o n e

140 15 37
                                    

Yoon Dowoon busan lisesinde 2.sınıf öğrencisiydi.

Eğer ona sorarsanız yaşamının gayet hoş olduğunu söyler. Notlarını yüksek tutmak için uğraşır ve arkadaş çevresi ne çok geniş ne de çok azdı.

Değiştirmek istediği sadece tek şey vardı-"Dowoonie!" Dowoon adının seslenilmesiyle en yakın arkadaşına/sevdiği çocuğa döndü, Kim Wonpil'e. Ne yazık ki Wonpil onu hep arkadaş olarak görüyordu. Daha fazlasıda değil, daha azıda değil.

"Bayan Hong beni lafa tuttu. Seni beklettiğim için üzgünüm"

"Önemli değil. Seni yıllarca bekleyebilirim."
"Aww Dowonnie..." Dowoon, ona baktı ve gülümsedi
"İşte bu benim en yakın arkadaşım olma sebebin!"

İşte tekrar. En yakın Arkadaş.Dowoon iç çekti ve çocuğun elini tuttu."Senin günün nasıldı Wonnie"

Wonpil, bir sınıf daha büyüktü. Ama her zaman birlikte takılmak için bir yol bulurlardı. Dowoon 5 yaşındayken tanışmışlaardı ve o zamandan beri "en yakın arkadaşlardı"
Wonpil renkli bir insandı. Dışa dönük ve her ortama kolay uyum sağlayabilirdi. Her kızı kendine aşık edebilirdi, erkekleride.

"Mm her zamanki gibiydi. Yeni bir şey yoktu. Seninki nasıldı?" "Seninki gibiydi Wonnie. Bayan Hong. normalden daha fazla üzgün görünüyordu."
"Nasıl yani?"
"Bilmiyorum sadece tükenmiş gibiydi.
"İstermisin... yerimize gidip takılmak?"
"Sormana bile gerek yok dowoonie. Cevabım her zaman evet"

******

Dowoon'un gerçekten eğlendiği sadece birkaç şey vardı-
En yakın arkadaşı/sevdiği çocukla takılmak ve beraber film izlemek. Yapmayı sevdiği favori şeylerden biriydi. Hiç bir şey keyfini bozamazdı fakat;

"Moon Sooyoung'u tanıyormusun?"
"Evet birkaç defa konuşmultuk...neden sordun?"
Dowoon neden olduğunu biliyordu
"Sanırım ben...sanırım...ondan hoşlanıyorum"

Wonpilin hoşlandığı kişilerden konuşmaya başlamışlardı. Üzücü olan şuydu ki; sevdiği kişilerde her zaman sevgisine karşılık verirlerdi

Neden Dowoonla da böyle olamıyorlardı ki?

"Oh...gerçekten mi..."
"O çok tatlı ve renkli, derslerinden bahsetmeye gerek bile yok. Ne isterse onu yapıyor. Birazcık haraketli"
"O-Oh...çok yakışırsınızdır...beraber"
"Ama bizim kadar olamaz.."
"Gerçekten??Öyle mi düşünüyorsun?"
"Evet...""Sence gidip onunla konuşmalı mıyım?"
"Hayır!Lütfen...yapma..."
"T-Tabikide! Sakın çekinme!"
"Eğer onun için yeterli değilsem?"

Dowoon ona baktı ve anlına hafifçe vurdu.
"Sakın bir daha herhangi birisi için yeterli olmadığını söyleme. Sen çok kibarsın, tanıdığım en tatlı kişisin Wonpil. Bunları umursamasa bile sen çok yakışıklısın. Sen çok zeki ve komiksin"
Dowoon iç çekti ve gözlerini Wonpil'in gözlerinden kaçırdı.
"Sen harika bir insansın pil. Herhangi birinin seninle çıkmak istememesi için herhangi bir sebep göremiyorum.."

Wonpil ona en parlak gülümsemelerinden birini sundu ve Dowoon'a sıkıca sarıldı.

Onun hakkında ne düşündüğünü söyledikten sonra bile hala onu en yakın arkadaşı olarak görüyordu.

Belki olması gerekende buydu.Gene de ona sarıldı. Bu fark edilmeyen sevgisini gösterme yoluydu.Bu acıtıyordu ama, sonuçta,

O sadece o'nun en yakın arkadaşıydı

-Daha fazlası değildi

-Daha azı da değildi

Her zaman nasıl olduysa öyleydi


Ve her zaman öyle olacaktı




~~~~~~

Aşık bir Dowoon ve onu fark etmeyen "en yakın arkadaşı" Wonpil...

Sevdim ben bunu :)

Lan watty sayfa düzeninin içine sıçmış hiç birinizde bir şey demiyor

Friend Zoned Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin