Aşk Çıkmazı

Ama eminim sarılsan kollarının arasında kaybolurum.

Çok özledim dön diyemiyorum. Aslında gittiğine bile inanamıyorum. Tükeniyorum, geberiyorum, ama söyleyemiyorum. Gururumdanda değil, gelmezsin biliyorum. Ama anlamıyolar, senin kollarında huzur var. Ben gidemiyorum işte senden. Canım ne kadar yanarsa yansın vazgecemiyorum. Hep bir umutla bekliyyorum. Zaten seven insan vazgecmez. Bekler , sabırla bekler. Gözlerimin içine bakıp, güldüğün günleri özledim. Ama şimdi bana bakmıyorsun bile. Ben sana bakarken ölüyorum. Hiç sıkılmadan saatlerce izleyebilirim. Yanımda olman lazım.  Sanki sarılsan geçicek gibi. Çok üşüyorum sen yokken. Beni üşüten soğuk değil , senin yokluğun. Seni bilmiyorum ama ben çok özledim. En çok sana ihtiyacım var tek sana. Ama bi sen yoksun. Oysa sesinde buluyorum huzuru. Sesini duyunca tüm dünyayı unutuyorum. Hayallerimde kaldın sevgilim. Oysa beraber kurduğumuz hayaller vardı. Sonun olucaktım. Gözünde artık kimse miyim gercekten? Bu kadar basite mi aldın beni? sevgimi? bizi ? hayallerimizi? İnanamıyorum hala gittiğine, anlam veremıyorum.  Sadece ağlıyorum, ağlamak seni geri getirmez bunuda biliyorum. Ama elimden gelen tek şey ağlamak. Ben her gün her gece sana ağlıyorum, sana sarılmak istiyorum. Ama sen gelmiyorsun sarılmıyorsun. Bi sarılsan hersey gecicekmiş gibi. Bütün herşeyi unutucakmısız gibi. Ama sen gelmiyorsun, beni bu bosluğa itiyorsun.  Ne yaparsa yapsın, hiç kimse haketmiyor yolun ortasında ağlamayı. Zaten hep gidiyor insanlar, hep kırıyor umutları. Hep ağlatıyor yolun ortasında. Paramparca ediyor. Sana ağlıyorum görmüyorsun. Acı cekiyorum bilmiyorsun. Özlüyorum sarılmıyorsun. Beni yok sayıyorsun. Bir zamanlar herseyin olan beni nasıl bi anda hiçbirşeyin yapabiliyorsun? Heryerim paramparca be, böyle yasamak cok zor. Bu acı gecmiyor. Gelmiyceğini bilmek öldürüyor, içimi çürütüyor.  Bilmelisin ki, bizim aramızdaki tek mesafe sensin. 

Ne dersin, sarılır mıyız birgün ?