After 3 days of staying in Vee's house, kinukulit nya akong umuwi sa'min.
3 yrs. na kaming magkasama sa sembreak pero ni minsan di ko sya sinama sa bahay at umuwi dun.
Nasa garden nila ako ngayon, may garden sila sa likod at kitang kita mula dito ang ganda ng mga bituin.
"Sabi na ei, nandito ka" napatingin ako sa likod- Si Vee. She's smilling. Meron syang dalang dalawang tasa.
Lumapit sya sa'kin bago inilapag ang tasa sa mesa.
She sat at tumabi naman ako sa kanya.
"Hey! These days, feeling ko ang dami mong iniisip?" patanong na sabi nya. Tumingin ako sa kanya na parang nagtataka sa mga sinasabi nya.
"tsk. Wala-wala" dugtong nya.
Dumiretso ulit ako ng tingin sa langit.
"Bakit ka nga pala nandito? Ang lamig sa labas, tapos naka sando ka lang"
Pero parang tama nga sya, madami akong iniisp ngayon, di ko alam kung maguguluhan ako o hayaan ko na lang ang mga iniisp ko.
"hoy! Basty!?"
"oh? May sinasabi ka ba?' I asked. Kumunot yung noo nya.
"tsk. wala., Eto oh, uminom ka" Sabi nya tsaka itinapt sa'kin ang isang tea.
"Salamat."
Simula nung nalaman kong adopted si Vee ay marami nang pumasok sa isip ko, pero hindi ko masabi sa iba dahil wala pa akong patunay.
"Sabi sayo ei, uwi ka muna sa inyo. Samahan kita. Kailan mo gusto? Bukas?" Napatingin ako sa sinabi ni Vee.
Para hindi mapansin ni Vee na nag-iisip ako ng kung anu-anong bagay, Tama na siguro na kausapin ko sya tungkol sa reyalidad, dahil baka kung sinabi ko sa kanya kung ano ang totoong nasa isip ko ay maguluhan pa sya tulad ng nangyayari sa'kin ngayon.
"Hindi, ayokong umuwi" sagot ko
"Diba babalik na tayo sa Sabado, kaya pumunta ka na"
1 week lang kaming mags-stay dito sa province dahil marami pa kaming gagawin para sa school.
"Ayoko, okay lang ako dito, I want to spend my sembreak here."
"Nami-miss ka na ng parents mo, FOR SURE" ssabi nya na may diin sa salating For Sure.
"Never." walang emosyong sabi ko.
"Hahahahahahahaha Basty nga! Tumigil ka! di bagay sayo" she said while laughing.
I looked at her tsaka ng smile. That's kind of smile when I see her happy.
"Gusto ko kasing ma-turn off ka sa'kin"
"tsk. hahahaha nagmumuka kang unggoy, promise. Kaya wag kang magdrama!"
A moment of silence.
Biglang tumahimik ang atmosphere.
"Sige Game! Samahan kita bukas ha!" pambabasag nya ng katahimikan.
"Saan naman?" I asked
"Sa parents mo."
"uhmm. Sino sa kanila ang pupuntahan natin?"
BINABASA MO ANG
Unknown Identity (Beyond Repair)
Science FictionA HUMAN BEING? OR AN UNKNOWN IDENTITY? WHAT IF THE PERSON YOU LOVE CAN'T BE YOURS, AND YOUR HEART IS JUST AN IMAGINATION OF YOUR BEING. I might seem heartless because of my cold appearance I might seem dark because I'm covered with thorns But don't...
