Gece | Texting (Askıya Alındı.)

Gece | 4

İyi okumalar🌙
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
Ona ne diyeceğimi bilememiştim. Bahanelerden pek hoşlanmam ama diyecek başka birşey bulamamıştım.

Eğer ona Berk ile aramızda birşey yok veya ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum dersem, umut vermiş olurum.

Bunu istemiyorum. Ona umut vermek istemiyorum. Çünkü umutlar, bağlanmaya sebep olur ve onun bana bağlanmasını istemiyorum.

Ama ona işimin olduğunu söyleyip kaçmak hiç hoşma gitmemişti. Yazacaktım. Ne kadar onun iyiliği için yazmamış olsam da yazmalıydım.

Çünkü benden cevabı alana kadar soracakmış gibi hissediyordum.

Gece : hey?

0538******* : Bu bir ilk! İlk mesajı sen attın?! çok heycanlandım şu an. Ayh ölüyorum.

0538******* : tamam iyiyim. Söyleyebilirsin.

Yazdıkları istemsizce gülümsememe neden olmuştu. Hiç tanımadığım biri beni gülümsetmişti. Bu bana göre garipti ama hoşuma da gitmedi değildi.

0538******* : Ne güzel gülüyorsun be zalımın kızı.

Benim güldüğümü gördüğüne göre o da kantindeydi. En azından onun benimle aynı okulda okuduğu öğrenebilmiştim.

Başımı telefondan kaldırıp etrafa bakmaya başladım. Kantinde elinde telefon olan sadece üç kişi vardı.

Bende ona mesaj atmaya karar verdim. Bu şekilde onu bulabilirdim. Tekrar telefonuma dönüp mesaj yazdım.

Gece : :)

O sırada sarışın bir çocuğun telefonuna bir bildirim geldi. Telefonu eline alıp birşeyler yazdı daha sonra yazmayı bıraktığında mesajı göndermiş olduğunu anladım.

O değildi ama hala bir ihtimal varmış gibi hissetiyordum. Daha sonra çocuğunun telefonu çaldı ve karşıda ki kişiyle konuşmaya başladı.

Onun her hareketini dikkatle izlerken telefonum titredi.

0538******* : Cidden benim o çocuk olabileceğimi mi düşündün güzelim?

O değildi. O zaman geriye sadece iki kişi kalmıştı. Biri telefonunu eline alıp yürümeye başladığında telefonuma yine bir mesaj geldi.

0538******* : Çek ondan gözlerini sen sadece bana bakabilirsin. Onlar sana haram. haram. :q

Aslında bu mesaja kızmam lazımdı ama yapamıyordum. Hoşuma gitmemişti ama kızamıyordum da.

Gözlerimi tekrardan telefondan ayırıp o olmadığı anladığım kantinin ortasında çıkışa doğru yürüyen çocuğu bırakıp, son kişiye döndüm.

O da elinden telefonu bırakmış, almış olduğu meyve suyunu içiyordu ve sandalyesiyle ileri geri sallanıyordu.
En sevmediğim tip.

Benim ona baktığımı görünce bana bakıp kafasını hızlıca 'ne var?' anlamında salladı.

Bende kafamı 'birşey yok' anlamında sallayarak önüme döndüm. Onun o olma ihtimalini düşünmek istemiyordum bile.

Onu bulamamıştım.

Sessizce ve bıkkınca nefes verdim. Yanımda oturan Berk bana döndü.

"Ne oldu?"

"Hiç..hiçbir şey"

"Hımm. Demek bu hiçbir şey, sana kahveni içirtmemişse ona helal olsun. Arya bile bunu yapamamıştı."

"Çünkü yapmaya çalışmamıştı."

"Diyorsun?"

Gülmeye başladığında bende güldüm. Tekrar telefonuma döndüğüm de ona asıl şöylemek istediğim şeyi unutmuştum ama böylesi daha iyiydi sanırım.

Gece : seni bulamamış olabilirim ama bu bulamayacağım anlamına gelmez.

0538******* : uuu! Bu söz hoşuma gitti ama bulamazsın.

Gece : peki öyle olsun. Şimdilik. Ama bana sadece adını söyle. Eminim ki okulda senin adınla aynı ada sahip birçok kişi vardır.

0538******* : Pekala.

Gece : gerçekten mi?

0538******* : evet. Neden olmasın? En azından bunu yapabilirim.
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
Umarım bölüm hoşunuza gitmiştir.

🌙