Selam canlarım😘🌺
***
"Sen bizim başımıza gelen en güzel şeysin Nefes..."Nefes utanmıştı.Kendini geri çekti ve işi şakaya vurdu.
"İltifatlara alıştırma,bak sonra şımarırım Tahir Kaleli."
"Canın sağ olsun be yeşil."dedi Tahir gülümseyerek.
Artık yeniden nefes aldığını hissediyor gibiydi.İçi kıpır kıpırdı.Yaşanan kötü olaylara rağmen yüzü gülebiliyordu.Nefes onu hem güldürüyor,hem de en büyük destekçisi oluyordu.
"Tahir,ben hastaneye gitsem senin için sorun olur mu?"
"Yok Nefes.Sen geç hastaneye.Zaten benim yüzümden kaldım burada."
"Saçmalama istersen.Zaten hasta halinle seni böyle bırakmak hiç içime sinmiyor."
"Nefes bir şey olmaz.Sen işine gücüne bak."
"Git diyorsun yani."
"E git tabii işin var."
"Yok yok vazgeçtim,en iyisi ben kalayım.Asiye Ablayla Saniye Teyzeyi dinlemiyorsun zaten.Ben iki günde kaldırırım seni ayağa."
"Ondan şüphem yok.Garip şeyler içirip duruyorsun zaten."
Nefes küçük bir kahkaha attı.
"O garip şeyler olmasa iyileşemezsin ama paşam.Ayrıca nane limon altı üstü."
"Ne yapayım hiç sevmiyorum tadını."
"Üzgünüm canım,iyileşmek için içmek zorundasın.Şimdi ben aşağıya inip sana bir güzel çorba yapıyorum.Sonra bir de nane limon,ıhlamur falan içersin.Bir şeyciğin kalmaz."
"Nefes etme."
"Ettim bile."diyip hızlı adımlarla aşağıya indi Nefes.Asiye ve Saniye salonda oturuyor,Selin hakkında konuşuyorlardı.Nefes gelince sustular.
"Hayırdır?Ben gelince sustunuz.Özel bir şey mi konuşuyordunuz?"
"Yok ablam,gizlimiz saklımız mı var?O sarı cadı hakkında konuşuyorduk."
"Sarı cadı kim ya?..Ha Selin."
"Başka bela mı var bizim başımızda kızım?
Baksana yine gelip uşağımı sinirlendirdi.Hasta edecek oğlumu.""Sen sakin ol Saniye teyze.Tahir gayet iyi.Konuştuk biz."
"Güzel gelinim benim.Tahir bugün böyleyse hepsi senin sayende."
"Estağfurullah Saniye Teyze,ben ne yaptım ki?"
"Deme öyle kızım.Tahir'e bir ses oldun,nefes oldun,hayatına ortak oldun.En önemlisi de Beste'ye bir dayanak,destek oldun."
"Destek oldum çünkü anneler böyle yapar.Ben annemden böyle gördüm.O hep benim yanımdaydı.Şimdi de ben Beste'nin yanında duracağım.Kızımın elinden tutacağım..."
Nefes sohbet arasında çorbayı pişirmişti.
Tepsiyi hazırlayıp Tahir'e götürdü.Ancak Tahir çoktan uyumuştu.Nefes çorbayı bir kenara bırakıp Tahir'i uyandırmaya gitti."Tahir,hadi kalk.Bak çorbayı hazırladım.İç öyle yat.Kahvaltı da yapmadın zaten."
"Hı?"dedi Tahir uyku arasında.
"Tahir,hadi uyan.Bak çorba getirdim sıcacık."
"5 dakika daha."
"Hadi ama bak çorban soğuyacak."
Tahir oflayarak yatağında dikleşti.Tepsi kucağındaydı ancak bir gözü kapalıydı.Uyku sersemi homurdanıp duruyordu.
"Tahir Allah aşkına bırak ben içireyim."