Selam canlarım😘🌺
***
"Anne kurtar beni!"diye bağırdı Beste.
"Beste!Tahir!Neler oluyor?"
"Kızımı sizden alacağım demiştim Nefes!Evciliğiniz buraya kadarmış!"
"Selin saçmalama bırak Beste'yi!Babasından ayıramazsın onu!"
"Bırak beni!Nefes Anneme gideceğim!"
"Beste kes sesini!"
"Bağırma kızıma!Bırak!Bırak onu hiçbir yere götüremezsin!"dedi Nefes Selin'den Beste'yi almaya çalışarak.O sırada polis memurları devreye girdi.
"Hanımefendi!Lütfen sakin olun!Bakın velayet davası sonuçlanana kadar geçici velayet annede!Zorluk çıkarmayın lütfen."
"Ben kızımı o kadına bırakmam!Tahir bir şey yap!"
Beste"Anne!Baba!Bırakmayın beni!"diye bağırıp debelenince,Selin onlardan uzaklaşmak için hızlı adımlarla arabaya yöneldi.
"Sana söz veriyorum geri alacağım seni Beste!
Söz veriyorum babacım!Döndüğünde annen,sen,ben üçümüz birlikte olacağız!"
Selin ve Beste memurlarla birlikte arabaya binip gittiler.Geride perişan bir Tahir ve Nefes kalmıştı.İkisi de yere çökmüş,yaşlı gözlerle oturuyorlardı.
"Gitti.."dedi Tahir."Kızım gitti."
Nefes elini Tahir'in sırtı koyup,başını omuzuna yasladı.
"Bırakma kendini Tahir.Güçlü olman lazım.Beste için,kızımız için."
Tahir ayağa kalkıp arabaya bindi.Nefes de peşinden..
"Nefes beni biraz yalnız bırakır mısın?"
"Nereye gidiyorsan beraber gidelim."
"Kalbini kırmak istemiyorum Nefes.Yalnız kalmaya ihtiyacım var."
"Seni bu halde yalnız bırakmam.Düşüyorsak da birlikteyiz,kalkıyorsak da."dedi Nefes Tahir'in elini tutarak.Tahir de Nefes'in avuç içini öperek yanıt verdi.
Birlikte hem Tahir'in en yakın arkadaşı hem de avukat olan Onur'un yanına gittiler.Velayet davası için yardımı dokunabilirdi.
"Oo,kardeşim hoşgeldin.Sen buranın yolunu bilir miydin?"
"Hiç sorma kardeşim.Yardımına ihtiyacımız var."
"İçeriye geçelim,kapıda kaldınız."
Birlikte büroya geçip oturdular.Onur elinde çaylarla yanlarına döndü.Nefes'ten haberi yoktu.Onu ve olanları merak ediyordu.
"Bu güzel hanımefendi kim?"
"Nişanlım,Nefes."
Nefes Onur'a elini uzatıp "Memnun oldum."dedi.Onur da karşılık verdi.
"Kardeşim dediğim adam nişanlanıyor ve ben yeni öğreniyorum,vay be."
"Dur oğlum,olaylar öyle değil."
"E anlat da bilelim.Çatlattın insanı."
Tahir başından geçenleri Onur'a tek tek anlattı.
Onur hayretler içerisinde kalmıştı.
"O şeytan yine geldi demek.Hem de Beste kuşumuzu almaya."
"Maalesef."
"Merak etme kardeşim.O iş bende."
"Alır mıyız velayeti?"
"Alırız alırız.Boşanma davasındaki dosyaları alırım ben Hakan'dan.İşimize yarar."
"Eyvallah kardeşim benim çok sağ ol."
"Ne demek kardeşim,lafı olmaz."
"Biz kalkalım o zaman."
"Oturun ya,laflayalım.Hatta hep beraber yemeğe gidelim."
"Yok be kardeşim,hiç yemek modumuzda değiliz."
"Bu seferlik öyle olsun.Beste'yi alınca kutlama yemeğine gideriz artık."
"İnşallah kardeşim.Hadi görüşürüz."
"Görüşürüz kardeşim,görüşürüz yenge."
"Görüşmek üzere."
Nefes ve Tahir bürodan ayrılıp,Tahir'in kendi evine gittiler.İkisinin de morali oldukça bozuktu.Biri bir koltukta,biri bir koltukta oturuyordu.
"Bu ilk ayrı kalışımız.."dedi Tahir.
"Bu son ayrı kalışınız."diye yanıt verdi Nefes.
"Acaba şu an ne yapıyordur?O kadın bakamaz ki kızıma."
"Merak etme,çok uzun sürmeyecek.Beste en kısa zamanda ait olduğu yere,bizim yanımıza dönecek."
Tahir artık gözyaşlarını serbest bırakmıştı.
Yaşadıkları ona çok ağır geliyordu.
Nefes teselli için yanına gidip göğsüne sokuldu.
"Ağlama lütfen,sen çok güçlü bir adamsın Tahir.Bugünler de geçecek lütfen,yapma."
"Çok yoruldum be Nefes.Artık çabalayacak mecalim kalmadı.Beni ayakta tutan tek
varlığım,tek dayanağım Besteydi.O da artık yok."
"Bırakma kendini.Kızımızın hâlâ sana çok ihtiyacı var."
"İlk doğduğu zamanlarda da burada böyle oturuyordum.Kucağımda Beste var tabii.Biz böyle sabahlardık burda,Beste'nin ağlamaktan sesi soluğu kesilirdi.Ben aylarca uyku uyumadım.O kadın da bir gün olsun bakmadı kendi kızına.Bir gün alıp emzirmedi,başını okşamadı,kucağına almadı.Şimdi de gelmiş annelik rolü kesiyor."
"Bahtsız yavrum benim,kıyamam ya."
"Nefes.."
"Efendim."
"Öz annesi bile çıkar uğruna kızını kullanırken nasıl oluyor da doğurmadığın,kanından olmayan bir çocuğa yavrum diyebiliyorsun?"
Nefes'in gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı.
Geçmişi gözlerinin önünden film şeridi gibi geçti.
"İlk tanıştığımız günü hatırlıyor musun?"dedi Nefes.Tahir kafasını salladı.
"O gece Beste yanımda uyurken dedim ki,keşke senin gibi bir kızım,böyle güzel bir ailem olsaydı.Sonra ne oldu?O yavrucak beni annesi yerine koydu.Gözünde melekten farksız olan,o hep düşlediği annesinin yerine..
O an anladım işte.Ben kızımı kucağıma alamadan kaybettim belki ama Rabbim bana Beste gibi güzel bir evlat,sizin gibi bir aile verdi.Her ne kadar ben doğurmamış olsam da o benim kızım.Bu hiç değişmeyecek."
Tahir,Nefes'in yüzünü avuçları arasına aldı ve yanaklarından süzülen yaşları baş
parmağıyla sildi.Söylediği şeyler onu çok etkilemişti.
"Sil o güzel gözlerini bakayım.Hem sen değil miydin az önce güçlü ol diyen?"
"Senin yanında ağlayabilir miyim?"dedi Nefes dudaklarını büzerek.
"Dilediğin kadar..Ama sen yine de fazla ağlama,kıyamam."diye yanıt verdi Tahir:Nefes'i kendine doğru çekip başını göğsüne yasladı.Bir yandan da uzun saçlarını okşuyordu.
"Beni hiç bırakma olur mu Tahir?"
"İstesen de bırakmam Yeşil."
Nefes kendini geri çekip Tahir'in gözlerinin içine baktı.Yüzü avuçlarının arasındaydı.Dudaklarına ufak bir öpücük kondurdu.
"S-seni seviyorum Tahir."
"Seni seviyorum Nefes'im.."
***
Sonunda itiraf geldi😉
Nasıl olmuş canlarım?😝
Umarım beğenmişsinizdir.
Emek için oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Sizleri seviyorum❤️
+30 oy +75 yorum
