Sad.
Halos hindi na ako dalawin ng antok ng malaman ko na aalis si mike. Ay nku dian bakasyon lang yon hindi para don magtrabaho. Sambit ko sa sarili ko habang tinatapik ko ang mukha ko.
Dian maari bang manligaw bati ng kaklase ko. Matagal na din naman ito nag papansin si noli. Ngunit hindi na ako nag entertain ng mga manliligaw dahil sapat na saakin si mike.
Tumigel ka nga sari sari ka alam mo naman na hanggang kaibigan lang maari kong ibigay sayo sana maunawan mo iyon. Tugon ko
Sabay kami gagrabduate ni noli at kami nag lagi mag kasama at laging mag ka grupo kapag may mga activity sa school hindi na din ako nahirap humanap ng pag ojt ko sapagkat sa factory na ni tiya ana ako pinag ojt at tinawagan niya nag principal.
Mahirap at may mga pagsubok din bago ko natapos ang aking pag aaral sa tulong ni tiya ana ay nakapag tapos ako ng college.at kalaunan ay ako na na pinamahala sa factory.
Tiya ana nais ko po muna sana huminge ng bakasyon ng isang linggo para umuwi sa probinsiya nais ko lang po na maipalam kina inay na ako akoy nakapag tapos na at sa kanila ko ibibigay ang aking medalya.
Okey mag pa book kana ng fligth sa sexcretarya upang makauwi kana bukas.
Hindi mahirap kausap si tiya ana. At hindi siya estrikta na puso siyang probensyana at katulad ni inay ay lumaki silang mabuting mamayan sa turo lola celia. Hindi alam nina inay na ako ay uuwi ng probensiya upang masorpresa ko sa sila.
Wow naka eroplano pa talaga ako ngau punta cebu samantalang dati rati ay barko lang.. wika ko sa sarili ko.
Papalapag na ang eroplano ngunit may kakaiba akong lungkot na nararamdaman sapagkat naisip ko si mike kong sana pumayag ako na pakasal sa kanya ay hindi ko makakamit ang tagumpay na aking nakamit ngayon. Hindi na komontak pa si mike ng mamaalam na mag babakasyon siya sa US maaring nag asawa na ito doon ngunit may kirot saakin puso namutawi saaking bibig. SAAN NGA BA AKO NAGKULANG. Bakit bigla nalang hindi siya nag paramdam saakin. Di ko namalayaan ang luha na tumutulo saakin mga mata. 6 na buwan siya hindi nagparamdam saakin nag tapos ako hindi man lang niya nagawang mag pakita kong nakauwi na ba siya dito sa pilipinas.
Ngayon handa na ako mag pakasal ngunit siya naman itong nawala sabi niya mag hihintay siya. Nagkamali ba ko na pinakawalan ko siya at hindi pumayag sa kasal na inalok niya. Bakit kaya lang ba niya ako papakasalan sapagkat nakuha na niya na pagkatao ko. Ayaw ko dahil don sapagkat nais ko kong pakakasalan niya ako yong nararamdman niyang totoo na mahal niya ako. Ngunit nasan ka mike. Halos 5 taon tayo binalewala mo lang yon.
Miss tisue bati ng katabi ko sa eroplano na kanina pala nakatingen. Saakin.
Salamat. Maam.. sagot ko
May problema ba tanong nya.
Wala naman po may naalala lang po. Tugon ko sa tanong niya.
Ako nga pala si engr tintin acosta. Pakilala saakin ng katabi ko.
Ako din po pala si dian magtibay.
Oh parang pamilyar saakin ang pangalan mo sa batangas kaba nag aaral. Tanong niya.
Opo bakit niyo po alam. Sagot ko
Pamangkin kaba ni madam ana wong. Tanong niya
Opo. Sagot ko.
Ah ok nice to mit you miss dian..
Nakalapag na nag eroplano naming sinasakyan ngunit dali dali siya naglalakad at ako naman ay normal lang na nakatingen sa kaniya.
![](https://img.wattpad.com/cover/227471265-288-k291911.jpg)