HULI

kabanata 1

CLOUD

Standing in an empty waiting shed, I smiled upon watching the sky. It really looks peaceful kahit makulimlim, mukhang uulan yata. Mabuti nalang I always bring my umbrella with me.

Naalala ko noong bagong lipat ako sa lugar nato, that was like two years ago, ganitong ganito din ang langit na sumalubong sakin.

Napatingin ako sa daan, halos empty na kasi wala masyadong cars na dumaraan, you can even count it using your fingers.

This town is suprisingly small but enough to handle a hundred or more residents. Karamihan sa kanila matatanda na. Okay naman ang ibang shops at facilities dito ngunit may iba paring pumupunta sa City para lang doon mag-aral. Hindi ko din sila masisi dahil may mga schools nga dito ngunit kulang naman sa suportang pinansyal.

Marami din namang mga bata pero hindi ko sila halos makita, para bang pinagbabawalan silang makakagat ng lamok—i mean makagat sila ng lamok.
My bad.

Naisipan kong maupo muna dahil nangangalay na ako kakatayo. Hahakbang na sana ako ng mapansin ko ang parada ng mga langgam.

Ang cute!

Ang sabi sabi, may dala daw itong swerte kapag kulay itim at syempre pula naman kung may matamis na nagkalat hahaha.

Naalala ko noon, may nabasa akong libro na tungkol sa mga insekto. Sa isang pahina makikita mong may nakalagay doon na Insects live to survive. Parang tao lang din sila. Naghahanap ng makakain, gumagawa ng matutulugan, naghahanap ng makakasama, may buhay at gumagawa ng paraan para mabuhay.

Hayy, kanina ko pa hinihintay ang mga kaibigan ko dito sa waiting shed, dito kasi namin naisipan na magkita-kita since eto yung dadaanan patungong exit ng lungsod. I checked again my things inside my bag baka kasi may nakalimutan na naman ako. My friends always remind me to check my things first dahil sobrang makakalimutin ko raw when it comes to my things haha, Im lucky to haha-have them in my life!

Plano kasi naming magroadtrip ngayon since start na ng bakasayon bukas and baka maging busy ang iba sa amin dahil halos lahat samin ay uuwi to visit their families sa province. As for me, dito lang naman ako.

Bigla akong tumayo nang may naaninag akong isang pigura ng lalaki. I slowly smiled and waved my hand at him. Pero late na nang marealize kong hindi siya isa
sa mga tropa ko.

Potangina nakakahiya!

I quickly put my right hand at the back of my head. I acted as if makati ang buhok ko dahil sa sobrang kahihiyan. Baka isipin pa netong may kuto ako..

Tumingin ulit ako sa gawi niya. His face was impassive at papalapit siya dito sa waiting shed. Shit.

Dali dali kong kinuha ang earphones ko at nagpanggap na nakikinig ng music. Inayos ko rin ang pag-upo ko at pumikit.

1, 2, 3, 4...5

Teka wala man lang nangyari..

I decided to open my right eye upang silipin kung asan siya ngunit wala siya sa harapan ko kundi nakaupo na sa tabi ko.
Wtf nagulat ako dun! Napailing ako at napahawak sa dibdib ko.

Nakatingin lang siya sa daan na parang may hinihintay. Aaminin ko, gwapo siya. He have this small mole beside his nose. Medyo may pagka chinito at gurl tell me amalayer pero hindi ako nagsisinungaling kapag sinabi kong ang kinis ng mukha niya!

What's his skincare?! Ang kinis talaga!

And he also have this small piercing in his right ear. Dahil dito mas lalo siyang naging gwapo. Baka single 'to? jowk.