Hayalimde ki Aşk

Bölüm 3

Dediğim gibi 50 okunmanın altında olursa yazmaktan vazgeçeceğim.
İyi okumalar...

Ders bittikten sonra Lydia sayesinde uyanıp hazırlandım. Sıranınn üstünde duran hırkayı alıp sınıftan çıktım. Kimin olduğunu bilmiyordum. Savaş'ın değildi.

Kantine doğru inerken kapının önünde bekleyen Mahir'i gördüm. Yanında biri daha vardı. Durun bi dakika yoksa o bizim sınıfta ki Sinanla mı takılıyordu. Yok artık. Sinan bizim sınıfın kahkaha tufanıydı ama iyi çocuktu be. Kapıya doğru yürümeye başladım. Yanlarından geçerken Mahirle gözgöze geldik. Gözlerime elimde duran hırkaya kayınca yüzünde tuhaf bi tebessüm oluştu. Ahaaaa hırka onunnnn  tabi yaaa...

Gözlerimi Mahir'den alıp Sinan' a çevirdim.

-Sinan, napıyosunuz burda?

-Baksana çok yağmur yağıyo ya kıpırdayamıyoruz bile napıcaz şimdi benim ev çok uzak biliyosun zaten üst katınızdayız. Mahir'de tuhaf bi tebessüm daha oluştu keşke anlamdırabilsem.

-Evet biliyorum. Benim için sorun yok ben yağmur severim yürücem. Görüşürüz.

-Görüşürüz Günce...   Evet sonunda ses çıkartmıştı. Ama sakin ki bi ima vardı hani bende burdayım gibisinden. Arkamı dönüp usulca tebessüm ettim.

Eve girince sıcak bi duş alıp ailemle akşam yemeğimi yedim. Sonra masa başına oturup biraz instagramda gezindim. O sıra da karşıma Mahir'in hesabı çıktı. Ahh doğru takip ediyordum. 3 gönderi mi hayır bakmıcam. Baktım bile. Deri ceketiyle çekinilmiş bi fotoğrafı vardı başını hafif eğmiş gülümsüyordu. Çok tatlıydı. Bir diğerinde köpekle bir fotoğrafı vardı. Diğerindeyse bir gwmide martılara simit atarken çekinilmişti. Yüzü gerçekten çok güzeldi. Bilgisayarı kapatıp ders çalışmaya başladım. Ne ara oldu hatırlamıyorum ama uyuyakalmışım. Sabah annem sayesinde uyanıp hazırlandım hemen. 

Sınıftan içeri girince Lydia'yı Mahir'in yanında ve onun da yanında Sinan'ı fark ettim. Sohbet ediyolardı. Lydia'nın Mahir'e fazla yakın oluşu beni nedensizce rahatsız etti. Mahir'in gözleri beni bulduğunda gülüşü kesildi bana bakmaya başladı. Onlara doğru yürüyüp yanlarına geldiğimde Lydia;

-Günce, Mahir bu akşam bizi evine davet etti. Gideriz dimi kanka?

Ooowww bunu beklemiyordum işte . Ama ne demeliydim ki... Ona karşı içimde tuhaf bi his vaedı. Elim ayağım birbirine girdi. 

-Gideriz. 

Birden diyivermiştim. Mahir'e baktığımda gülümsüyordu. Kahretsin çok güzel gülüyo.

Mahir: Tamam o zaman 20.00'da bekliyorum. 

Hepimiz başımızı sallayıp yerimize geçtik. O gün içinde bana bakarken bi çok kez yakalamıştım onu aynı zaman da yakalanmıştım.

Okuldan çıktıktan sonra evde biraz dinlendim. Sonra hazırlanmaya başladım. Gri bi kotla siyah t-shirt güzel olurdu. Saçımıda doğal bıraktım dalgalıydı zaten. Aşağı inip Lydia'yı beklemeye başladım. Etek ve askılı bluz giymişti saçları topuzdu. DÜĞÜN MÜ VARDI?

Sinan'ın attığı konuma gelip kapıyı çaldık. Kapıda Mahir'i görünce nefesim kesildi yemin ederim. Siyah pantolon gri bi t-shirtle o kadar çekici duruyordu ki...

-Hoşgeldiniz... Girsenize. 

Merhaba diyip içeri geçtim. Evi çok büyüktü salonda 2 çift koltuk  puf ve televizyon vardı. Çok gergindim. Koltuğa oturdum. 

-Eeee napıcaz? diye sormamla tüm gözler bana döndü. Sinan şişe çevirmece oynayalım, Lydia film izleyelim,Mahir'de fark etmez dedi. Önce Sinan'ın dediğini yapıpı masanın etrafına geçtik. 

Mahirle bana gelince Mahir sordu

-Kaç sevgilin oldu?

-hiç. diye karşılık verdim gülümsedi. Bir süre daha oynadık.  Sıra Sinanla bana elince sinan sordu.

-Doğruluk mu? Cesaret mi Günce Biran?

-Tabikii cesaret Sinan Suskun.

-Mahir'i dudağından öp.

Neeee yok deve canımm...

Lydia: Yok artııkkk....

Mahir sadece gülüyordu.

-O zaman ceza yersin okulda kantinde hocanın birine çelme takmak gibi meselaa.

Yok bu daha kötüsüydüü. Kaderine razı ol Günce.

Yavaşça Mahir'e yaklaştım. Sadece gözlerime bakıyordu. Gözleri yavaşça dudaklıma indi brnde öne atıldım ve evet şuan Mahirle öpüşüyorduk.

Kaç saniye kaç dakika sayamadım ama hiç bitmemeliydi. Geri çekildiğimde gözleri şefkatle bana bakıyordu. Lydia kıpkırmızı olmuştu. Sinansa film izleyelim diyordu. Sonra Lydia'nın telefonu çaldı annesi eve gelmesini söyleyince Sinan ben seni bırakırım diyip kalktı. Evde sadece Mahirle ben kalmıştım ve kalbim küt küt atıyordu. Mahir

-Eeee napalım??

-Fark etmez. Kahve içelim mi?

-Tabii olur.   Balkona çıktığımızda feci yağmur başlamıştı. İçeri girip camları kapattık. Mahir

- Bu gece kal burda bu hava da eve gidemezsin. dediğinde çaresizce onu onayladım. Başka çarem yoktu. Yatak odasına gidip çarşafları değiştirdi.

-Sen yat burda ben koltukta yatarım. Dediğinde burda yatabilirsin araya yastık sınırı koyarız. dedim

Gülümseyip. Yanıma usulca yattı. Ona arkamı dönüp mayışmış bir sesle

-İyi geceler Mahir...  dedim. Burnundan çıkan sesle güldüğünü anlamıştım. Işığı kapatıp bana

-İyi geceler Günce. dedi.

Ulan ne güzel adım varmış beee..

----

Veeee bölüümm nasıılll?

Bence çok güzel oldu. Çok içime sindiii yaa... 

İyi okumalarrrr canlaaarr.. 

Yorum yapıp oy verirseniz sevinirimm..