You Were Beautiful (DAY6' YOUNGK)

six

I can barely remember how I got home. I just found myself waking up from my bed. I checked my phone for any calls and messages. The first notification was my missed alarm.

I wasn't shocked when I found out that it's already two in the afternoon. If my memory serves me right, Annalyn and Mica brought me home around five in the morning. Ate Jen didn't tell me anything. She did not ask any questions either. Nagpaalam naman kasi ako nang maayos at may ideya na sya na umaga na nga matatapos ang event.

Storm and 5Live won. No doubts. They deserve it. Siguradong sa Lunes ay magkakaroon ng selebrasyon para sa aming mga Business Ad students. Class beadles ng bawat section ang nag aasikaso nito at nakausap na kami ni Erica nung isang araw. They trust our representatives so much that they already planned the celebration even before last night.

Lumabas ako ng kwarto na nagkukusot pa ng mata. Dala dala ko ang aking tuwalya dahil diretso ligo na ako. Pakiramdam ko ay sobrang lagkit ko. I didn't even showered before I slept because I guess I'm too tired to do so.

"Don't scratch your eyes!" sita ni Ate Jen. Nagulat ako na hanggang ngayon ay nandito pa sya. Nabasa nya ang tanong sa aking ekspresyon.

"Well, I took a half day. Kaninang ala una ako naka uwi. I thought you're already awake," sabi nya habang kumukuha ng isang box ng brownies sa ref. "Late breakfast?" Alok pa nya.

Nahiya naman ako. Ngayon lang kasi ako nahuli ng gising. "I'm sorry I overslept," I said guiltily as I sat on the chair facing Ate Jen. Kumuha ako ng isang brownies na mau nakalagay na marshmallow sa ibabaw. Nakakaramdam na ako ng gutom pero okay na muna ito. Sigurado kasi ako na wala pang luto na ulam o kahit kanin man lang.

"Bili tayo ng pagkain sa labas tapos magdagdag tayo ng supplies?" Aya sa akin ni Ate. Tumango naman ako at dumiretso na sa banyo.

It's 4pm at kakapasok pa lamang namin sa grocery store. Nakakain na kami sa McDonald's bago dumiretso dito. Si Ate Jen ang nagtutulak ng push cart. Kung ako lang siguro ang namimili ngayon, basket lang ang dadalhin ko. Hindi ko na iyon pinansin at hinayaan na lang si Ate Jen. Siguro ay marami syang balak na bilhin.

Ate Jen requested for a Filipino food for our dinner. Pinapili ko sya between Sinigang and Adobo. Ang dalawang putahe na iyon ay confident akong lutuin. Madali lang kasi. She chosed the latter so we bought ingredients for Adobo.

Nasa may meat section si Ate Jen at naiwan ako sa shelves ng mga toyo at suka. Isang bote na ng suka't toyo ang binili ko para makatipid. Susundan ko na sana si Ate Jen sa kung nasaan sya nang may biglang humarang sa dinaraanan ko.

"Annyeong," hello. Brian said with a wide smile showing his perfect set of teeth. This guy! I remembered what he did last night! Not actually last night, just a few hours ago. Kaninang madaling araw nga pala nangyari iyon.

Joahabnida. Joahabnida.

That line keeps on repeating inside my head kaya habang nasa banyo ako kanina ay naisip ko itong i-google. It's a Korean word for 'I like you'.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal nakatitig kay Brian. Nabalik lamang ako sa kasalukuyan nang maramdaman ko na may humawak sa balikat ko, si Ate Jen na bumalik sa kung nasaan ako ngayon dahil ang tagal kong sumunod.

"Is everything alright?" Nag aalalang tanong nya. Nginitian nya din si Brian. I find it rude not to introduce Brian to Ate Jen, "Ate, he's Brian. He's my classmate and a friend," Brian smiled at Ate Jen and offered his hands.

"Good afternoon. I am Brian, Selene's suitor," nabigla naman si Ate Jen sa pagpapakilala ni Brian. Maging ako! Kahit wala akong iniinom na tubig ay muntikan na akong masamid. Kinurot ka sa tagiliran si Brian pero hindi nya binawi ang kanyang sinabi. Ininda lamang nya ang sakit.