Hayat galiba her kes için karmaşık bir yer...Ama yani bu karmaşıklılığın illaki bir sınırı olmalı bence.Ben kendime,"Bundan daha beter,başıma ne gelebilir?"-derken,başıma gelenlerin sayısı ise gün geçtikce artıyordu.Son olanları zaten biliyorsunuz :/
Gözlerimi açtığımda kendimi bir hastane odasında bulmuştum.Kendimi çok yorgun ve bitgin hissediyordum.Önümde ilk gördüğüm annemdi.Annem bize düşgündü.Düşüp ayağımızı kanatsak bile,çok endişelenerdi.Şimdi yaşadıklarını düşünmek bile istemiyordum...Sonra kapı açıldı ve bizimkiler ard-arda odaya girdiler.Aslında onlardan öğrendikleri ve bu olaylar hakkında konuşmayı deli gibi istiyordum..ama yani biraz mantıksız olacaktı.Merdivenlerden düşmüşüm,kolumu kırmışım..upps size söylemedim değilmi :S Evet bende geç farkına vardım ama düştüğümde kolumu sakatlamıştım.Bu konuda çok da fazla bilgiye sahip değildim ama kolumun alçıda olduğunuda görüyordum sjhsskdh.Yani bu olanlardan sonra beni ziyarete gelmişler ve ilk konuşacağım konu buu..baya mantıksızmış hdkjsahdhs.Önce onlarla selamlaştım.Her biri odanın farklı yerlerine geçtiler.Sonra Yağmur bana,"İyimisin,kanka?"-diye sorduğunda,bende,"Kanka ya,merdivenlerden düşmüş gibi hissediyorum..acaba neden?"-bu dediğime her kes güldüğünde,ben anneme kaş-göz yaparak çıkmasını anlatmaya çalışırken her zamanki gibi anlamadı ve babam sağolsun annemin kulağına bir şeyler fısıldadı.Annemde anlamış olacak,bana elleriyle öpücük yollayıp odadan çıktı.Nihayet bizim tayfa olarak odada yalnız kala bilmiştik.Hiç vakit kaybetmek istemediğim için,malum başımıza her an,her şey gele biliyordu djhsafgkh..o yüzden direk lafa daldım:"Kim ne öğrendi,dökülün bakalım."-Bu halde bile o konuyu düşünmüş olmamdan dolayı,çocujlar suratıma şaşkın ifadeyle bakıyordu.Ardında Melisa,"Abla,ben konuştum onlarla,hepsi bizim ööğrendiğimizin aynısını biliyorlar.Yalnız...Cenk.."-dediğinde Cenke doğru baktım ve açıklamak istediği bir şey olduğunu gördüğüm için "Annlat.."-dedim.Bende hala onun bizim aileler arasında olan olayın içersine neden dahil olduğunu bilmiyordum.Bu yüzden çok merak ediyordum.
"Çoçuklar,bizimkilerin olayı sizinkinden biraz farklı.Benim öğrendiklerim şu ki,evet biz Buraklarla akrabaymışız.Baya bir uzak akrabalık olmasına rağmen,bizim aileler aynı iş sektöründe çalışıyormuş.Yani yakınlar anlayacağınız.Bu olayla ilgisi ise aynı gece sizinkilerden ayrı olarak benim annem ve babam da o oteldeymiş.Bir-birlerinden haberleri yoktu yani.Babamlar odalarına çıkarken sizinkilerin sesini duymuş odaların birinden.Onlar geldiğinde çoktan sarhoşlarmış.Sonrasında bizimkilerde katılmış size...daha sonrasını da zaten biliyorsunuz:/"-Cenkin anlatdıkları ise bunlardı.Kaydedeyer bir şey vardı sadece.Eğer umduğumuz gibi bizimkiler katil değilse,bunu bir şekilde ispatlamamız gerekiyordu.Ama biz daha nereden başlayacağımızı bile bilmiyorduk.Hem de bir yandan okula da dönmek zorundaydık.Sonra bizimkilerle anlaştık,hastaneden çıktıktan sonra eve gidip hepimizi biraz dinlenicek,akşam saat 8de ise,evimizin 4 sokak ötesindeki parka gidecektik.Orda konuşup,bir şeyler düşünecektik.
Saat 5e geliyordu.Eve yeni dönmüştük.Sağ kolum dediğim gibi kırıktı ve alçıya almışlardı.Bu yüzden bazı zorluklar çekiyordum.Annemin yardımı ile odama çıktım,aslında yürüye biliyordum ama annem bir kere evham yapmıştı işte..Odama çıkıp,yatağıma uzandım ve hemen telefonu elime aldım.Önce konuşmalara girdim.Her kes Melisa ile konuştuğu için galiba bana gruptan mesaj gelmemişti.Garip olan şu ki,gizemli numaradan da bir kaç gündür mesaj almıyorduk.Sonra grupa girdim ve fark etdim ki,grupun ismini değiştirmişler,ardından ise mesaj atdım:
*BAŞI BELALILAR GRUPU*
NİSA:Yeniden merhaba hepinize...biz eve geldik,şimdi odamda dinleniyorum.Akşam ayarladığımız saatde buluşuyoruz değilmi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderin Ağları {TAMAMLANDI}
Misteri / ThrillerBir şeyin bitişi aslında diğer bir şeyin başlangıcıdır.....
