Kabanata V

3.7K 59 0
                                    


Mt. Lazaro


Vaughn

Para akong Disney princess ngayon. Ang bilis ng mga pangyayari. Matapos nila akong mailigtas sa pagkalunod, tumawag si kuya Leon ng susundo sa amin.

Ang hindi ko aasahan ay pickup truck pala ito...

Na may kargadang carriage na parang pang-Cinderella.

Tinali ni manong Ignacio ang carriage sa mga kabayo at siya na rin ang naging coachman namin. Si kuya Simon naman na kasama ni manong Ignacio ang nag-drive sa pickup truck pabalik ng mansyon.

"K-Kuya bakit parang medyo... extra?" tanong ko. Mahina silang tumawa at hinaplos ni kuya Leon ang buhok ko. Magkatabi kami habang nasa kabilang side sina kuya Seb at kuya Alfred.

"Anything for our little prince," sabi niya.

Tumango nalang ako. Wala din naman akong ibang magawa dahil mahina pa din ang katawan ko. Malungkot ang ngiti ni kuya Seb. Kahit anong sabi ko sa kaniya na okay lang, guilty pa din siya sa nangyari.

Wala naman ding sumisisi sa kaniya. Pinagalitan lang siya ni kuya Alfred kanina pero hindi niya sinisisi ang nakababatang kapatid niya.

Nang gabing 'yon, nakauwi na sina mama. Hindi na namin sila sinabihan. Ang daming problema ni mama at tito, ayaw naming makadagdag pa.

Nasa hardin kami, nagsa-stargazing. Nasa kaliwa ko sina kuya Leon at kuya Seb habang nasa kanan ko si kuya Alfred. Hindi pa talaga satisfied si kuya Seb kaya pinapatong niya ang kalahati ng katawan ko kay kuya Leon. Bahagya na akong nakatalikod sa eldest Villa Grande ngayon.

"Sorry sa position, Vaughn," sabi ni kuya Alfred. "Ito kasing si Seb eh, ang dami pang arte."

"It's okay kuya. Comfy naman din ang dibdib ni kuya Leon," sabi ko. Tumikhim si kuya Leon at doon ko pa na-realize ang sinabi ko. Takte! Na-slip ang dila ko.

"Vaughn..." Bumangon silang tatlo kaya napabangon din ako. "What's your answer?"

"A-Answer?"

"Gusto ka namin," sabi ni kuya Leon. "Gusto ko man ipagdamot ka pero I know I can't compete with my brothers."

"Vaughn, we'll treat you like a prince," si kuya Alfred. "We love you so much."

Linapit ni kuya Leon ang kaniyang mga labi sa akin. "Can I kiss you?" tanong nito. Tumango ako at doon na niya sinimulan ang halik.

Yes, sinimulan.

Diniin niya ang halik, may dila na. Ginamit niya ang dila niya para buksan ang bibig ko. Nang magtagumpay siya, pumasok na siya sa bibig ko.

Hindi ko ma-explain. Hindi ko pa ito na-try at alam kong mali pero parang... gusto ko. Sa bawat galugad ng dila niya sa basang yungib ko, naninindig ang balahibo ko sa sarap. Yes. Nasasarapan ako.

Hinila ako ni kuya Alfred, dinilaan niya ang kaniyang labi bago dinampi ito sa akin. Ngunit hindi tula kay kuya Leon, mas marahan kay kuya Alfred. Gentle siya, as always. Iniingatan ang bawat halik, iniingatan ang bawat diin.

Umuong si kuya Seb at siya naman ang humila sa akin. Unlike his brothers, marahas siya. Or should I say, wild? Rough? Kinakagat niya ang labi at dila ko at higop kung higop siya. Para akong sini-CPR sa halik niya. Pero it's not bad. I like it too.

Natapos ang make-out session namin na hinihingal. Napahiga ulit kami sa mga damo at napatingin sa kalangitan.

"Fuck, that was hot," sabi ni kuya Seb. Napatawa ako at sumunod naman sila.

Alam kong mali ito. Maling-mali.

Pero bakit ayaw kong tumigil?

Nagdaan ang ilang araw since nalunod ako at nagtapat sila. At heto ako ngayon, nasa kusina, while nasa Cresencia ang mama ko at si tito para i-follow up ang divorce, pinagsisilbihan ako ng mga pinsan ko.

"Kuya, kailangan ba talaga 'to?" tanong ko sa kanila. Nakaupo lang kasi ako sa may kitchen island habang pinagmamasdan sila.

And the fact that naka-boxers at apron lang sila ay hindi tumutulong sa pagkailang ko. Parang sila nalang ang gusto kong i-breakfast.

Vaughn, ah! Bad!

"Dapat lang 'to," sagot ni kuya Alfred. Siya ay nagluluto ng breakfast, si kuya Seb naghahanda ng kape at si kuya Leon ay nagbe-bake ng cupcakes. Bukod pala sa kagwapuhan, talino at angking bait ng tatlo, magaling din pala sila sa kusina.

Baka magaling din sila sa kama?

Hoy, Vaughn! Ano ba 'yang pinagiisip mo? Apakabastos.

"Kain na tayo?" sambit ni kuya Alfred at umupo sa tabi ko. Si kuya Seb naman sa kabila habang si kuya Leon sa harap.

Ngumuso si kuya Leon at kumunot ang noo. "Ayoko nito," sabi niya.

Kinuha niya ang mga pagkain at linagay sa tray. "Sa veranda tayo. Circular ang lamesa doon kaya mas maganda para sa akin," sabi niya at umakyat pataas.

Sinundan naman namin siya at doon na nga kami kumain. Medyo cute lang kasi parang ayaw niyang malamangan ng mga kapatid niya, nagmumukha siyang bata dahil doon.

"Ayan!" hiyaw ni kuya Leon. "Mas maganda ang view dito."

"Pero mas maganda ka pa rin." Pumula ang mukha ko sa sinabi ni kuya Seb. Loko siya. Dapat hindi siya nagsasalita ng mga ganiyan na parang wala lang sa kaniya.

"It's true," dagdag pa ni kuya Alfred. "Mas maganda ka."

Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang aking mga kamay pero inalis nila ito. Nakangisi silang tatlo habang nararamdaman ko ang init ng mga pisngi ko.

"And you're all ours," hirit pa ni kuya Leon at inilapit ang kaniyang mukha sa akin. "All ours."

"K-Kain na tayo, kuya," mahina kong tugon.

Ang sarap nilang tatlo. Magluto, I mean. Ang sarap din ng kape. Para akong nasa five-star na hotel dahil sa service. Umagang-umaga pa pero naka-topless na sila dahil mainit daw kahit hindi naman talaga.

Humikab si kuya Seb na nakapagbulunan sa akin. Ang ganda tignan ng kilikili niya. Tapos ang mga muscles pa nito, biceps at ang kaniyang matigas na dibdib. Para akong inaakit ng kaniyang katawan.

Parang nakita nina kuya Alfred at kuya Leon ang ginagawang pagnguya ng mga mata ko sa katawa ni kuya Seb kaya humikab din silang dalawa. Doon na talaga ako nabulunan. Ang gaganda ng mga katawan nila. Para silang model ng Abercrombie and Fitch, o 'di kaya'y Calvin Klein.

Umiwas ako ng tingin sa kanila bago pa tumigas ang pagkalalaki ko. Tumingin ako sa bulkan. Mt. Lazaro daw ang pangalan nito dahil noong 1847, pumutok ito ng sobrang lakas at natabunan ang three-fourth ng Sierra Grande, 28% lang ng population ang nakaligtas. At nung araw ding 'yon ay Feast of St. Lazarus.

Hindi ko maiwasang tumingin-tingin sa mga katawan ng mga pinsan ko. Ang gaganda talaga. Hindi masyadong buff na para na silang bulldog, tamang-tama lang. Isa pa, matataas sila kaya lalong bumagay ang mga katawan nila sa kanila.

"Enjoying the view?" tanong ni kuya Leon. Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. Masyado ba akong halata?

Window shopping lang din ang ginagawa ko. Look only, no touch.

Ano na ba itong mga pinagsasasabi ko? Naano na ata ako.

"Ang ganda ng bulkan no?" dagdag na tanong nito at lumingin sa bulkan. Maganda naman talaga siya. Mas maganda nga lang ang tatlong view sa harap ko.

"Akyatin natin?" offer ni kuya Seb. Hindi ako makasagot, napakalapit ng mukha niya sa akin.

"S-Sige kuya," sagot ko.

Tumayo silang tatlo bigla na ikinagulat ko. Inabot ni kuya Alfred ang kamay niya, "Tara?"

"S-Saan kayo pupunta, kuya," tanong ko.

"Gym tayo," tugon ni kuya Seb. "Aakyatin natin 'yan next week."


˟˟˟

Sakay: The Stallions of Sierra GrandeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon