Story Of My Life (1D/ Harry Styles)

Bilmiyorum...Anlatmayacağım.

Biliyorum hikayeden iyice koptunuz ama gerçekten çok üzgünüm. Az çok bilirsiniz okul falan... Geçiş bölümü gibi birşey oldu sanırım. Umarım okurken sıkılmazsınız. Diğer bölüm için aklımda ekşınlı birşeyler var .xxx Herneyse uzatmayacağım :) İYİ OKUMALAR 

Oturduğum yerden destek alarak zorla ayağa kalktım. Lanet olası sette bir kişi bile yokmu yani?? Yerde duran telefonum tekrardan titreyince hemen eğilip aldım. Harry arıyordu. Elimin tersiyle yüzümü silip topralandım. Evet beni görmeyecek ama şuanki tipim kesinlikle sesimi etkiler. Telefonun ekranını kaydırarak kulağıma götürdüm. 

"Nerdesin sen ya? Açıp cevap vermemeler falan bir şeymi oldu bebeğim?" Mükemmel sesi kasılan vücüdumun rahatlamasını sağlamıştı. Ne kadar yapmamaya çalışsamda büyük bir nefes çektim içime. 

"A-a hayır yani yok birşey olmadı. Açtım ama o sıra sette bir sıkıntı oldu ve-- işte öyle" ben bir oyuncuyum ama bu adama yalan söyleyemiyordum. Sesim titremiş ve kekelemiştim. Lanet olsun!

"İyi olduğuna eminsin değilmi?" Sorduğu soru herşeyi anladığını gösteriyordu ama uzatmadım.

"Evet bebeğim şimdi kapatsam iyi olacak en hızlı şekilde gelmeye çalışacağım" Bir şey demesini beklemeden telefonu kapatıp cebime sokşturdum. Sırtımı tekrardan duvara yaslayarak kafamı havaya kaldırdım. Gözlerimi kırpıştırarak göz yaşlarımı geri yolladım. Titreyen ellerime baktıktan sonra bulunduğum koridordan çıkıp çekimin yapıldığı yere ilerledim. Bana doğru gelen Necy fark etmeden önce titreyen ellerimi cebime sokuşturdum.

"İyimisin?" ahhh hadi ama bu kadar belli oluyormu yani??

"Evet iyiyim" en sahte gülümsemem yüzümdeki yerini aldı.

"Bana yutturamayacağını...." arkasından biri geçti ve ona baktı. Bana dönerek "Bil istedim" diye devam etti. Dostum zaten biliyorum ama şuanda, burada, bu şekilde anlatamazdım. 

"Biliyorum" diyerek 'burada olmaz dostum' bakışı attım. Hemen anlayarak 'tamam' bakışlarını yolladı. Az çok anlamış olmalı ki suratı değişti. 

"Eve gitmelisin" dedi bir anda.

"Nasıl olaca--" lafımı bitirmemi beklemeden arkasını dönerek yönetmenin yanına gitti. Ne konuştuklarını duymuyorum ama Necy nin mükemmel ikna edici mimikerini görüyorum. Bir kaç gülümsemeden sonra yanıma gelerek 

"Hazırsan gidelim tatlıım" yanağımdan makas aldı. Oha ama diye mırıldanarak Necy yi takip ettim. O ise gururla, kıkırdayarak merdivenleri çıktı. Arabaya doğru ilerledik. Hiç konuşmuyorduk ve bu işime geliyordu. En azından cümleleri nasıl kuracağımı planlıyordum. Ne demeliydim? 'Dostum sikik Jason tekrardan karşıma çıktı ve işlerin bitmeyeceğini söyledi. Şimdiyse götüm yemiyor, tekrardan onun etrafımda olmasından korkuyorum, bu sefer daha fena çünkü medyaya yansımaması için elimden gelenin en iyisini yapmalıyım' falanmı diyecektim? Olayları daha ben kafamda toplayamamışken, Harry için endişelenirken nasıl anlatacaktım? 

"NIKKI" Necy nin seslenmesi ile eş zamanlı olarak duran arabaya girdim.

"Ahhhh!! Lanet olsun. Bu araba niye burdaa!" ellerimi ceplerimden çıkaramayınca "Ah yeter be" diye tekrar bağırdım. Herşey sinir olmam ve canımın yanması içindi resmen. Kulağıma Necy nin kahkahası dolunca sinirle ellerimi cebimden çıkardım ve dizimi tuttum. "Sus sende" diyerek sinirle baktım. Ağzını kapattı ama işe yararamışa benziyordu çünkü kıkırtılarını duyuyordum. "Sus dedim Necy sinirliyim zaten canım acıyor, her türlü.." sonlarına doğru sesimi resmen ben bile duymamıştım. Doluyum tamam mı? Heran ağlayabilecek durumdayım ve huzur kaynağımı, Harry i istiyorum. "Sakin ol şampiyon, bin arabaya" diyerek arabaya bindi bende arkasından bindim. İyiki araba boş otopark tarzı biryerdeymiş, cidden! Kapıyı çarparak popomu koltukta  yaydım. Tekrardan ellerimi dizime koyarak ovaladım.