The Secretary's Son And The Boss

Chapter 8

Yvane Salmedo's Point of View

Bwisit na lalaki na yan. Kung kailan talaga ako naghahanap ng work that time ngayon pa siya magsasabi na kukunin niya ako tapos hindi pala.

Naasar na ako. Edi sana may trabaho sana ako ngayon kung tinuloy ko ang paghahanap.

Binabantayan ko ngayon ang aking ina sa Hospital dahil hindi pa siya gising ngayon. Pero malaking pasasalamat ko dahil sa awa ng diyos ay may tumulong saamin aa gastusin dito sa hospital na ito, pero kahig na ganun ay meron rin naman kaming pangangailangan dahil hindi sakop ng bayad sa paaralan ng mga kapatid ko ang bayad dito sa hospital. Kaya kailangan ko agad ng trabaho.

Napabuntong hininga na lang ako.

Nakapasok na ang dalawa kong kapatid sa School nila wala naman akong gagawin today kaya ako na muna ang nagbantay sa aking ina. Tutal wala rin naman muna akong time maghanap ng work ngayon.

Katatapos ko lang na pinunasan ang mukha ng aking ina. At dahil hindi pa ako kumakain ay agad na akong kumain dahil kape lang ang ginawa ko kanina.

Umupo ako sa upuan at kumain na ako, pagkatapos kunv kumain ay agad akong pumasok sa banyo para na rin magtoothbrush ako.

Pagkalabas ko sa banyo ay nakita ko ang cellphone ko na may tumatawag.

Aba ang kapal din tumawang ng kumag na ito.

Talagang literal na "Kumag na Manloloko"ang pinangalan ko sa kanya. Yun naman talaga siya eh.

Kahit na medyo naasar ako sa kanya sinagot ko parin ang tawag niya.

" Bakit na patawag ka? " Saad ko sa kanya na may pagkanaasar voice. " At anong sasabihin mo nanaman ha! Ano! Ano! Sumagot ka! Bilis! " Dugtong ko sa sinabi ko.

" Paano ako magsasalita kung parang babae ka umasta diyan " sabi niya saakin nagulat naman ako sa sinabi niya saakin para daw akong babae magsalita.tsss... mas hamak naman na masgwapo ako sa kanya lamang lang siya sa katawan, aba kung libre lang ang gym edi araw - araw na akong pumupunta doon para pareho kami mg katawan. At aanhin ko ang katawang ganun kung masmasarap pang kumain kaysa sa mag-gym.

" Ano ba kasing sasabihin mo? Bilisan mo at kapag hindi importante sasabihin papatayin ko na ang tawag mo, madami pa akong ginagawa " sabi ko sa kanya at napabuntong hininga ako dahil pinapakalma ko ang sarili ko dahil sa inis baka sasabog na ako sa inis ko sa lalaking ito...ihhhh.

" Well I'm talking back what I've told you, ikaw na ulit ang magiging secretary ko. " Sabi niya saakin kahit hindi ko man makita ang pagmumukha nito alam ko pa lang sa boses nito ang kanyang walang ka emo-emosyon na awra.  Nagulat ako sa sinabi niya, aba baka mamaya nanaman lolokohin ako ng kumag na ito.

" Tsk. Alam mo kung lolokohin mo lanv ako wag na wag ako. Sir!! " Sabi ko sa kanya.  Kahit kailan talaga hindi na ako maloloko ng lalaking ito kahit maging isa lang niya akong lokohin. Alam ko ugali ng mayayamang tao, imposible naman kasing ang aibrang yaman na katulad niya ay tutulungan pabalik ang tatay ko. Isang malaking himala iyon.  " Hoy! Sir! Hindi mo na ako maloloko, hindi na ako pupunta diyan sa inyo. Isaksak mo na lang sa baga mo yang secretary mo , at isa pa magaling ka naman diba, aba gamitin mo diyan. Pasecretary ka pa diyan " diretsahang sinabi ko sa kanya.

" Tsk. " Tinig kung sabi niya. " Well its your last change baka kainin mo pa ang sinabi mo, im telling tomorrow will be your last chance " sabi niya saakin binaba ko na ang aking cellphone.

Akala niya siguro mauuto niya ako. Never akong pupunta doon. Pwes! maghahanap na lang ako ng trabaho na iba kaysa mapunta sa kanya.

Kakainin ang aking salita. Never ko pang kinain ang sinabi ko lahat ng sinabi ko pinanindigan ko iyon.