A wonderful life // Kensington verhaal

Hoofdstuk 13

Ik word de volgende dag rond 9:30 wakker en ik ga gelijk uit bed. Ik hoor dat de douche aan staat en Eloi lag niet meer in bed, dus die is dan vast aan het douchen. Beneden ga ik even op de bank zitten en kijk ik een beetje op mijn telefoon. Voor het eerst sinds een paar dagen kijk ik weer even op insta. Ik besluit ook even een foto te plaatsen met een kleine update er onder. Nadat ik een tijdje op mijn telefoon heb gezeten ga ik alvast even de tafel dekken. Terwijl ik daarmee bezig ben komt Eloi naar beneden. We kletsen een beetje en hij helpt me met de tafel dekken. Bij mijn ouders thuis is het altijd een beetje een traditie dat we gezellig aan de keukentafel gaan ontbijten met zijn allen.
Deze dag gaat snel voorbij. Voor ik het weet is het al 15:00. Ik ga vandaag weer naar huis, en Eloi ook. Ik zie hem over 2 dagen weer, want dan gaan we eindelijk de cover van sorry opnemen en misschien ook wel die van uncharted! Ik ga even snel douchen en dan pak ik mijn spullen in. Eloi is al helemaal klaar, dus hij helpt mij met inpakken. Rond 16:00 vertrek ik naar het station. Eloi loopt een stukje mee, maar hij moet een andere kant op dus op dat punt nemen we afscheid. 'App me als je thuis bent oke?' zegt Eloi. 'Doe ik.' antwoord ik met tranen in mijn ogen. 'Ahh kom hier.' zegt Eloi half lachend. 'Je ziet me over 2 dagen weer joh!' Probeert hij me te troosten. 'Ja weet ik, maar toch. Als ik alleen ben voel ik me helemaal niet lekker en dan ben ik elke keer zo ongelukkig.' snik ik. 'Ja dat weet ik en echt geloof me als ik zeg dat ik graag met je mee naar huis zou gaan, maar dat gaat niet. Ik moet naar huis en ik moet met de boys wat dingen doen. Maar echt als er iets is bel je gewoon.' 'Doe ik.' zeg ik en we geven elkaar nog een kus. 'Ga nu maar snel. Anders mis je de trein nog.' 'Ja ik ga, ik app je als ik thuis ben.' Ik geef hem nog een laatste kus en dan loop ik richting het station.
In de trein doe ik mijn oortjes in en ik luister de hele weg naar Kensington. Bij uncharted en sorry krijg ik weer gelijk tranen in mijn ogen terwijl ik uit het raam kijk. Ik probeer niet te huilen, want de trein zit best wel vol en als ik dan ineens ga zitten huilen is een beetje ongemakkelijk.
Na een lange rit en nog een stuk lopen kom ik eindelijk thuis aan. Ik laat mijn spullen in de gang staan en loop gelijk door naar de keuken. Daar pak ik een fles wijn die ik nog had staan en een wijnglas. Ik maak de fles open en vul het glas lekker vol. Ik app natuurlijk ook even naar Eloi dat ik veilig thuis ben gekomen. Ik zit een tijdje op de bank wat tv te kijken en voor ik het weet is de hele fles wijn leeg. Ik pak nog een nieuwe en ook die is binnen korte tijd leeg. Ik ben nu al best wel aangeschoten, maar ik wil meer. Ik voel dat ik me weer ongelukkig begin te voelen. Hier ga ik altijd op verschillende manieren mee om. De ene keer ga ik muziek maken of ik zit de hele tijd op de bank te huilen. Deze keer doe ik het blijkbaar met drank. Ik zie dat er nog een aantal flessen sterke drank in de kast staan van het feestje van afgelopen week. Ik maak er wat mixjes mee en alles gaat vrij rap naar binnen. Ik begin wat licht in mijn hoofd te worden. Ik probeer vanuit de keuken naar de woonkamer te lopen om daar vervolgens op de bank te gaan zitten. Maar ik ben zodanig dronken dat ik amper meer op mijn eigen benen kan staan. Ik houd me vast aan de keukentafel en ik pak mijn telefoon. Ik bel Eloi. Ondertussen probeer ik nog steeds naar de bank te komen. 'Heyy Lies, hoe gaat het?' vraagt Eloi. 'H-hey...E-Eloi...ho hmpffff...' antwoord ik terwijl ik nog steeds onderweg ben naar de bank. Ik sta even stil in de woonkamer en leun tegen de muur. 'Gaat het goed? Ben je dronken of zo?' vraagt Eloi. 'Huh...nehh jij bent dronken.' antwoord ik terwijl ik duidelijk dronken klink. 'Haha, gaat het wel?' vraagt Eloi weer. 'J-ja echt f-fanta-stisch...' antwoord ik weer overduidelijk dronken. 'Is er wat?' vraagt Eloi. Ik geef geen antwoord en probeer weer naar de bank te lopen. Ik word echt heel licht in mijn hoofd en alles word een beetje wazig. 'Lisa? Hallo?' Ik antwoord weer niet. Ik word heel duizelig en ik val op de grond. Alles word plotseling zwart voor mijn ogen. Eloi hoort de klap en roept: 'LISA! LISA! WAT IS ER!?' Maar ik antwoord niet. Ik lig doodstil op de grond.

Een kort hoofdstuk deze keer. Ik denk dat ik daarom vanavond het volgende hoofdstuk ook plaats, of dat doe ik morgen.
Xx

Insta: _kensington_fan