Z Günü

:Üç:

Evet AVM ye girmeyi başardım. Marketin olduğu kısımın etrafında sadece birkaç tane Z vardı. Şansım yerindeydi. Üst katlardaki bir teknoloji mağzasındaki müzik sistemi çalışır hale gelmişti. Bu yüzden hem benim ayak seslerim bloke olmuş hemde dikkatleri üstümden almış oldu.
Kulaklıkları ve hoparlörleri sevmek için bir sebep daha değil mi ?
Şansım yaver gitmişti, 7 soğutucu kapanmış da olsa ana elektrik sistemine bağlı 2 soğutucu çalışmaya devam ediyordu. Bir tanesi sadece soğuk içecek dolabıydı. İçeceği her zaman soğutabilirdim zaten. Gözüm et aradı. Fakat diğer reyonda sadece süt ürünleri bulunuyordu. Üzülmüştüm. Onca yorgunluk bunun için miydi. Et olarak sadece aç bitir tadında salamlardan bulmuştum rafın geri kalanıysa peynir vs idi. En azından et diyerek konserve rafına iç çeke çeke gittim. Biraz ton balığı alırsam bu gece kendime lezzetli bir yemek çekebilirim diye düşündüm...

Hikayeme devam edeyim, bu başka bir günün muhabbeti olsun.

Türkiye haritasının indirmesi bitmişti sanırım. Ekranda 8 tane tamamlandı baloncuğu vardı. Tamamdır dedim. Bilgisayarımı ve internet paylaştığım telefonu aldım yanıma. Kapıya yöneldim.
Ve kapının önündeki standlarda Powerbankler gözüme çarptı. Durdum düşündüm. Şarj için şu anlık prizler vardı ama eğer insanlar dünyanın her yerinde bu haldeyse bir süre sonra elektrikler kesilecekti. Bu sistemler otomatik olarak çalışabilirdi ama güvenlik prosedürleri her hangi bir sıkıntı çıkmaması için ayda 1 kendini otomatik olarak durdurup insan girdisine ihtiyaç duyuyor diye okumuştum bir kaynakta. Bu yüzden ne kadar batarya varsa yanıma almak doğru bir karar olacaktı. Böylelikle operatörün sattığı powerbankleri de yanıma aldım. Ayrıca koskoca SUV nin içinde bir ben vardım. Ne kadar eşya doldurursam ileride o kadar rahatlarım dedim.
Ayrıca etraftaki araçların aküsünü almayı düşündüm. Her ihtimale karşı yedek bir akünün olması iyi olabilir dedim. Aracın akü durumu hakkında bir bilgim yoktu, en azından bagajını açtım. Bagajda da birkaç eşya vardı. İlk yardım kiti, yangın söndürme tüpü, büyük boy spor çanta ve birkaç tane gömlek vardı bagajda. Önce ilk yardım kitinin içine baktım. Tam teşekküllü bir çantaydı, İçinde oksijenli su H2O2 vardı, Yara bantları, sargı bezi, tentürdiyot, birkaç tane yüksek doz ağrı kesici, iğne, cımbız, pamuk, makas, eldiven, fener ve düdük, kalem, su şişesi, çakı, merhem, steril peçeteler, turnike... 
Kısacası  işime gerçekten yarayabilirdi.

Sıra spor çantasına gelmişti, spor çantasını da açtım. Ama kim bilir ne zamandır ordaydı. Spor çantasını açmamla birlikte koku alamama rağmen genzimin yandığını hissettim ve yeşil bir sis yayıldığını hissettim. Hemen kaptığım gibi araçtan dışarı fırlattım. Kokuyu burnumla alamasam da gözlerimle teyit etmiştim. Hoş bir deneyim değildi.
Normalde olsa o boy bir spor çantasını atmak istemezdim. İçine koyacak elbet bir şeyler bulurdum. Powerbankleri bagaja öylece bırakıp bagajı kapadım. Yolun az ilerisindeki markete doğru sürdüm aracı. Aklımda tonla bozulmayacak yiyecek almak vardı. Araçtan indim, Markete girdim. Büyükçe bir marketti içeride insanlar kuyrukta beklemekten ölmüştü, yine kendimce iğrenç espriler yapıyordum. Çok sıkılmıştım, keşke yanımda birileri olsa diye geçirdim, dostum dediğim kişilerle böyle bir durumda olduğumuzu hayal ettiğim günler aklıma geldi. Gülümsedim. 

"--Biliyor musun bazen hayal ediyorum da insanlar yeryüzünden kaybolsa çok eğlenceli olmaz mıydı ?
-Evet. Ama bir kaç kişi kalsa fena da olmazdı bence.
--Bence fark etmez ya.
-Yani dünya evet öyle de güzel olurdu fakat etrafta boş boş dolanmak da kimse olmadan sıkar.
--En azından bu sistemde sıkışıp tonla gereksiz bilgiyi öğrenmek yerine yaşardık be. Dünyanın tadını çıkarır gezer eğlenirdik fena mı.
---La olum o değil de ben acıktım. Hadi muhabbetinizi yolda yapın da. Yiyecek almaya gidelim."

Onlarla ayrı liselerde okuyorduk ayrıca mezuniyet dönemi olduğu için en son 1 hafta önce görüşmüştük. Acaba şuan nerdeydiniz ve ne yapıyordunuz. Umarım iyisinizdir.  Eğer siz de bu hastalığa yakalandıysanız sizi tekmeleye tekmeleye diriltirim, haberiniz olsun.