mijn slaap te schreeuwen en om me heen te slaan. 'LAAT ME LOS!! BLIJF MET JE POTEN VAN ME AF!! NEE IK WIL DIT NIET!!' schreeuw ik. 'WoW Lisa stop...word wakker!' zegt Eloi die me probeert wakker te schudden. Ik schrik wakker en ik barst in tranen uit. 'Rustig maar je bent veilig.' zegt Eloi terwijl hij me stevig vast houdt. Als ik weer rustig ben vraagt hij: 'Wat was er?' 'Dit gebeurt vaker,' begin ik. 'Martijn heeft echt dingen gedaan waar ik nog steeds niet over heen ben en ik heb het ook nog aan niemand durven te vertellen. Maar in mijn dromen zie ik het vaak nog voor me en dan word ik ineens heel bang. Dan ga ik schreeuwen en trappen en dan word ik heel bang wakker en kan ik niet meer slapen. Maar nu ben jij er en ik weet dat ik veilig ben.' vertel ik snikkend. 'Ben je al klaar om te vertellen wat er is gebeurd?' vraagt hij bezorgd. Ik schud nee en duik nog even in zijn armen. 'Zullen we nog maar een beetje proberen te slapen?' vraagt Eloi als ik weer rustig ben. 'Is goed,' zeg ik. 'En sorry van net.' 'Nee maakt echt niet uit, je kan er niks aan doen. Ik ben blij dat ik er ben om je te kalmeren.' zegt hij en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. We gaan weer liggen en hij slaat zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en we vallen weer in slaap.
Ik word wakker en kijk op de klok hoe laat het is. 8:15. Ik kan echt niet meer slapen dus ik besluit beneden op de bank te gaan zitten. Ik haal Eloi zijn hand voorzichtig weg en leg hem neer. Ik loop zachtjes naar beneden zodat hij niet wakker word. Beneden zet ik een kop koffie en ga op de bank zitten. Ik kijk even op mijn insta en krijg gelijk weer een lach op mijn gezicht van alle lieve berichtjes. Dan zie ik ineens dat Eloi gisteren wat op zijn verhaal heeft gezet. Het is een foto van onze handen in elkaar en hij heeft me getagd met een hartje erbij. Ik kijk verliefd naar de foto en maak er een screenshot van. Na een tijdje pak ik mijn nieuwe gitaar en ik speel wat. Ik ben uncharted aan het oefenen dus daar ga ik mee verder. Ik speel niet te hard, want ik wil Eloi niet wakker maken. Na een tijdje is het 9:30 en ik ga weer op de bank zitten waar ik weer in slaap val. Op een gegeven moment word ik wakker en zie dat Eloi naast me is komen zitten. Hij heeft zijn arm om me heen geslagen en speelt een beetje met mijn haar. 'Goeie morgen slaapkoppie.' zegt hij. 'Oh Hey, zit je hier al lang?' vraag ik slaperig. Ik kijk op de klok en zie dat het inmiddels 10:00 is geweest. 'Nee valt mee, maar ik wou je niet wakker maken.' zegt hij. Ik kijk hem verliefd aan. 'Zin in een ontbijtje?' vraag ik. 'Ja hoor, lekker.' antwoordt hij. 'Wat wil je?' vraag ik. 'Verras me maar.' zegt Eloi met een knipoog. Ik loop naar de keuken en kijk wat ik nog in huis heb. Daar zie ik een pak beslag voor american pancakes staan. Ik laat het pak zien en vraag: 'Is dit wat?' 'Heerlijk.' zegt Eloi. Ik maak er een stuk of 8 en maak er ook een paar met verschillende smaken. 2 met blauwe bessen, 2 met banaan en 4 gewone. Ik dek de tafel en zeg tegen Eloi dat we kunnen eten. 'Zoo dat ziet er goed uit.' zegt hij terwijl hij hongerig naar het eten kijkt. 'Haha nou tast toe zou ik zeggen.' We zitten heerlijk te eten en we kletsen wat. 'Jeetje dat was lekker hoor keukenprinsesje.' zegt Eloi met een knipoog. Ik lach. Eloi heeft al gedoucht en heeft al weer zijn kleding van gisteren aan. 'Ik vrees wel dat ik vandaag maar weer eens naar huis moet...' zegt hij. 'Maar ik wil nog niet dat je gaat.' zeg ik verdrietig. 'Ik kom echt wel terug binnenkort, of je komt naar mij. En sowieso, we hebben elkaars nummers dus we houden contact.' Hij geeft me een dikke knuffel. 'Ik loop wel nog even met je mee naar het station hoor.' zeg ik. 'Is goed.' 'Ik ga me even omkleden, ben zo terug.' zeg ik en ik loop naar boven. Ik plof op mijn bed en ik denk waarom moet hij nou weg! Het was zo gezellig en hij is zo lief voor me! Ik sta maar weer op, veeg mijn tranen weg en pak wat kleding. Vandaag is het niet zulk lekker weer dus ik ga voor een lange zwarte broek met gaten, een roze met wit gestreept shirtje met een v-hals en mijn leren jasje. Ik doe geen make-up op en ik haal een borstel door mijn haar. Ik was nog even mijn gezicht, doe mijn dag crème op en doe een lekker luchtje op. Ik loop naar beneden en trek mijn zwart met witte nike's aan. 'Je ziet er weer leuk uit.' zegt Eloi. Ik glimlach en probeer mijn tranen tegen te houden. 'Zullen we dan maar gaan?' vraagt hij. Ik knik. Ik pak mijn tasje met mijn sleutels en mijn telefoon en we gaan de deur uit. Onderweg naar het station lopen we hand in hand en we zeggen niet veel.
Eenmaal aangekomen geven we elkaar nog een dikke knuffel en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik voel de tranen weer op komen en ik snik: 'Ik wil nog niet dat je gaat.' Waarop hij antwoordt: 'Ik wil ook niet gaan, maar ik moet wel. En hey ik beloof je, we spreken elkaar snel.' Ik knik en duik weer in zijn armen. 'Ga nu maar,' zeg ik snikkend. 'Anders mis je straks je trein nog.' Hij knikt en loopt richting de incheck poortjes. Hij draait zich nog een keer om en we zwaaien naar elkaar. Als ik hem niet meer zie doe ik mijn oortjes in en zet Kensington aan. Het eerste nummer wat komt is uncharted. Ik kan mijn tranen niet inhouden. Daar loop ik dan. Huilend, in mijn eentje door de stad. Ik kom weer langs het parkje en ga weer op het bankje zitten waar we gisteren ook zaten. Daar staar ik een beetje voor me uit en ik droog mijn tranen. Als Sorry komt hou ik het weer niet droog. Ik zie de momenten met Martijn voorbij flitsen en hoe Eloi mij aan het troosten was. Plots voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en ik schrik me rot. Daar staat Martijn.