A wonderful life // Kensington verhaal

Hoofdstuk 2

Ik kijk van schrik gelijk op. Ik kijk vol in zijn mooie ogen en ik veeg mijn tranen weg. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. 'Huh...E..Eloi...huh...wat' zijn de enige woorden die uit mijn mond komen. Eloi moet lachen, en dan zie ik pas dat de hele band achter hem staat. Ik zet een stap naar achteren en laat even bezinken wat er zojuist is gebeurd. 'Wat doen jullie nou weer hier?' vraag ik vol ongeloof. 'We waren bij en vriend van ons en we liepen nog even door de stad. Dus we liepen hier langs en hoorde ineens een nummer van ons gezongen door iemand anders. Dus we liepen even naar binnen om te kijken en het was super mooi!' antwoordt Casper. 'Oh Haha jeetje dankjewel.' zeg ik terwijl ik nog steeds heel verbaasd kijk. 'Hey ben jij trouwens niet dat meisje die al die mooie covers maakt?' vraagt Niles. 'Oh ja,' begin ik, maar ik wordt onderbroken door Jan die zegt: 'Ja nu zie ik het, jij bent toch Lisa van der Wal?' 'Wow! Je weet zelfs hoe ik heet haha. Maar ja klopt dat ben ik.' Zeg ik. 'Vinden jullie het anders goed als wij ook gezellig mee feesten voor de rest van de avond?' vraagt Eloi. 'Ja tuurlijk, gezellig!' zeg ik, en mijn vrienden zijn het er mee eens.
Na nog een tijdje feesten en wat nummers zingen met de boys van Kensington (zelfs Niles heeft gezongen) moeten een paar van mijn vrienden naar huis. Het is inmiddels al bijna 4:00. We besluiten met de band en mijn overgebleven beste vrienden, Bo, Britt, Sofie, Thijs en Jesse, naar mijn huis te gaan. Iedereen is een beetje dronken en het is een gezellige boel. Onderweg naar mijn huis pakt Eloi me vast bij mijn arm en trekt me mee. We lopen achter de groep aan want hij wou even wat vragen. 'Ik vond echt serieus dat je Sorry zo mooi zong.' zegt hij. 'Thanks.' zeg ik een beetje verlegen. 'Nee maar echt, er zat zo veel emotie in. Heeft het nummer voor jou een speciale betekenis of zo? Dat moet haast wel.' vraagt hij. 'Ja nou, kijk het zit dus zo,' begin ik maar ik begin weer zachtjes te huilen. Eloi slaat een arm om me heen. 'Ook al ken je me pas net, je kan me alles vertellen.' zegt hij. 'Dankje dat is echt super lief.' snik ik. 'Nou ja het is dus twee maanden geleden uit gegaan met mijn vriend waar ik 4 jaar lang een relatie mee heb gehad. We woonden zelfs een half jaar samen. Maar op een dag vertrok hij omdat hij een ander meisje had.' vertel ik aan Eloi. 'Oh god het is ook altijd hetzelfde verhaal met die jongens.' Zegt hij. 'Ja echt hoor. Maar dat is nog niet alles. Sorry heeft voor mij zo'n speciale betekenis omdat hij, net als wat je in het nummer beschrijft, niet altijd goed voor me is geweest. Maar ik probeer dat allemaal een beetje te vergeten want ik wil er gewoonweg niet meer aan denken.' vertel ik terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Eloi probeert me te troosten en geeft me een knuffel. Jeetje wat voelt dit goed denk ik terwijl hij me troost. 'Ik praat er ook eigenlijk nooit echt over met mensen, maar ik weet dat ik dat wel zou moeten doen, maar ik kan het gewoon niet snap je.' zeg ik. 'Ja ik snap je helemaal, heb ik zelf ook vaak genoeg gehad.' vertelt hij. 'Maar ik ben trots op je dat je het hebt vertelt.' en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Omg gebeurde dat nou echt?! Ik begin te blozen, gelukkig is het donker en kan hij het niet zien. We lopen weer terug naar de groep, want we zijn bij mijn huis. Daar chillen we nog wat met zijn allen, luisteren wat muziek en drinken nog wat. Na een tijdje zijn Thijs, Jesse en Britt naar huis gegaan en zijn Bo, Sofie en ik nog over met de band. Het is inmiddels ook al dik 5:00 geweest en de zon begint al op te komen. 'Hey boys ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik ga zo naar huis hoor.' zegt Niles. 'Ja het is al pittig laat,' antwoordt Casper. 'Ja, of vroeg.' vult Jan aan. 'Zullen we dan maar gaan?' vraagt Niles. 'Ja is goed.' antwoorden Jan en Casper. 'Ga jij ook mee Eloi?' vraagt Casper die zijn jas probeert aan te trekken. 'Nou als het niet erg is denk ik dat ik nog even blijf,' antwoordt hij terwijl hij met een vragend gezicht naar mij kijkt. 'Eehh ja hoor is goed,' zeg ik een beetje verbaasd. 'Zullen wij ook maar gaan?' vraagt Bo aan Sofie. 'Ja is goed. Ben helemaal vergeten dat ik over 2 uurtjes al op moet staan om naar mijn ouders te gaan.' zegt Sofie gapend. 'Ik laat ze er even uit, ben zo terug.' zeg ik tegen Eloi. 'Nou Lies ik vond het super gezellig en ik hoop dat je een beetje een leuke verjaardag hebt gehad.' zegt Niles. Waarop ik antwoord: 'Had me geen betere verjaardag kunnen voorstellen! Thanks voor dit boys.' 'Geen probleem.' antwoordt Casper. 'Ja zouden we vaker moeten doen.' zegt Jan lachend. 'Goed idee!' zeggen Bo, Sofie en ik in koor. 'Nou doeii girlsss!' zeggen de jongens en we zwaaien ze uit. 'Dusss tussen jou en Eloi he, ik zag jullie wel vanavond. Sneaky kletsen met z'n tweetjes toen we naar huis liepen.' zegt Bo. 'En nu wilt hij blijven!' zegt Sofie enthousiast. 'Sstt,' zeg ik. 'Nou gaan jullie nou maar.' 'We horen morgen wel wat er is gebeurd.' zegt Bo met een knipoog. 'Ja komt goed hoor. Byee girlss.' Ik zwaai ze uit en loop terug naar de woonkamer waar Eloi op de bank in slaap is gevallen. Moet je hem nou zien liggen. Wat een cutie. Ik besluit hem maar gewoon te laten liggen en even het huis een beetje op te ruimen. Eenmaal klaar ga ik naast hem op de bank liggen en kijk hoe hij slaapt. Hoe moe ik ook ben, ik kom niet in slaap. Het is inmiddels ongeveer 6:00 en Eloi wordt na 3 kwartier slapen wakker. Ik lig een beetje te dromen naast hem en zie dat hij wakker is geworden. 'Heyy slaapkop.' zeg ik terwijl hij slaperig om zich heen kijkt. 'Oh hey Haha, sorry ik was zomaar in slaap gevallen.' zegt hij slaperig. 'Geeft niet hoor,' zeg ik tegen hem. 'Ik heb trouwens wel ff een vraagje,' begin ik. 'Kom maar op.' 'Nou waarom wou je eigenlijk blijven?' vraag ik aan hem. 'Nou gewoon, ik vond het zo gezellig en ik wou nog niet gaan. En ik heb ook een beetje het idee dat ons gesprek nog niet helemaal voorbij was.' antwoordt hij met een vragende blik. 'Oh hoezo dat?' vraag ik hem verbaasd. 'Nou gewoon het leek een beetje alsof er meer was wat je dwars zat.' 'J..Ja nou euhh,' stotter ik. Ik sta op en zeg: 'Dat klopt wel maar zoals ik al zei ik praat er niet graag over.' zeg ik. 'Oke dat is prima, dat komt dan wel. Misschien moeten we eerst maar eens gaan slapen.' 'Goed idee.' lach ik en ik loop met Eloi naar boven. Ik laat hem de logeerkamer zien. Het is een klein kamertje en het is een beetje een troep. 'Ik ga wel hier slapen, dan laat ik jou even mijn kamer zien en dan mag jij daar wel slapen.' zeg ik tegen hem. 'Wat! Ga jij hier slapen? Dat dacht ik niet.' zegt hij. 'Ja maar jij ook niet en anders kan jij nergens slapen.' 'Heb je een 2 persoons bed?' vraagt hij. 'Euhh ja...' antwoord ik een beetje verward. 'Nou problem solved. Dan slaap ik wel gewoon bij jou.' zegt hij en hij loopt naar mijn slaapkamer. Ik sta daar heel erg verbaasd voor me uit te staren. Oke, maar ff, je gaat nu met Eloi in 1 bed slapen. Omg dit is een van de beste dagen sinds een lange tijd! 'Joehoe, Lisa? Aarde aan Lisa?' zegt Eloi. 'Oh Haha ja gaat goed.' 'Oke mooi, nou kom dan.' zegt hij. We maken ons klaar om naar bed te gaan en duiken mijn bed in. Eloi valt al vrij snel in slaap. Ik niet. Ik kijk nog zo'n half uur naar hoe hij ligt te slapen en om 7:30 val ik ook eindelijk in slaap.

Dit was deel 2! Ik weet het, heel cliché, maar ik vind het leuk. Ik hoop dat jullie het ook een beetje leuk vinden! Ik ga trouwens niet op vaste dagen nieuwe delen er op zetten. Ik heb in mijn notities 10 hoofdstukken geschreven dus de rest zal er de komende dagen op komen. Ondertussen schrijf ik ook gewoon verder wanneer ik tijd en inspiratie heb. Ik heb binnenkort wel PTA-week, dus dan zal ik wat minder met het verhaal bezig zijn.
Xx

Insta: _kensington_fan