The Secretary's Son And The Boss

Chapter 1

Yvane Salmendo's Point of View

Hindi ko maiwasang maiyak habang tinititigan ko ang aking sa kanyang larawan na nakangiti ito. Yun yung picture na magkakasama kaming lahat at nagbobonding sa isa't isa. Yun na ang tanging picture naming mapapamilya. Wala siyang ni isang picture na mag isa siya. Ang picture na nakapatong sa kanyang kabaong ay  cropped laman ito sa picture namin magkakasama.

"Ma, tama na po yan kami na po ang magbabantay kay Papa. Magpahinga na po kayo" saway ng aking pangalawan kapatid sa aming Ina na hindi kayang umalis sa kabaong ng aking Ama. Hindi nakikinig ang aking Ina at walang tigil na rin ito sa kaiiyak halps mamaga na ang kanyang mga mata sa kaiiyak nito. Agad ko na rin siyang nilapitan para sabihang magpahinga na siya, pinunasan ko ang aking luha sa aking mga mata.

"Magpahinga ka muna Ma.." sabi ko, pero kahit anong sabihin mo ay hindi siya masuway at umiiyak parin ito habang tinititigan ang mukha ng aking ama.

"Ma, naman eh. kung hindi kayo masuway niyan baka po kayo ang sumunod kay Papa " sabi ko kay mama ng pagalit at may kasamang iyak.

Lahat ng tao sa paligid namin ay natahimik dahil sa pasigaw kung suway sa aking Ina. Nang dahil sa sinabi ay agad namang nagpahinga ang aking ina at inalalayan iyon ng pangalawang kapatid na si Joan. Ang pangatlo ko namang kapatid na si Joey ay nagtitimpla at nag aayos ng mga upuan ng mga paparating pang tao at kilala ang aking ama.

Likas na mabait ang aking ama kaya kilalang kilala siya dito sa amin. Dahil lahat ng mga humihingi sa kanya ng tulong ay tinutulungan niya. Ang perang nakukuha niya sa kumpanyang pinag tratrabahuan niya ay pinambibili nito ng mga pagkain o para ibigay sa mga batang kalye at sa mga pamilyang nakatira sa kalye. At ang natitira niyang sweldo ay para saamin medyo malaki rin ang kinikita niya kaya ayos lang naman saamin iyong ginagawa niya. Ganon rin maman kasi ang tinuro saamin ni Tatay at Nanay ang tumulong sa kapwa kahit wala itong kapalit.

Kahit ngayon lang siya nawala ay miss na miss ko na siya. Hindi kasi natupad ang mga hiling niya saakin. Hindi ako naka pagtapos ng pag aaral at hanggang High School lang ang natapos ko iba kasi ang ginawa ko sa perang ibinibigay ng aking Ama. Ginagamit ko lang ito sa aking pang-gala at pangbabae. Aminado akong isa akong babaero. Ilan  na rin ang naging Babae ko. Nagsisi ako sa huli dahil sa ginawa ko. Bigla nalang tumulo ang aking mga luha ulit dahil sa pagsisi.

Bigla nalang akong natigilan nang may nagsalitang sa likuran ko na mga lalaki

" Tabi kayo, Tumabi kayo " suway ng isang lalaki sa mga taong nasa paligid nakita ko ang isang lalaki na papalapit saakin. Kilala ko ang lalaking ito. Ang mga tao naman nagulat kung sino ang lalaking malamang hindi nila kakilala ang lalaking ito pero ako kila a ang kilala ko siya. Siya ang Boss ng tatay ko at siya rin ang dahil kung bakit namatay ang tatay ko.

"Are you Juan's Son?Right?" sabi niya saakin. Galit ako sa kanya galit na galit.

" Oo ako nga. At anong ginagawa mo dito? " tanong ko sa kanya.

" Condolence to your family. Juan is A great man. Anyways im just here to say that according to our agreement with your father. He asked me a favor before that if he dies. I will make you us my new Secretary" sabi nito na para bang wala lang sa kanya ang pagkamatay ng aking ama. Malayong malayo sa kinikuwento ng aking ama tungkol sa kanya. Pagtitignan mo siya para siyang isang taong hindi talaga sanay kapag matingin sa mga tao ay madumi. Ang cold rin niya. May itsura nga siya pero hindi niya ito ginagamit ng tama. Kung ano ang kinaganda ng kanyang panlabas pero ang ugali nito masama, ang pangit. Hindi ba at ganun rin ako. Bakit ko ba iniisip ang taong ito.

" Kung yan lang naman ang pinunta mo dito at pwes hindi ko matatangap ang alok mo. umalis ka na lang " sabi ko sa kanya at tinalukaran ito. Oo,Lalaki ako pero hindi ko kayang sundukin siya kahit anong mangyari kasi ayaw ko rin naman ang away. At siya isa pa hindi kami pantay ng estado ng buhay mayaman siya at mahirap lang ako. At may mga kasama rin itong body Guards.

" If you say so, but if you change your mind" sabi niya pero hindi ko lang ito pinansin at tinignan na lamang ang aking ama. Bigla na lang may tumapik saaking likod akala ko siya ito pero hindi isa ito sa mga body guard niya. May inabot saaking isang 1/2 na papel at doon nakasulat ang isang numero. Malamang ay numero niya ito.

" Call me" sabi niya saakin. Mag sasalita na sana ako nang bumaba si Joan sa itaas at nag salita.

"Kuya meron pala yung kanina ulit yung nagbilhan natin ng kabaong hinihingi na yung bayad. Kuya saan tayo kukuha ng pera na 100,000 pangbayad" sabi ng kapatid ko.

Hindi nanaman ako nag salita at nagsalita ang lalaking itong mayabang na ito.

" I can pay all the expenses alam ko naman na hindi niyo kayang bayaran yan" Napakayabang talaga ng lalaking ito. Hindi na ako nagkapagsalita pa at agad namang ibinigay ng kapatid ko sa mga Guard niya ang isang sobre na kung saan nakisulat ang mga babayaran namin. Wala rin naman akong gaanong kalaking pero, kaya hindi ko na pinigilan ito.

" Aalis na kami" at umalis na ito katulad nang dati pinatabi ang mga tao ng kanyang mga Guard. Panay picture ang mga tao sa kanya. Isa kasi siya sa mga anak ng pinakamayan dito sa Nueva Vizcaya. Sila ang may pinakamadaming establishment dito sa Nueva Vizcaya at hindi lang dito sa pilipinas pati na rin sa ibang bansa. Sikat na sikat rin siya dahil sa taglay nito kagwapuhan. Nakikilig ang mga babae dito saaming barangay nang siya ay paalis na.

"Wait i forgot. Guard pakibaba ang mga bulaklak at pagkain sa sasakyan. It seems like i cant see anything that good in this house" hindi lang pala kayabang ang taong ito isa rin itong mapanghusga. Agad namang kinuha ng mga Guard niya ang nasa kotse nitong nakapakahaba. Nagulat lahat ng mga tao nang nakita ang mga pagkain.

Hindi na ako nakapagsalita pa at tinitigan ko na lang siya ng masama.

"What's Wrong " sabi niya saakin at umalis.

"SALAMAT PO " sabi ng kapatid ko na lalaki.

Tumango lang siya at umalis na. Ang mga tao naman ay agad kumain sa mga pagkain na inilagay nila sa Lamesa.

Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking yun kung hindi dahil sa kanya hindi ganito ang nang yari sa aking ama. Nang dahil sa kanya namatay siya.

*FLASHBACK*

" Pa,Ano oras kayo dadating dito" tanong ng aking kapatid na si Joey kay tatay habang kausap ito sa Cp.

"Baka gagabihin ako eh" sabi naman ni tatay kay Joey.

Ano nanaman kaya ang ginagawa nila at palagi itong ginagabinv umuwi uso pa naman ngayon ang nakawan dito saamin. Ibinaba na ang aking kapatid ang Cp. kumain na lang kami na kahit wala si Papa. Pagkatapos namin kumain ay agad na rin kaming natulog dahil kakatok  na rin naman si Papa pag meron siya at ako naman na ang mag bubukas nito para sa kanya.

Dinalaw ako ng antok.

Ilang oras lang ang nakalipas nang may kumatok na sa pinto at alam ko na ang aking Ama ito. Agad akong lumabas saaking Kwarto at binuksan ko iyong pinto pero nagulat na lang ako nang si Aling Bidang ang nasa pinto namin asawa siya ng isa sa mga tanod na nag iikot dito saaming barangay.

"Ano po ang ginagawa niyo dito?" tanong ko sa kanya.

"Eh Kasi." Pautal utal at paputol putol ang kanyang pananalita.

"Ano po iyon?"

"Ang tatay mo..." Sabi niya at nakita ko ang kanyang mukha na para bang nalungkot.

"Ano po?"

" Patay na siya Yvane. Nakita siya ng kasamahan ng asawa ko na tanod. ayon sa mga nakakita mah saksak ito. Pagnanakaw ang motibo sa krimen " sabi ni Aling Bidang saakin at para bang nadadaganan ako ng napakaraming bato sa sakit ng aking narinig. Nagising ang aking ina dahil na rin siguro sa iyak ko. Tinanong niya kung ano ang dahilan at sinabi naman ulit iyon ni Aling Bidang dahil ko nagawang mag salita pa. Umiyak na rin ang aking ina.

* END OF FLASHBACK*

Kung wala na ang aking Ama sino na ang maghahanap ng trabaho. Hindi pa nakapagtapos ang aking mga kapatid. Tinignan ko ang hawak kong papel na ibinigay saakin ng lalaking Iyon.hayst....Hindi maaari.Ayaw ko! Sagot ko sa sarili kong tanong na kung siya ang pag asa ko. Bahala na.

Bukas na rin pala ang burol ng aking ama.