Bryan's Pov
Isinugod ang babae sa ospital. Kung kanina ay lasing na lasing ang katawan at utak ko, para naman akong nakainom ng energy drink dahil sa kabang nararamdaman ko. Please don't. Please .
I am praying na sana ay buhay pa ang babae. I didn't mean to hurt her. I was drunk?! I know it's my fault but it's an accident.
Hindi ako mapakali, panay ang ikot ko at hindi ko maramdaman ang pagod .
I call tita Mandy to tell them what bad luck just brought me. At nang makarating sila, agad akong niyakap ni tita. "Go home Bry, we'll take care of this."pagaalala nito at pinauuwi na ako.
"Go home? Dapat nga sya umayos nito eh! You're so stupid to drive knowing your drunk!"Pagalit ni kuya Enzo.
Maya maya pa'y dumating na ang pamilya ng babae, isang pamilyar na mga mukha ang nakita ko, pero hindi ko na nakilala kung sino ito dahil nagmadali na akong dinala ng mga body guards ni kuya Enzo sa kotse ko at iniuwi ako sa condo na tinutuluyan ko.
Nakauwi nako.Hindi parin ako mapakali. Para bang pakiramdam ko gusto ko takasan yung nangyare pero natatakot ako. Pano kung makulong ako? Ano nalang ang sasabihin ng mga magulang ko? Pano na ang pagaaral ko?
Hindi pwede. They can do something about this. I know they can. Don't panic Bryan. Come on! You're Bryan Roquel! Anak ng Presidente ng leading company sa buong Asian group of companies. You can settle everything.
Tama tama. Ako si Bryan Roquel kaya wala akong dapat ipagalala. Uminom muna ako ng tubig at huminga ng malalim tsaka ako nahiga at natulog...
"Miss?" I saw someone lying on the ground. She is unconscious. Tinatapik tapik ko sya. Pero walang respond. Nilibot ng mga mata ko ang paligid, andaming tao. But it seems like they cant see us? Eh dinadaan daanan lang kami eh. Ano kame anino?
I'm freaking out because of the girl. Her hair blocks her face kaya naman hindi ko ito makita.Hinawakan ko ang wrists nya. Laking gulat ko nang di ko maramdaman ang pulso nya, so I shouted for help.
But no one seems to hear me. Ano bang nangyayare?! Bakit hindi nila ako marinig?
"Miss? Miss?" Ginagalaw galaw ko ito...
Hinawi ko ang buhok nya at nangilabot ako sa nakita ko.
S-siya yung babaeng nabangga ko, duguan ang mukha nya. Nilingon ko ang likuran ko...
I was shocked to see myself,stuck there. I froze as I mesmerize the scene. Someone grabbed me, at pinihit nya ang leeg ko at...
"NOOOOOOOOO!"pawis na pawis ako, binuksan ko ang lamp shade as soon as I got up from bed.I had a bad dream. Magu-Umaga na pala , pero wala paring akong nabalitaaan mula kina tita.
When the sun rises I planned to update about what happened. Im scared to go to the hospital kaya minabuti ko nalang na puntahan sila tita para tanungin kung ano nang nangyare sa babae.
"Oh Bryan what took you here?"Kakababa lang ni tita, papasok na yata sa office. "Come on join us to breakfast" pagaaya nya.
Nang makarating kame sa dining area andun na pala si kuya Enzo, paupo palang kame ni Tita umakmang aalis na si kuya pero pinigilan sya ni Tita"Enzo, you're not finished yet. Wag kang umalis."
Kumunot naman ang noo nya at tumingin kay tita."Ma---"
"Kakasimula mo palang. Wag kang bastos, I invited Bryan to join us sa breakfast. Now seat you two."
Tahimik kaming kumain hanggang sa magopen ng topic si tita. "Oh how was the food? Is it--"
"Ah tita, actually I came here to--"
"Ask about the girl you hit last night?"
Aba ang galing! Dugtungan game to? Banaks lang? alam ko kase mga kids they call these days Banakal lang ang mahilig maglaro nun -.- what a family ~
Di pa man kase ako nakakatapos ay dinugtungan na agad ni kuya Enzo ang sasabihin ko. Well tinapos na nya eh, anong magagawa ko?
"Well, Thanks to you she-----"
"Ah, madidischarge sya this afternoon at nakausap ko na din ang family nung nabangga mo, they wont file and charge you for what happened so don't worry okay?"pagpapaliwanag ni tita.
Napatingin naman si Kuya Enzo sa kanya. Giving that weird What-did-you-say look.
"ahh, ganun po ba? S-Salamat sa tulong nyo tita." Ngumiti naman ito sa sinabe ko.
"Next time i-try mong maging matino Bryan. Hindi kana bata! Act like your age!"sabi ni kuya enzo then freely walked out.
"Ah hayaan mo yun. Basta next time be careful okay? Osya, papasok pa ko sa office."
"Cant you get a break from office tita? It's summer na naman eh."
"No can do Bry. Money don't multiply itself you know. And works don't do it's job alone so I'm working hard. Osya baka malate ako. Have a nice day bry."nagbeso sya and waved goodbye before getting in the car.
I also went back to my condo to change my clothes. Gigimik kase kame ni Marcus today, I need to change. Haaay. It's a relief na walang masamang nangyare sa babae.
I am here. Tawag na ng tawag si Marcus parang timang. I opened the front door and nabagsak ko ang cellphone na hawak ko.
"AAAAAAAAAAAAAAAH!"Nagulat ako sa taong nakita ko in my couch.
"W-What are y-you doing here?" Tanong ko sa kanya.
"This is called sitting. like duuuh?!"
"I know what it's called! What are you doing in my house?!"
Unti unti syang lumapit sakin at kinatok nya ang ulo ko na para bang pintuan. Aba bastos to ah. Hinawakan ko ito para matigil. "Hello? Pinatay mo kaya ako, natural ikaw ang mumultuhin ko."
"A-ano? P-pinatay?"bulong ko sa sarili ko.
BINABASA MO ANG
Be Back At 100 Days
General FictionIf you are given the chance to continue your life after a hundred day trial mission, Will you fight the battle to continue? Or face the truth that the time has come to you?