Change of Heart

Epilogue

"Are you okay now?"

Am I okay now? It's been months since the last time I talked to him and since that day, hindi na kami ulit nagusap.

Nakikita ko siya sa hallway na mag-isa at wala kaming ibang ginawa kundi magtanguan lang.

Alam ko sa sarili kong masakit din sa pakiramdam dahil halos magaapat na taon narin yun.

Pero totoo ngang mas mahirap kung mananatili ka sa isang relasyon na alam mong wala na kayong pagmamahal sa isa't isa.

I still care. I still care for him. Pero wala na yung pagmamahal dahil alam ko kung nakanino na ang puso ko ngayon.

Nilingon ko siya at nginitian.

"I'm fine. Thank you for staying with me for months."

He smiled at me and messed with my hair. "Of course even if you're a brat. I still like you- no, I love you."

Nginitian ko lang siya at muli kaming tumingin sa labas nang cafe.

Who would have thought that the person who wants to share table with me is the person that I would love to spend my life with?

I'm thankful cause he let me heal myself first. Ni hindi niya ako pinipressure sa relasyon at nanatili siyang kuntento sa mga bagay na kaya kong ibigay sakaniya.

To be loved by him is overwhelming. Parang sa sobrang sarap sa pakiramdam ay hindi ko na halos kayang paniwalaan but I know that he's really inlove with me and I'm happy with that feeling.

I really feel contented.

"Are you still going to her birthday?"

That too. Wala akong regalo pero alam kong magiging sapat na yung ibibigay ko sakaniya.

"Yes."

Tumango siya kaya nanahimik kaming muli.

Nang gabing yun ay hinatid niya ako sa apartment. Pinakain ko siya saglit nang hapunan dahil wala na yatang ibang dumadaloy sa ugat namin kundi kape.

"Good night, Sio."

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Sio?"

Tumango naman siya sakin at ngumiti. "Sio for siomai."

Natawa ako at tumango rin. "Good night, cof. Ingat ka."

Humakbang siya paatras at kumaway sakin. Pinanood ko siya hanggang sa makasakay siya sa kaniyang kotse at pinaharurot ito palayo.

Huminga ako ng malalim at isinara ang pinto.

My phone beeped and I immediately fished for my phone.

1 message received.

Kat Tiamzon: Bes, pupunta ka ba?

Napagdesisyonan ko na.

Me: Yes, pupunta ako.

Pinatay ko ang cellphone ko at nahiga saking kama.

I need to rest. Tomorrow will be a big day.

Coffee: I'm on my way now.

Tonight, I will end everything so I can have a peaceful life.

Bumuntong hininga ako at isang beses ulit na umikot sa harap ng salamin.

I'm wearing my skyblue tube dress and I partnered it with my silver wedge sandals.

"Perfect." I mumbled.

Ilang beses ko pang inulit yun bago ako makarinig nang katok sa pinto.

Siya na yun.

Lumapit na ako sa pinto at pinagbuksan siya. Bumungad sakin ang manghang itsura ni Zade sa harapan ko.