Hayalimde ki Aşk

Bölüm:6

Günce'den~
Sabah kalkar kalkmaz okula gitmek zorunda kaldım. Ayça Hoca bize bi kaç görev vericeğini söyledi. Görsel sanatlarla da hiç aram yok ki yaa.

Okula geldiğimde benden önce gelenler olmuştu bile. Nehir Sinan Kıvanç Lydia... Mahir.

Nehir beni görünce el sallayıp yanına çağırdı. Gülümseyerek yanına gittim.
- Günaydın. Neden burdayız tam olarak öğrenebildin mi?
Nehirden cevap hiç beklemeden cevap geldi.
-Sanırım şu atölyede boyanıcak kuş evleri varmış. Onları boyayıp asıcakmışız.

Aynen de Nehir'in dediği gibi oldu. Atölyeye gittik. Hepimiz birer tulum giydik ve boyamaya başladık. Başta çok eğlendik. Sinan çeşit çeşit şakalarıyla güldürdü bizi. Sonra herkes işine yöneldi.

-Nehir beyaz boya almaya gidiyorum depodan bişey istiyor musun?
-Yok boyam var.
Nehirle konuştuktan sonra depoya indim. Beyaz boya aradım ama yoktu. Ta kii dolabın üstünde olduğunu görene kadar.

Sandalyeye çıkıp almaya çalıştım ama alamadım. Düşmek üzereydim. Biraz daha uğraştım. Sonra çığlığı bastım. Eğer belimdeki iki kol olmasa yeri boylamıştım.

-Ben ben çok özür dilerim istemeden oldu iyi misin ?  Kafamı kaldırdığımda onu görmemle nutkum tutuldu.

Mahir: Asıl sen iyi misin?
- Evet iyiyim.
Mahir: Beyazı mı istiyorsun?
-Evet ama alamadım.
O sıra da üstüme doğru gelip dolaba yaslanmamı sağladı. Bi kolunu uzatıp boyayı alırken yüzü bana çok yakındı. Ne oldu bilmiyorum ama yakınlığımız daha da arttı.

Nefessiz kalmıştım sanki. Boğuluyordum. Yüzünü biraz daha eğip burnunu burnuma sürttü. Dudakları dudaklarıma değdi ama öpmedi. Dakikalar geçiyordu. Öpmedi sadece bekletti. Bir yanım öpmesini istiyordu. Ama o çekildi.

Mahir: Buraya bırakıyorum alırsın. deyip arkasını döndü ve gitti. İçeri geçtiğimde onu hiç görmedim 3 saat içinde işimiz bitince hepimiz çıktık. Sağa dönüp ilerlerken onu merdivenin kenarında otururken buldum.
Sonra daha fazla içimde tutamayarak o soruyu sordum.

- Beni neden öpmedin ?
Mahir: Öpmemi mi isterdin ? diye sordu şaşkın şaşkın. Burdan çok tatlı görünüyordu.
-Evet, öyle isterdim belki bilmiyorum.
İçimden gelerek konusuyordum. Ama doğru muydu söylediklerim emin değilim.
3-4 dk sonra öne atılmamla onun da bana doğru yürümesi bir oldu.

Ortada durup birbirimizi öpmeye başladık. Belki herkes bize bakıyordu ama umrumda değillerdi şuan. Şuan tek istediğim Mahir'in yakınında olmaktı.

Mahir: Günce... dedi buğulu bir sesle.
-Efendim
Mahir: Sanırım seni seviyorum.  dediğinde içimde olusan heyecanı tahmin edemezsiniz.
-Bende galiba. dememle beni tekrar öpmesi bir oldu.

Birden yağmur indirince gülerek yürümeye başladık. Evimin önüne kadar gelmişti benimle.

-Teşekkür ederim geldiğin için.
Mahir: Önemli değil. diyip bana yanaşıp dudağıma küçük bi buse kondurdu. Utanmıştım ama iyi hissediyordum.

Ona görüşürüz deyip el salladım. İçeri girip kendimi duvara yasladım. Gözlerimi kapatıp ellerimi avucumda birleştirdim.

"Lütfen, lütfen hayalimdeki gibi olsun lütfen."

—
Selam daha doğrusu iyi geceler.  Bölümü nasıl buldunuz?