Love Found

Chapter 16 : Priorities (filler chapter)

So eto nanaman, another update. Let's see kung ano ang say ni Mitch kay Chris James Prince, balita ko pogi eh ? :'"> ^_____^ enjoy :D

===========================================================

May photoshoot ako mamaya...may photoshoot ako mamaya.

Naeexcite na ko ^___________^ Antagal din nung huli kong photoshoot. Kaming tatlo nga nila Trinna at Alicia non eh. Mga bata bata pa kami non. Enjoy nga eh! And ngayon eto nanaman. Naeexcite talaga ako!

"Mitch...mitchelle..."

Napatingala ako bigla. Kanina pa pala ako tinatawag ni Drew. Nakaupo ako sa may garden ng University. Syempre, inaantay ang sundong promise nila Alicia.

"Yes?"

"uhm...may gagawin ka ba mamaya?.......gusto ko sanang makipag usap sayo eh...."

"Huh? Bakit tungkol saan?"

"Uhm, wala lang naman. Antagal ko na rin naman kasing hindi nakakasama sa mga gala ng tropa...."

"Lately, wala namang galang nangyayare eh...so, you didn't miss anything."

"Ah....may gagawin ka nga ba mamaya?"

Hay Drew....gusto ko mang mag spend na tiime with you hindi pwede eh, may schedule akong sinusunod ngayon eh. Busy ako Drew! Busy! Ba't ngayon ka lang kasing nag imbita ng "spend time" ?

"Drew-

"Hi, I'm Chris James Prince. You're Mitchelle Pierce, right?"

So siya yung sundo ko? Grabe hah, sundo pa lang 'to, pogi na. What more pa kaya kung makita ko na yung kapartner kong model? My God, what are we? Abercrombie and Fitch models?

Tsk tsk rich friends.

"Uhm, man excuse me but we're talking." Singit ni Drew.

"Mitchelle, we need to go. The photoshoot starts in less than an hour and its a twenty minute drive from here. " Sabi ni Chris.

"Wait, what photoshoot?"

"I'll explain later, Drew!" Tumayo na ko at kinuha yung bag ko. Inawanan ko na lang si Drew na nakaupo doon at nakatingin kung saan.

Ikaw kasi Drew, andito lang naman ako....nag aantay eh. Ngayon ka sisingit kung kelan busy ako at walang oras. Sana hindi ka nawala na parang bula after nung birthday ko. Mahabahabang oras din na hindi ako busy non eh.....Sorry but I have to leave you for now.

"So, kuya, san po tayo pupunta?" Tanong ko.

"Sa photoshoot."

Ay pilosopo....

"Joke lang, basta sa studio in west california, Somewhere...somewhere." Ngumiti siya sa kin.....ang cute niya pala.

Naglakad kami papuntang parking lot. Sumakay kami in his car and we drove off. Syempre, while we were in the car, nagkwentuhan...get-to-know ba....

 .

.

.

.

.

.

".....still hurts syenmpre. Namatay ba naman ang tatay ko diba? Pero I get to live with it. " sabi ni Chris.

Unti-unti ko siyang nakilala sa pag uusap namin. Siya si Chris James Prince. Senior siya sa sister school ng University namin. Two years older siya sa akin, actually. He's the second among 5 siblings. May older sister  siya (college na), isang 6th grade na brother, 4th grade na sister and prep na little brother.

Mayaman ang pamilya nila. Sadly and unfortunately, namatay ang father niya na nagtatrabaho somewhere else. Inatake sa puso.  Kaya ngayon, his mother is left sa pagtataguyod sa pamilya nila. Siya na rin ang "nagmana" sa trabahong iniwan ng kanyang asawa.

"Uhm Chris, kilala mo ba kung sino yung makakasama ko mamaya sa photoshoot?" Nagulat ako kasi bigla niya akong tinitigan.  Yung tingin niya, ganito ang sinasabi "Baliw ka ba?" "Anything wrong?" Tanong ko.

"Mitchelle, ako yung kapartner mong model...."

"OOh." Model nga siya. Sabi ko nga. Hindi lang siya dri-

"Wait. If you didn't know that I was your partner model, then ano ang inisip mo sa akin kanina?"

I blushed sa tinanong niya. NAKAKAHIYA KAYA >_____<

"I thought.....I thought you were just a driver...."

"Hahahahahahahahahahahah! Seriously?"

"You know what, expected ko magagalit ka or something pero...you're laughing your head off...." I rolled my eyes. Grabe hindi ko expected yung reaction niya. Hindi naman ganoong kahilarious yung sinabi ko diba?

"Angry? Haha never! Natawa ako sa sinabi mo ah."

"Glad you found it funny...."

KRIIIIIIIIIIIIIIIIING KRIIIIIIIIIIIING <-------my cellphone ringing

"...sino ba 'to ?" tanong ko sa sarili ko. And then, tinignan ko yung pangalan nung caller.

DREW.

"You better answer that...." Sabi ni Chris.

"Nah, I don't think so..." Pinindot ko ung cancel. Saka bumulagta sa akin ang bilang ng miss call niya. 10 miss calls na siya.

.

.

......Grabe naman. Gaano kaimportante ba yung sasabihin niya sa akin at kailangang  mag miss call siya ng mag miss call? Hay nako, bahala siya. I got my priorities right now.

And yes.

He IS NOT one of them.

================================================================

Okey, filler chapter lang po ito. I'll edit this one to make it longer and a CHAPTER or baka mag next chapter na ako.

Nyways,  thanks sa time ng mga nagbabasa.

So, what do you think of Chris James Prince? :D