Hayalimde ki Aşk

Bölüm : 5

Öncelikle selam herkesee yeni bölümü yazmak için çok sabırsızlandım. İnanın bu bölüm çok güzel bir bölüm olucak.

Mahir'den;

Gözlerimi açtığımda göğsümde hissettiğim baskıyla Günce'nin bu akşam bende kaldığını hatırlamam zor olmadı. Çok güzel uyuyordu. Okulun ilk günü güzel bi tanışma yaşamamıştık ama içimde ona karşı tanımlayamadığım bir his vardı. Hisleriminde farkında olduğum için o uyurken elim saçına gitti usulca okşamaya başladım. Sonra kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Omlet yapıp çay demledim. Arkamdan gelen sesle keyfim daha da arttı.

-Günaydııınn.  Sesi o kadar neşeli çıkmıştı ki şuan da moralim bozuk olsaydı herşeyi unutup gülerdim. 

Arkamı dönüp sevecen bi ses tonuyla 

-Günaydıınn. Nasılsın? İyi uyuyabildin mi?

-Evet evet iyi uyudum. Herşey için teşekkürler. Yük oldum sana da.

-Ne yük olmak mı saçmalama asıl iyi ki kaldın o yağmurda gitseydin o zaman aklım kalırdı böylesi daha iyi oldu. Hem baksana sayende kahvaltı ediyorum.

-Sayemde mi nasıl yani?

-Sabahları kahvaltı etmem. Zor geliyo bazen de canım istemiyo.

-Anladıım. Bir an önce yiyelim o zaman 2 saat var okula eve gidip giyinmem gerek. 

Kahvaltı ettikten sonra Günce evine gitti bende ortalığı toparlayıp okula doğru yürümeye başladım. Okula gelince Sinan anında yanıma damladı

-Aga noldu dün gece Günce kaldı mı?

-Kaldı. Çok yağmurluydu. Naptınız diye sorma hiçbirşey olmadı. Sınıfa hadi.

-Tamaaaamm o zaman sen öyle diyorsan.

Günce'den ;

Lydia'ya günaydın deyip yanına geçtim. Ama yüzünden düşen bin parçaydı.

-Lydia iyi misin bi sorun mu var?

-Ondan hoşlanıyorum. Ve ona yakın olman benim hoşuma gitmiyor. Dün gece onu öptün Günce!

Allah'ım neler diyordu bu kız resmen bana kızıyordu.

-Lydia kendine gel aptalca bir oyundu. Saçmalama lütfen abartıyorsun. 

-Ben mi abartıyorum Günce gözümün önünde onu öpüyorsun ama abartan ben oluyorum. Ya gerçekten biraz mesafeli olalım mı ?

-Ne ne diyorsun sen ?

-Biraz mesafe diyorum Günce anladın mı ? deyip 2 sıra öne geçti hala yaşadığım şoku atlatamıyordum. Bu kıza nolmuştu böyle. Sınıfa hoca girdiğinde arkasından da bir kız girdi.

HOCA: Evet arkadaşlar Nehir yeni arkadaşınız. Boş olan bir yere geçebilirsin Nehircim.

Nehir benim yanıma doğru geldiğinde cam kenarına doğru kaydım. O sıra da Mahirle gözgöze geldik. Gözlerimi alamıyordum. Kapılıp gidiyordum sanki böyle olmamalıydı. Nehir'in sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ona döndüm.

-Merhaba nasılsın?

-İyiyim teşekkürler sen nasılsın?

-İyi bende Nehir ben.

-Günce. Memnun oldum.

Sonrasında dersi dinledik. Teneffüs olunca Lydia hiçbir şekilde yanıma gelmedi. Mahir'in yanına gitti ve hiçbirşey olmamış gibi davrandı. Bende Nehir'i sınıftakilerle tanıştırdım. İkisi Kıvançla sohbet ederken Sinan usulca yanıma gelip kulağıma fısıldadı :

-Lydia çok fena kuyunu kazıyor. Kendine dikkat et Günce.

Başımı Lydia'nın olduğu yere çevirip bakmaya başaldım. Mahir dinliyormuş gibi yapıp dinlemiyordu. Lydia ise susmuyordu. Sinan'a dönüp

-Biliyorum, dedim. Sinan'da Nehir ve Kıvanç'a selam verip yanımızdan ayrıldı.

Lydia'nın bunu yapmasına izin vermeyecektim. Bu sefer hislerimi de güvenimi de bi kenara bırakıp direnicektim. Lydia artık kendinde değildi.

---

Tam da olması gereken oluyor aslında Günce'nin gözü açılıyor. Nehirle de tanıştılar artık destekçisi yanında Kıvanç'ta bi süre bizimle. 

OY VERMEYİİ UNUTMAYIIINN. GÖRÜŞÜRÜÜÜZZZ..