Lifeless Heartbreak

CHAPTER 16

Chapter 16

...

LH-Jealous?

"Kamusta naman kayo?" Kinuha ko mula sa kanya ang hiniwang carrots bago ito inilagay sa niluluto ko.

Hininaan ko muna yung stove pagkatapos ay hinarap ko na siya na kasalukuyang nag aayos nang pagkakainan.

He shrugged and smiled a bit.

"We're fine." Tinaasan ko siya nang kilay bago inakbayan at ginulo ang buhok.

"Pambihira, isang buwan lang tayong di nagkita englishero ka na ah..." Pang-aasar ko.

Tinaasan niya lang ako nang kilay bago nginisian. Pinag usod niya ko nang upuan at agad namang umupo sa tabi ko.

"Pakielam mo ba?" Nakangiwing aniya.

Natahimik ang pagitan namin which is nakakapanibago. When i'm with Jack, There's always no dead air. Lahat nang kalokohan niya ay masasabi niya huwag lamang magkaroon noon.

Tila ba may malalim siyang iniisip at may problema.

At this moment, The Jack i'm with is different, there's something about him. His eyes was filled with sadness. There's something bugging him.

I sighed and hold his hand. I pulled him and hugged him. Jack is a good friend of mine. He is a best of best man for me. And even if he didn't tell me i know he need this. A comfort.

"Iyan ba talaga ang okay?" Tanong ko at pinakawalan siya.

Sinilip ko si Buboy na masayang nanonood nang t.v sa salas habang kinakain ang mga tsokolateng binigay ko sa kanya.

I heard him heaved a sigh. He lost his words as his eyes reddened.

"Jack..." Kanina pa siyang tahimik at alam kong tungkol pa rin sa ina ni Buboy ang problema.

"I saw her at the mall, i was surprised when she suddenly confronted and remember me." A tear fell on his eyes.

My brows furrowed, Hindi ba siya masaya?

"Then what's the problem?" I soflty asked.

"I just realized that i still love her, walang nagbago, tangina." He bitterly smiled and wiped his tears.

"Is it hard for you? Is there something wrong for you to love her?" Nagaalinlangan kong tanong.

He directly looked at me, i saw his longing eyes. He is very fragile right now. Kingina, tama nga sa 'the possesed' masarap mag english kapag malungkot o galit.

"Alam kong hindi niya pa rin ako tanggap, alam na niya na may anak kami at alam kong nakaplano na sakanya na makuha ang anak namin, wala akong laban. Kahit pa sabihin natin na pareho kami nang nararamdaman ay alam kong hindi pa rin kami pwede. Ano ba naman akong lupa sakanya. Langit siya at sobrang layo namin. I don't know, pinapangunahan ako nang takot kaysa isipin ang mas makakabuti sa anak ko." Nalulungkot nitong saad.

I feel sad for him, ramdam ko naman iyon eh, Kay Sir Chart pa lang na nagkakaroon ako nang feelings parang langit at lupa rin kami, I know that it's not right. Ang galing kong asyumera, Yaya lang naman ako, kaso hindi mo talaga matuturuan ang puso.

Ang sakit talagang pumana ni kupido, para bang ang lahat nang pana niya ay may kaakibat na lason na kailangan mo munang labanan bago mo makamit yung magandang kahihinatnan.

"What's your plan?"

"Balak ko sanang ipagpatuloy nalang yung pagaaral ko nang engineering na natigil nang maging anak ko si Buboy, alam mo namang mahirap mag-aral nang engineering nang namimilipit ka sa pera tapos may anak ka pa na mas nangangailangan."