DERİN'E GEL

...

Bir oyun vardır. Biri kazananı bir de kaybedeni olan. İkisi de çabalar ama en çok hak eden kazanır. Her zaman kazanan olmak istersiniz ama bazen kaybeden olursunuz. Ben genelde o oyunun piyonuydum...

Devamında bir yığılış sesi.

Gözümü araladığımda yere yığılmış kaba adamı gördüm. Hak etmişti bi kere. Hem bize öyle davranmasaydı biz ne yaptık ki? Neden burda olduğumuzu hala anlayamamıştım ya ben. Ama sanki..Aaa noluyo. Aras hızla kolumdan tutup çekti beni.

"Daha neyi bekliyorsun Derin. Planın mahvoluşunu mu?" Haklı Derin. Aman ne 2 dk beklese ne olur sanki? Plan Derin PLAN. Aman üste çık hemen zaten. Deliriyordum.

"Özür dilerim."

"Kabul etmiyorum." CİNS

"Etme lan salağa bak." demek isterdim ama sadece "Sen bilirsin." diyerek geçiştirdim.

"Hadi koş birileri gelmeden." Hızla kaldığımız odadan çıktık. Yavaş hareketlerle seri ve dikkatli bir şekilde dar koridordan geçip ileride duran büyük kapıdan dışarı çıktık. Artık özgürdük.

"Gel dikkat çekmeden dışarı çıkalım." Tamam anlamında kafamı salladım.

"Oh be kurtulduk.Hem şu yaşadıklarımız çok anlamsız."

"Bence de çok anlamsız gibi ama illa bir anlamı,açıklaması vardır."

"Ne olabilir ki açıklaması, sonuçta biz birş...NE!." sözümü yarıda bırakan şey tam karşımızda duran Erva ve Ezgiydi.

"DERİN"

"Kanka." Kızların bağırmasıyla onlara doğru koşup sarıldım.

"Kızlar çok korktum ben."

"Sen nerdeydin kanka aramadığımız yer kalmadı."

"Bilmiyorum kızlar neden burada olduğumuzu, kimin kaçırdığını vallahi hiçbirşey bilmiyorum" Ezgi tekrardan bana sarılınca ağlamaya başladık. Ama bunun sırası değildi. Bunu da Aras hatırlattı.

"Hanımlar buradan uzaklaşmamız lazım. Sanırım Derin'in arkadaşlarısınız. Ama sonra devam edin lütfen özleminize." Ezgiyle birbirimizden ayrıldık.

"Derinciğim bu çocuk kim?Seninle ne işi var? Bu mu kaçırdı seni yoksa? Bak sen şu şerefsize. Hiii. Sen kimi kaçırıyon beğ." Ezgi saldırışa geçecekken kolundan tuttum. Manyak bu kız Derin. HİÇTEBİLENEM!!!

"Ezgi sakin!"

"Yok valla ben kafayı yicem.Hepsi aynı abi. Bi bok yiyip iyilik yaptık yok bir daha ömrümde yapmam iyilik iyilik. Ezgiydi sanırım adın. Kızım ben kaçırsam niye burdan uzaklaşalım diyim az mantık. Bama durdukyere şerefsiz dedin. Allahtan kızsın." Çıldırttınız çocuğu Derin. Kız nerden bilsin canım, kankaya laf yok. Peki.

"Off bi susun. Ezgi bu Aras. Beni kaçırırlarken görüp takip etmiş. Bir ara karşılaşıp tanışmıştık zaten kendisiyle beni görüp selam verecekken biri beni bayıltınca takip etmiş ama onu fark etmişler gözünü açtığında bir odada beraberdik.Anlayacağın bana yardım etmek istedi sadece." Ezgi mahçupça bakarken.

"Özür dilerim Demek arkadaşımızı korumak için kendini tehlikeye attın."DEDİ GÜLÜMSEYEREK. "Bari becerseymişsin" diye mırıldandı ama hepimiz duymuştuk.Ezgi aynı senin kafadan Derin. Kime göre neye göre.

"Al işte." Aras sinirlenirken Erva araya girdi.

"Derin. Seni bayıltan kişi Emir. Muhtemelen seni kaçıran kişi de o. Bizden sakladığın bir şey mi var. Sebebini canlandır aklında." Duyduklarımla şok olmuştum. Emir beni mi kaçırmıştı.NEDEN? Bu kadar ileri gitmiş olamaz.

"Neh!! Neerden biliyorsunuz? Emin misiniz yada şöyle ciddi misiniz?" Fazlasıyla şaşırmıştım. Son zamanlarda fazla konu oluyordu hayatıma ama bunu yapmasını gerektirecek ne bir neden var ne bir sebep.

"Kameralardan izledik. Sokak kameralarına yakalanmışsınız. Annem izletti bize belki tanırız diye. Emirdi Derin seni bayıltan Emirdi." dedi Ezgi. 

"Emir kim Derin?" Aras sormuştu bu soruyu.

"Tanışalım istersen" durduğum yerde çivilenmiştim. Ses arkamızdan geliyordu ve sanırım Emirin sesiydi hatta eminim.