ŞAFAK VAKTİ

2.tehdit

    Bölüm şarkısı

Lewis Capaldi someone you loved

multimedya Barlas Erkuran

merhabalar ben wattpad de hikayemi yeni yazmaya başladım elbette hatalarım vardır varsa  lütfen mağzur görün çünkü kimse ilk başladığı bir işte usta değildir kimseden de muhteşem olmasını bekleyemeyiz zaten değil mi? Ben bu yolda gerçekten de çok ilerleyeceğimi düşünüyorum sizlerde bana çok destek olursanız önüme kimse geçemez. her neyse isterseniz bölüme başlayabilirsiniz.

keyifli okumalarrr                                                               

2.Tehdit

Daha doğmadan önce ruhlarımız bize bahşedilirken herkesin kişiliği oluşmaya başlamıştır. Kimine sevgiyi verirken kimine nefreti vermiştir, Kiminin kaderini güzel yazarken kimininkini çekilmez yazmıştır. Benim kaderim orta noktayadı sanırım, çünkü her kötü şeyin bir sonu vardı. Doğduğumdan beri eziyet dolu hayatıma sabretmeme rağmen son bulmuyordu. Şimdi bir de yetmezmiş gibi kendimi saçma bir savaşın içerisinde bulacaktım.

Beni bu savaşa o dahil etmişti. Sebepsin demişti.

Aklım almıyordu ne gibi bir savaştan bahsetmiş olabilirlerdi ki, bir şekilde bu işin içinden acilen sıyrılmam gerekti. Yoksa sonu en azından benim için hiç iyi olmayacaktı buna emindim çünkü hislerim beni asla yanıltmazdı.

Her şeyden önce o Aybars denen herife cezasını vermeliydim. Sabah erkenden kalkmış Barlas'ı aramıştım. Saatin erkenliğinden yakınsa da en sonunda kalkmaya ikna etmiştim, gelip beni almasını bekliyordum. Kısa bir bekleyişin ardından telefonuma attığı mesajı görüp aşağı inmeye başladım, binanın kapısını açarak dışarıya adımladım Barlas'ta site kapısında beklediği için hemen arabaya bindim soğukta yürümem gerekmediği için memnundum.

Arabayı hemen çalıştırarak ilerlemeye başladığından beri ikimizde sessizdik konu hakkında bile konuşmamıştık, en sonunda konuşmaya karar vererek " teşekkürler beni almaya geldiğin için bu soğukta gelmek benim için sıkıntı olabilirdi, bilirsin buradan az otobüs geçiyor" başını çevirip ilgili bir ifadeyle uzunca yüzüme baktığında rahatsız olmuştum. O da bunu fark etmişti, başını çevirdiğinde rahatlamıştım, izlenmek hoşuma gitmiyordu.

"Fazla teşekkür ediyorsun bence gerek yok, belki seni şu anda değişik fantezilerle öldürmeye götürüyorum. Gerçekten güveniyor musun bana?" diye sorduğunda afallamıştım. Aslında haklıydı sonuçta adamı daha dün tanımıştım ve şu anda arabasındaydım bu fazla kötü görünse de ona inanmayı seçmiştim. Nedenini asla bilmiyordum ama sanırım beni kurtardığı içindi sizi kurtaran biri neden zarar versindi ki?

"Haklısın ama beni kurtaran biri bana neden zarar vermek istesin ki?"

"Çok basit kendi zarar vermek istediği için!" gülümseyerek cevap verdiğinde haklı olduğunu fark ettim. Kendisi istediği için de beni kurtarmış olabilirdi sonuçta bu devirde 'babana bile güvenmeyeceksin' diye bir laf vardı doğruluğunu şuan fark ediyordum ayrıca haklı çıkmasına da sinir oluyordum.

Çünkü o ukala sırıtması yüzünü gölgelendiriyordu.

"Ayrıca şaka yaptım senin için değişik fantezilerim yok. Sadece savunmasız bir kadına yardım" yüzüme bakmayarak konuştuğunda yapmayacağını söylüyordu. Zaten bunu çok sorun etmiyordum sebepsizce ona güveniyordum.