It's You And Me (Montero Series #2)

Chapter 3

Chapter 3

Secretary

Sinamahan ako ni Nina na pumuntang Ssg office kahit ayaw ko ay napilitan akong pumunta dahil baka maalis ako sa dean list at ayokong mangyari yun, kakapasok ko pa nga lang ay aalis na agad ako dahil binangga ko kuno ang malupit daw na Ssg president. Tss, as if naman na matatakot ako dun sa lalaking yun.

"Ikaw na ang kumatok." Basi sa mukha niya ang kaba.

"Ikaw naman kasi eh, bakit mo pa kasi sinagot! Patay ka talaga. Halos kagatin niya ang daliri niya. Parang kala mo siya ang parurusahan ha!

"Mag iintay lang ako dito sa labas." Aniya kaya tumango ako bago kumatok.

Bumukas ang pinto at bumungad sakin ang magandang babae, morena siya at mukhang may lahi.

"Yes?" Nakangiting tanong niya.

"Pinapatawag ako ng Ssg President." Magalang na sabi ko.

Pilit siyang ngumiti. "Tuloy ka." Nilakihan niya ang pagbukas ng pinto para makapasok ako, tiningnan ko muna si Nina, nag thumbs up siya bago ngumiti, ngumiti din ako bago pumasok. Ako na ang nagsara ng pinto dahil iniwan ako ni ate, nakita ko siyang pumunta sa pinto na may nakasulat na President office. May sarili pa siyang office? Edi siya na! Gumala ang buo kong tingin sa malaking kwarto, may mahabang lamesa sa gilid at may malaking tv na hindi ko matantsa kung ilang inches ba to. May sofa din na malapit sa pinto, may halaman din sa gilid ng salamin at may mga ibang tao na nasa kanilang mga table.

Napatingin ako kay ate na lumabas galing president office. "Pasok ka na daw." Aniya bago ako samahan papuntang pinto.

Siya na rin ang nagbukas ng pinto para sakin. Tiningnan ko siya bago pumasok. Nang makapasok ako ay puti na may grey ang kulay ng buong silid. May lamesa na may laptop at kung ano anong mga papel at meron ding lamesa sa gilid.

Matthew Riel  A. Montero

Yan ang buo niyang pangalan na nakalagay sa lamesa niya. Bigatin sis! Parang isang office ng ceo. Napaatras ako ng konti ng biglang gumalaw ang swivel chair at humarap ito sa'kin. Bumungad sa akin ang mukha niya na seryosong nakatingin sa akin.

"You came."

Ay hindi! Statue lang to! Bobo naman nito, malamang pupunta ako dahil baka matanggal ako sa dean's list no, mahirap na.

"Hindi umalis ako." Sarkastikang sabi ko.

Napangisi siya. "Rude." Tinuro niya yung upuan na sa harap ko. "Have a seat."

Humalukipkip ako. "Sabihin mo na ang punishment ko na sinasabi mo dahil may klase pa ko." Mataray na sabi ko habang nakataas ang kilay.

"Ikaw lang kauna-unahang babaeng hindi rumespeto sakin." Nakangising sabi niya.

O tapos? Share niya lang?

"Gusto kong malaman mo na, ako ang president ng student council." Simula niya.

"Alam ko, o tapos?" Tinatamad na sabi ko.

"Your punishment is.." tiningnan niya muna ko. "You will be my secretary."

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya, what? His secretary? Naka singhot ba to?

"Adik ka ba? Anong secretary ka diyan? Wala nga akong ginagawa sayo! Kung tutuusin, ikaw ang may kasalanan sating dalawa, bukod sa binangga mo ko ay tinapon mo pa ang pagkain ko." Inis na singhal ko.

Tinuro niya ang sarili niya. "Me? Ako pa talaga ang hindi tumitingin sa dinadaanan? Sino ba ang sating dalawa ang umiikot ang mata sa buong cafeteria?" Masungit na sabi niya.