Kaderin Ağları {TAMAMLANDI}

Bölüm 16:Hepimiz yaşayıp göreceğiz..

Alarmın sesi ile uyandığımda,elimi komidinin üzerindeki telefona uzattım ve alarmı kapattım.Sonra mesaj gelmiş mi diye baktım ve hiç bir mesaj yoktu.Görüşmeyi ayarladığımız saat 8di.Ve hala yeterinden bile daha fazla vaktim vardı.Ayağa kalktım ve banyoya gittim ve elimi-yüzümü yıkayıp kendime geldim.Sonra artık kendime bir çeki-düzen vermeyi karara aldım.Gardıroptan üzerime en sevdiğim yeşil kazağımı aldım ve altıma da siyah ve yırtmaçları olan cinsimi aldım.Onları giydikten sonra makyaj masamın önüne geçtim ve hafif bir makyaj yaptım,yüzümdeki yorgunluğun belirtileri azalsın diye.Sonra da yemek için aşağıya indi.Bmaya bir acıkmıştım.Buzdolabında bir kaç şey çıkarıp atıştırdım.Bu arada da annem ve babam televizyon izliyordu.Bende kendime ve onlara kahve yaptım ardından ve yanlarına geçip tv izlemeye başladım.En sevdiğim filmlerden biri olan "Karayıp Korsanları"-nın serisini izliyorlardı.Film ortada olsada,hakim olduğum için bu filme hemen olayları çözmüştüm.Ve bunları yaparken eski,huzurlu hayatımı ne kadar özlediğimi fark ettim.Ne olurdu bizde normal insanlar gibi yaşasaydık ta,başımıza bunlar gelmeseydi.Bu arada aklıma gelen bir fikri de onlara belirttim:"Baba hani bizim okulun müdürünün bir akrabası senin yakın arkadaşıydı ya,belki onlarla konuşup bizim okuldakı karantin durumuna dönmememizi sağlaya bilirsin.Hem burda sizin yanınızda daha güvenli oluruz."-Ama aslında okulda kokrmamdan değildi dönmek istememem.Sadece dışarıdan daha iyi araştıra bilirdik her şeyi.Babamın da fikir aklına yatmış ki,bana:"Evet kızım,çok haklısın.Ben hemen Farukla bu konuyu konuşup halledeceğim.Merak etme sizi o okula yollamam şimdilik."-dediğinde kafamdakı hayin planlar ve fikirler çoktan analiz etmeye başlamıştı.Sonra Melisanın aşağı inmesiyle kafamdaki fikirler bir anda durdu ve buluşmamız aklıma geldi.Melisa da yemek için aşağı inmişti.O da buzdolabından bir şeyler tıkıştırdı sonra da hazırlanmak için yukarıya çıktı.Bende uzun zamandır yapmadığım şeyi yapmaya ve onunla dertleşmeye çıktım yukarıya.Yukarı çıkıp odasının önüne geldiğimde kapısı aralıktı ve bende çalmadan içeri girdim.Melisa bana bakıp, "Efendim,ablacığım?"-dediğinde bende,"Konuruz dedim belki,"-dedim ve yatağının üzerine oturdum.O da o arada dolaptan kendine kıyafet seçiyordu.Melisa bana dönüp,"Nasıl hissediyorsun kendini?Ha bu arada hastanede olurken kan tahlillerin de yapıldı ve kanında herhangi bir ek madde bulunmadı,sadece kan almışlar senden kim yaptıysa artık.Tabii sebebi de bilinmiyor..."-dedi.Bende,"Sence kan tahlilerini değişe bilirlermi,biz bir şey bilmeyelim diye"-dediğimde Melisa omuz silkti.Yani bu da bir ihtimaldi anlaşılan.Melisa da o arada kıyafetlerini seçmişti ve giyinip makyaj masasının önüne geçti.Ben de o ara durmadım ve konuşmaya devam ettim,"Melisa,sence o Cenkin bulduğu yere gitmelimiyiz?Ya da burdan sorayım,sence Cenke güvenmelimiyiz?Çünkü ben artık kendimden şüphe edecek hale geldim.Bana ne yaptıklarını bilmiyorum ve bu bile aramızdan birinin hayatına maal ola bilir."-dediğimde,Melisa bana döndü ve,"Abla çok endişeli görünüyorsun.Bunu kendine yapma.Hiç birimiz kimin ve ya neyin ne olduğunu bilmiyoruz.Hepimiz yaşayıp görüceğiz"-sonra yanıma geldi ve bana sarılıp,"Merak etme,ben her zaman yanındayım.Hiç birimize hiç bir şey olmayacak ve bu olaylar da illaki bir gün sonlanıcak"-dedi,yanağımdan öptü ve,"Şimdi izin verirsen biraz süslenmek istiyorum"-dedi ve bana gülümsedi.Sonra ayağa kalktı ve makyaj masasının önüne geçip makyaj yapmaya başladı.O da hazır olduktan sonra,ikimiz de aşağı indik.Annemler zaten dışarı çıkacağımızı biliyorlardı.Bu olaylardan sonra babam şirketden koruma istemişti.Ve bizim bu vakitte yalnız gitmeyelim diye 2 koruma bizim arkamızdan takipte olacaktı.Evden çıktık ve parka doğru korumalarla birlikte ilerlemeye başladık.Parka vardığımızda bizden başka her kesin orda olduğunu gördük.Yanlarına doğru ilerledik ve salıncaklardan birine oturarak,"Nasılsınız?"-dedim.Hepsi "iyiyim"-dedikten sonra olaylarla ilgili konuşmaya başladık.

BEN:Nasıl özlüyorum eski günleri...

ALYARA:Evet ya,eskiden eğlence için toplanırdık,şimdiki durumumuza bak.

MELİSA:Hatırlıyormusunuz,bu yıl okulun ilk günü siz geldiniz ve Cenke olan gıcıklığınızı anlattınız.Şimdi ise Cenkle arkadaşız.

CENK:Arkadaş??

BEN:Kendini bizimle arkadaş olarak görmüyormusun?

CENK:Sizin beni kendinize arkadaş olarak gördüğünü düşünmüyordum sadece...

BURAK:Bunun düşündürecek bir hareketimiz mi oldu sana?

CENK:Tabii ki,hayır..ama ne bileyim öyle düşündüm..

MELİSA:Artık düşünme bir zahmet.

ALYARA:Peki olaylarla ilgili ne yapıcağız?

YAĞMUR:Bence yarın Cenkin dediği yere gidelim.

BEN:Ben bugün babamlar konuştum,okula dönmeyeceğiz yani halledeceğini söyledi.Yarın da o işi hallede biliriz.

BURAK:Bence de okey yani.

MELİSA:Ama yani öyle,hazırlıksız gitmeyelim.Sonuçta ne ile karşılaşacağımızı bilmiyoruz.

CENK:Bence bu akşam önceden gidip dışarıdan bir inceleme yapalım.

ALYARA:Ben gece evden çıkamam,buna asla izin vermezler bizimkiler.

CENK:Gece değil,şimdi.

BEN:Olur aslında,korumalar da yanımızda.Öyle bir dolaşıp döneriz.

YAĞMUR:Bence de,önceden görmemizden fayda var.Ama ya birileri bizi fark eder ve peşimize düşerlerse.Gece vakti yine bir olayı kaldırmak istemiyorum doğrusu :/

BURAK:Ablacığım,ben Burakın ablası korkuyormuş da,öyleymişte falan dedirtmem.-dediğinde hepimiz kıkırdadık.

MELİSA:Burak sorması ayıp,kim diyecekmiş bunu??Bizi kaçırmak isteyenlermi-dediğinde bu sefer kıkırdama yetmedi hepimiz kahkahalara gömüldük.

ALYARA:Çoçuklar,o zaman uzatmayalım gidelim hemen bir gözden geçirip dönelim evlere.Çok yorulduk hepimiz zaten.-dediğinde hepimiz katıldık ve Cenkin tarif etdiyi yollarla mekana doğru ilerledik.15 dk yoldan sonra mekanın önüne varmıştık.Ve iclemeye başladık.Aniden Burak her zamanki sakarlığını yaptı ve ayağı takılıp düştü.Ben yardım için yanına gittiğimde takıldığı şeyin aslında bir kapı olduğunu gördüm.Yerin altında bir kapıydı ve nereye gittiği ile ilgili en ufak bir bilgimiz yoktu.Bu arada korumalar da yanıma gelmiş ve onlarda şaşkınlıkla bir bize,bir de kapıya bakıyordu.Normalde yerde böyle bir kapının bulunması olağan dışı bir şeydi.Ve bununlada bu mekanda bir şeyler olduğunu tespit etmiş olduk.Ardında ben,"Şimdi girip inceleyelimmi,yoksa yarın aileler ile birlikte mi gelelim??"-dediğimde hepsinin kafası karışık olduğu belliydi.Şimdi kafamızda iki fikir,iki düşünce.Aralarında seçtiğimiz bir seçim,bizi her türlü tehlikeye sürükleye bilirdi.Peki şimdi ne yapmalıydık???

GERİ Mİ DÖNMELİYİZ???
 
YOKSA KENDİMİZİ BİLİNMEZE Mİ ATMALI????

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Merhaba arkaşlarr<3

Yine akılda sorular,meraklar yaratan bir sonluk yaptım.Ama son sorunun cevabını sizden isteyeceğim.Sizce ne yapsınlar??Bu sorunun cevabını yoruma bekliyorum.Lütfen her kes yazsın.Ona göre yeni bölüm yayınlayacağım.Bu arada bölüm gecikmesi içinde özür diliyorum.Ama yarında telafi etmek için bölüm yazmaya çalışıcağım.Hepinize hikayeme destek olduğunuz için teşekkür ediyorum<3