İnsanların nefret etdiyi şeyler olur hayatda.Hani öyle şeyler ki, asla katlanamaz ona.İllaki olur yami her insanda.Çok abartılmış şekilde olmasa da,bir noktada yığılır insan ondan.Normal olarak benim de,sevmediğim şeyler var.Bunlardan biride dalga geçilmek.Asla katlanıyorum.Helede kendini benden üstün sanan, gerizekalılar tarafından ezik görülmeye.Notu okuduğum an kan sanki beynime sıçradı.Resmen bizimle dalga geçiyordu.Oyun oynuyordu ve de gıcık-gıcık keyfini çıkarmak istediğini belirtiyordu.
MELİSA:Ya şu an sinirden deliren sadece ben miyim?
BEN:Aynen,Melisa bende çıldıracağım.Belkide şu hayatta en nefret etdiyim şey,dalga geçilmek.Hele de aptal insanlar tarafından.
ALYARA: İnanamıyorum,o kim ya bizimle böyle oyun oynuyor.
CENK:Sakin olun arkadaşlar.Yapıklarını illaki bir bedeli olucak.Ama şimdi temkinli olmalıyız.
YAĞMUR:Bencede,sakin olalım ve sağlam kafayla düşünelim.
BURAK:Bence artık kaçış planını gerçekleşdirmeliyiz.
BEN:Acaba yapmasakmı!?Eğer başımıza bir şey gelirse önce okulun sonrada bizim başımız fena yanıcak.
YAĞMUR: Aslında ben de kararsızım.
ALYARA:Yok ya bence bir şey olmaz.Gidip döneriz hemen.
MELİSA:Kanka şaka mı yapıyorsun?Markete gitmiyoruz ki,hemen gidip dönelim.Sonuçta suç mahalline gidiyoruz.
BEN:Evet,başımıza ne gelicek,neler yaşayacağız bilmiyoruz.
BURAK:Ben gitmekde kararlıyım ve ısrarla gitmemizi söylüyorum.
BEN:Cenk sen ne düşünüyorsun?Bir şey demedin.
CENK:Bencede gidelim.Bir sonraki hedefini beklemeden,onu şaşırtmalıyız bence.Ama hava artık karardı yani, şimdi gitmiyoruz herhalde değil mi?
O an Cenkin söylemesi ile fark etdik ki,hava bayağı kararmıştı.O kadar şey yaşamıştık ki,artık zamanın farkında değildik.Hiç bir şeyi planlayıp,zamanlayarak yaşamıyorduk.Her şey ani gelişiyordu.
BEN:O kadar şey aniden gelişti ki, zamanın farkına varamadık.Bence şimdi sınıfa çıkalım,dinlenip,uyuyalım.Yarın sağlam kafayla plan yaparız.
YAĞMUR:Tamam o zaman,ben de katılıyorum.Çıkalım sınıfa hadi.
Hepimiz sınıfa çıktık.İçeri girdiğimizde hepimiz bir tarafa dağıldık,kendimize rahat yer bulmak için:) Kapıyı da tedbir olsun diye içeriden kapattık.Çoçuklardan çoğu gözlerini yumdukları an uykuya daldı zaten.Ben de pencere kenarında bir yer seçmiştim kendime ve oradan gökyüzünü seyrediyordum.İşin garil yanı bu ki,bu kadar yorucu bir gün geçirmemize rağmen benim hala uykum gelmiyordu.Gökyüzü çok güzel gözüküyordu.Dolunay vardı ve ben gözümü dolunaydan alamıyordum.Yarım saat öyle geçirdikten sonra hala uyuyamamıştım.Bende kolidora çıkmak kararı aldım.Biraz dolaşıp sonra yeniden gelicektim.Belki o zaman uyuya bilirdim.Kapının kilitini açıp çıktım.Sonra bizdende yukarıda bir kat vardı.Yangın merdivenleri ile yukarı çıktım.Kolidorun başında pencere vardı.Pencere kenarına gitdim.Ve dışarıya bakarken orada birisinin olduğunu fark etdim.Halbuki okula giriş çıkış tamamile kapatılmıştı.Yani dışarıda bile kimse olmamalıydı.Zaten tekin birine benzemediği hemen fark ediliyordu.Biraz daha dikkatlice baktığımda kamerada gözüken çocuk olduğunu gördüm.O an telefonuma "Baş Belası" adlı kişiden ard-arda 4 mesaj geldiğini gördüm,yani Cenkten:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderin Ağları {TAMAMLANDI}
Misteri / ThrillerBir şeyin bitişi aslında diğer bir şeyin başlangıcıdır.....
