Change of Heart

Chapter 10

"Can I talk to you?"

He lit his cigar and nod. "What do you want to talk about?"

"Us."

He was taken aback with what I said but quickly changed his expression into blank.

"What about us?"

I exhaled my breath and readied myself. "I want closure, Lukas."

Napabuga siya nang usok kaya agad kong tinakpan ang bibig ko at halos maubo ubo ako.

"Oh shit, I'm sorry." He said and threw the cigar away.

"It's okay..."

Huminga muna siya nang malalim bago ako muling hinarap.

"Bakit gusto mo nang closure, Vanness? Para ipamukhang magkarelasyon na kayo ni Lofranco at nakamove on kana? Tangina, kulang pa. Dapat pinagsigawan mo pa, diba?"

Nanlalaki ang mata kong tumingin sakaniya. "Saan mo ba napulot yang pinagsasabi mo, Lukas? 3 years yon! Mahirap yun itapon pero putangina, nagawa mo nga, e, diba? Atsaka, hindi kami ni Zade. Wag mong ipasa sakin yung mga ginagawa mo."

He was surprised with my sudden burst out. But I was surprised even more. This is not the closure I want.

"Yan ba? Yan ba yung nakukuha mo sa pakikipagrelasyon mo sa Lofranco na yan? Kulang pa yata yung bugbog na ginawa ko diyan, e."

"Tangina?! Gaano ka ba kaselfish, Lukas?! Talagang nagawa mong ipabugbog yung taong wala namang ginagawa sayo?!"

Halos mamula mula na ang buhok mukha niya pati narin ang mata niya. I bet he was close to shed a tear pero wala akong pakialam. Ito gusto niya diba? Ibibigay ko.

"Meron, Vanness! Meron siyang ginawa! Inagaw ka niya sakin! Binago ka niya! Ngayon mo sabihing wala siyang ginawa sakin! Tangina pala, e! Oo, pinabugbog ko, ano naman sayo?! Wala namang kayo diba? Wag kang-"

"Gusto ko siya!"

Natigilan siya kaya natigilan din ako. I wasn't supposed to said that but he pushed all my buttons.

"Oo, gusto ko siya. Anong sakin? May pake kasi ako kasi gusto ko siya. Hindi niya ako inagaw sayo dahil simula nung nagdesisyon kang lokohin ako, hindi na ako sayo."

Halatang naguluhan siya sa sinabi ko. "D-diba pumayag ka?"

Natawa ako. "Oo, Lukas. But are you that insensitive para hindi mo marealize na nasasaktan ako? Halos isampal mo na sa mukha kong hindi mo ako kailangan dahil andiyan naman si Kat kaya kayo na! Wala kang karapatang sumbatan ako, Lukas. Ginawa ko lahat para sayo. Kahit araw araw nararamdaman kong kapalit palit ako dahil sa ginagawa mo. Tangina, ganun ba ako kadaling palitan? Nang dahil sa isang bagay na handang makapaghintay, ipinagpalit mo ako?"

"M-mahal mo na ba siya?" tanong niya. "Bakit naman ang bilis?"

"Yan nga rin ang gusto kong sabihin sayo, bakit ang bilis? Pero naisip ko, hindi sukatan ang taon at memories para sa haba ng pasensya at pagmamahal. Narealize kong kung mahal mo ang una, walang pangalawa at ikaw lang siguro yung lalaking hindi talaga makuntento sa isa. Or talagang, simula nung una hindi naman ako talaga?"

Nakahinga narin ako nang maluwag nang sabihin ko ang mga katagang yan. Sa panahon kasi na nagtagal, naisip kong sa taong nagmamahal, walang panahong binibilang. Bawat sandali, walang katapusan.

At hindi dahil nawala na ang pag-ibig sakanilang dalawa, kundi dahil hindi lang talaga sila ang inilaan para sa isa't isa.

"Maybe, I am not the one for you."

Lumapit ako sakaniya atsaka siya niyakap. Naramdaman ko ring pumulupot ang kaniyang braso saking baywang.

It's good to be in the arms of someone that I was once considered home. But then, again, hindi na pala sakin to.

Tinapik ko siya sa balikat at humiwalay.

"Thank you for being with me for almost 4 years, Lukas. It was a rollercoaster ride for the both of us. But in every ride there is an end and this is ours. I hope we can still be friends, Lukas. Hindi man ngayon pero sana balang araw, pwede na. Good bye, Lukas."

He smiled at me bitterly.

"Good bye, Vanness."