Limits of Love

Chapter 18 - I'm With You

Florence's POV

"Simple lang ang instructions ng game nato, kailangan niyo lang hanapin ang mga golden badges na itinago namin, one thing is for sure, hindi namin ito binaon, it could be on the plants, trees, or in the river" pag bigay samin ng instructions ni Mr. Alcantara habang isa isa kaming tinitingnan sa mata "so here's a hint, hindi ito lalayo sa 200 steps at hindi rin lalapit sa 20 steps, and since it's already 5:40 pm, i'm giving you 30 minutes to find those badges, at the end of the day may award na matatanggap ang mga team na nag succeed sa bawat game"

Naka line up lahat ng mga pairs sa harap ni Mr. Alcantara including me and Shawn, kanina pa ako iritang irita dito, habang yung partner ko naman ay parang robot lang na naka tayo sa tabi ko dahil wala man lang ka emo-emosyon ang mukha nito, ewan kung bored ba siya o inaantok, haist... Why do i care anyway?

"Time starts..." Pagsimula ni Mr. Alcantara, nakatingin na ito sa wrist watch niya "....Now!"

Agad nang nagtakbuhan ang ibang pairs papasok sa kakahuyan para hanapin ang mga nakatagong badges, rinig kong naghihiyawan na ang mga ibang group para i-cheer ang mga kasamahan nito, pareho kaming napatingin ni Shawn sa isa't isa, as if asking one another kung susunod ba kami sa ibang team o ano... He just shrugged and walk forward, wala na akong nagawa kundi ang sumunod dito.

Naghanap kami sa mga plants, grasses, under the trees at kung saan saan pa, may mga nakakasabay din kaming ibang group sa paghahanap, habang yung iba naman ay tuwang tuwa na tumatakbo pabalik ng camp dahil nakahanap na ito ng golden badge, tss... This is hopeless! Kanina pa kami naghahanap wala naman kaming makita.

"It's a trick! Baka dalawang badges lang ang itinago nila kaya walang mahanap ang ibang group!" Reklamo ko at naupo sa malaking ugat ng puno, napalingon naman sakin si Shawn "let's go back, i'm tired"

"We still got 5 more minutes to find the badge" sabi nito at nag cross arms pa sa harap ko "is it really that easy for you to give up? Knowing that we have a group waiting for our success at the camp?"

He ask, bitterly, tiningnan ko ito ng masama, at tinaasan niya lang ako ng kilay, urgh.

"Don't take this seriously, it's JUST A GAME!" inis na sabi ko dito, i stand up and turn my back at him, naglakad na ako pabalik ng camp, bahala siya kung gusto niyang maghanap

"What a wimp" i heard him murmured

Biglang uminit ang ulo ko sa narinig ko, naglakad ako pabalik and face him with my blazing eyes

"What. Did. You. Just. Say?" I ask in gritted teeth, i'm trying to control my temper here... He look at me with amusement on his eyes and give me a damn annoying smirk. Urgh, Damn!

"You heard me, wimp"

That's it! I had enough of him. I grab him by his collar at isinandal siya sa puno

"Take it back, NOW!" Inis kong sabi dito, pakiramdam ko parang umaapoy na ang mga mata ko sa sobrang galit

"Why would I?... Wimp." he says out with his arrogance which irritates me more

I was ready to punch him on his face nang bigla kaming nakarinig ng malakas na pagpito, senyales na tapos na ang oras ng paglalaro, i let him go harshly, at padabog na naglakad pabalik ng camp.

May araw din sakin ang lalaking yon, we return to the camp and only three pairs are empty handed, including us, nakita ko ang pagka dismaya sa mukha nina Becca pero chineer parin nila kami, as if telling us that doing our best is enough.

Did i let them down? Urgh... i hate this feeling... Ba't ba ako nagi-guilty?

.

.