ျဖာက်လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္အတူေ႐ွာင္က်န္႔
မ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာေလသည္ ....
ညကအေၾကာင္းမ်ားဘာမွမမွတ္မိေပမဲ့သူေဘး
တြင္ အဝတ္ဗလာနဲေက်ာခိုင္းအိပ္ေနေသာသူ
ေၾကာင့္ အံျသမိသည္ သူဘာေတြလုပ္ခဲ့တာလဲ
သူတကယ္ပဲ တျခားတေယာက္နဲအိပ္ခဲ့တာလာ
ဝမ္ငယ္သိရင္ေရာ သူကိုေ႐ွာင္ဖယ္ေနတဲ့ဝမ္ငယ္
ကဒီအေၾကာင္းသာသိရင္ သူအေပၚမုန္းေတာင္
မုန္းတီသြားႏိုင္တယ္ ...
"အင္းးး"
ၿငီညဴသံေလနဲအတူ ေက်ာခိုင္းရာမွသူဘက္လွည့္
လာေသာသူေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔အံျသမူမ်ားစြာနဲ
ကုတင္ေပၚကထဆင္းမိသည္ ....
"ဝမ္ငယ္!!!"
"ဟင့္ အ႐ွင္ "
သူေအာသံေၾကာင့္ ငိုမဲ့မဲ့ေလနဲႏိုးလာေလသည္
ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္မွန္းသူမသိေတာ့ဘူး
သူအေ႐ွ႕ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနေသာဝမ္ငယ္ကိုသာဆြဲယူ
ေပြ႔ဖက္ထားမိေလသည္
"အာ့ နာတယ္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ လူဆိုးႀကီးရဲ႕ "
"ေတာင္းပန္းပါတယ္ ဝမ္ငယ္ရယ္ ကိုယ္တျခားသူနဲမွားမိတယ္ထင္ခဲ့တာ ဝမ္ငယ္ျဖစ္ေနေတာ့ကိုယ္တကယ္ အံျသမိတယ္ "
"အင္း နာေနတယ္အရမး္မဖက္နဲ လူဆိုးႀကီရဲ႕
ဘုန္း.. ..ဘုန္း အင့္ လူကိုမညႇာမတာ အရမ္းဘဲ
ကြၽန္ေတာ္သာေရာက္မလာရင္ ဟိုမိစာၦမႀကီးနဲခဗ်ာ ဟင့္ "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဝမ္ငယ္ရယ္ ကိုယ့္ေဆးမိသြားတာထင္.... "
"ထင္တာမဟုတ္ဘူး တကယ္တကယ္သိလာ လူဆိုးႀကီးရဲ႕ ဘုန္း...ဘုန္း "
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရင္ဘက္က္ုတဘုန္းဘုန္းထု ႏူတ္ခမ္းေလေတြေထာ္ေထာ္ၿပီေျပာေနတာမ်ား အသဲေတြယား ညကေဆးမိလို႔ဘာမွမမွတ္မိခဲ့ေပမဲ့
ခုထပ္ၿပီဆြဲလုပ္လိုက္ရရင္ေတာ ့အားးး
ေ႐ွာင္က်န္႔ လန္႔သြားေလသည္ အေတြးနဲေတာင္
သူေအာက္ကတင္းမာလာေသာအရာ
ဝမ္ငယ္ရာမင္းက အေတြးေလေတြနဲေတာင္ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္ ေ႐ွာင့္က်န္႔ရိေပၚအားေပြ႔ခ်ီလိုက္ေလသည္
