Kabul

1.1K 65 73
                                    

Selam canlarım😘🌺
***
Nefes birkaç saat sonra kendini toparlayabilmişti.Evdekilere laf anlatacak mecali yoktu.Taksi çevirip Lale'nin evine gitti.Bahçede öylece oturmaya başladı.

Hava kararmaya başlarken Lale de hastaneden ayrılıp eve geldi.Nefes'i görmeyi beklemiyordu.

"Nefes?Ne işin var burda?"

"Bu gece..sende kalsam?"

"Kızım sorman hata.Koca evde bir başıma yaşıyorum zaten.Hadi geç içeri."

Nefes ve Lale üzerlerini değiştirip,ellerinde kahvelerle oturma odasına geçtiler.

"Ee nasıl geçti?"

"Hı?"

"Tahirle diyorum,nasıl geçti?"

"Normal."

"Kızım ne konuştunuz söylesenize.Tek tek mi sorayım?"

"Bana..evlenelim demeye getirdi konuyu."

"Ne?Süpermiş!Sen ne dedin?Kabul ettin herhalde."

Nefes hayır anlamında başını sallamıştı.

"Sen var ya,süzme salaksın."

"Korkuyorum Lale.Yarı yolda kalmaktan korkuyorum.Annesi olmamı isteyen bir çocuğu
yarı yolda bırakmaktan korkuyorum."

"En az senin kadar Tahir de terk edilmenin,ortada bırakılmanın ne demek olduğunu çok iyi biliyor.Üstelik o senin gibi de değil.Sorumluluğu daha da fazla.Bir kızı var."

"Kabul et mi diyorsun şimdi sen?"

"Etmezsen otur da kendi haline yan diyorum."

***

Tahir'in tarafında işler daha karmaşıktı.Eve gidince herkes Nefes'i soracaktı.En önce de Beste.

Anahtarıyla eve girdi.Kimsenin yüzüne bakmadan odasına gitmekti hayali ama önce Asiye engelini geçmesi gerekiyordu.

"Yengem!Nereye böyle sessiz sedasız?"

"Yenge sonra konuşalım."

"Mümkün değil.Tüm gelişmeleri tek tek öğrenmek istiyorum."

"Yen-"

"Paşam attırma tepemin tasını.Hazır Beste de uyuyorken gel de konuşalım."

"Of yenge of!"

"Ula bağırma!Çocuk uyuyor.Hem yengeye oflanmaz."

"Bahçeye geçelim o zaman.Beste uyanır falan duymasın."

Birlikte bahçeye çıktılar.Tahir nereden başlayacağını bilemediği için bir süre sessiz kaldı.

"E yengem söyle artık!Çatlayacağım burada!
Sustun kaldın."

"İstemedi yenge.Annelik yapamam dedi.Yeniden evlenemem dedi.İstemedi işte!"

"Paşam bak hiç değilse öğrenmiş oldun cevabını."

"Yenge bir daha bana Nefes demeyin olur mu?Artık adını duymak istemiyorum."dedi Tahir.Öfke ve hayal kırıklığıyla odasına çıktı.

Yatakta masumca yatan kızının yanına gitti.Baş ucuna oturdu ve saçlarını okşamaya başladı.

"Ben de böyle olsun istemezdim babacım.Özür dilerim.Çok özür dilerim.."

Değmesin Ellerimiz|NefTah|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin