Chapter 1

1.9K 57 17
                                    

Oh giliw ko,

Miss na miss kita

Sanay lagi kitang kasama.

"Lyric?"

Mula sa pakikining ko ng music ko sa Spotify, nag angat ako ng tingin sa taong tumawag sa akin. First name basis ba. Ano akala niya, close kami?

"What?" Taas kilay kong tanong sa lalaki.

Base on his uniform, he's a med student. 

"Ikaw nga! Hi Lyric!" Nakangiting sabi niya at naupo pa sa tabi ko.

I consciously moved away a little, "Uh, sorry but who are you?"

Napakamot siya sa batok niya at napangiwi, "You don't remember me?"

Kumunot ang noo ko sa kaniya, "Should I remember you, though?"

I was expecting that he will walk away because of my attitude towards him, but no. Tinawana lang niya ako.

"I guess you already forgot me," he said at nag lahad ng kamay sa harapan ko, "I'm Sebastian Angelo Monteferrante."

Sebastian Angelo Monteferrante

Familiar ang name niya. I heard it som------

"Basti?!"

Sa sobrang pagkagulat ko, ay napatayo pa ako sa kinauupuan ko at hinarap siya.

"At last, you remember me. Akala ko makakalimutan mo itong gwapon nilalang na ito eh," he teased and made a 'pogi sign' pa.

I kicked his leg a little, "I'm sorry, I forgot you. It's been, 15 years kasi eh," I said and went back on my sit, "How are you?"

"I'm fine thank you," he smirked at me.

Nag salubong ang dalawang kilay ko, at hinampas ko siya sa balikat niya, "Stupid! I'm asking her a serious question, so be serious nga. Hindi ka pa rin nag babago."

Tumawa siya, before he run his fingers on his hair, "Okay naman. As you csn see, pogi pa," and he winked at me.

I gave him a digusting look, kaya tumawa ulit siya, "Kidding, ito naman hindi ka mabiro eh."

"So kumusta naman ang Alaska? Did you already saw the Northern lights?" Tanong ko sa kanya while i clung my arms on him.

He nodded his head, "Jusmiyo, halos every month nakikita ko iyon."

Inalis ko ang pagkakakapit ko sa braso niya, "Why? Where do you live in Alaska?"

"Fairbanks."

I was about to say something when one of my friend pulled me. Irita akong tumingin sa kaibigan ko, "What do you need, Carla?"

"Sino siya?" She whispered while pointing at Basti's side.

"Childhood friend, why?" Bored kong sagot.

Umiling lang siya, "Your friend is hot."

Umirap ako sa kawalan, "And?"

She gigled and shook her head, "Nothing! Hinahanap ka namin kanina, but I guess you have someone who will accompany you know, bye!"

With that ay iniwan niya na ako. I sighed before going back to Basti's place. Nandito kami ngayon nakaupo sa labas ng Main building ng UST. It's our lunch break, and I decided to roam around here after eating.

It Will Always Be YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon