PA FAJ

Kapitulli 31

Shkova ne kompani dhe Anina tha qe me priste dikush ne zyre. Hapa deren dhe pashe brenda Marizen.

-Te gjeta nje pune. Dhe nje shtepi ketu afer. Ke afer dhe nje shkolle per Roanin dhe cerdhen e Kristes. Por nuk dua qe ta permendesh me emrin e tij dhe gjithashtu as te me flasesh me. Jam e lodhur nga gjithe keto drama. Tani zbrit dy kate me poshte dhe gjej Sinten. Ajo do te te ndihmoje.

Iku nga zyra pa thene asnje fjale dhe mu duk sikur kisha hequr nje barre.

***

Ishte ora shtate dhe po behesha gati te lija punen. Po me binte telefoni. Hapa canten. Ishte Fatjoni.

-Po, me thuaj.
-Ku je? Mbarove pune?
-Po sa po dilja.
-Mund te kalosh nga une sot? Nuk dua te rrish vetem se une jam pak larg. Nuk do vij sot.
-Po nga dolen kto pune kaq papritur. Me thuaj ku je?
-Jam ne Bremen. Dua te shkosh tek te mite sot. Nuk dua te rrish vetem.
-Nuk e kam problem te rri nje nate vetem.
-Si te duash atehere.
-Do me marri malli.
- Eshte vetem nje nate. Neser ne mengjes do jem aty kur te hapesh syte.

***

Shkova ne shtepi e lodhur. U shtriva dhe me zuri gjumi direkt.

***

U zgjova ne mengjes dhe Fatjoni nuk ishte aty. Mora telefonin gjithe merak.
Ra zilja dhe ai ma mbylli qe me te paren.
-Cfare do Klea se jam ne banje,-u degjua nje ze.
Fillova te qeshja me veten time.
Pak me vone ai erdhi dhe me mbeshtolli ne nje perqafim.
-Me fal qe nuk isha ne krevat kur hape syte. Me thirri natyra.

U cova dhe pashe qe ai kishte pergatitur mengjesin si cdo dite.
-Si te shkuan punet? Perse shkove me aq nxitim ne Bremen?
-Probleme me furnitoret e djathit. Gjithsesi.

Fatjoni me dukej shume i cuditshem kohet e fundit. Ai nuk largohej asnjehere nxitimthi per diku dhe nuk shkelte asnjehere orarin e tij qe ishte ora shtate e gjysme e mbremjes, nderkohe qe dy nete me pare kishte ardhur rreth ores dy.

Teksa u largua per ne kuzhine filloi ti binte telefoni.

-Fatjon telefoni.
-Pergjigju ti per mua. Ose lere...

Shume vone. E kisha hapur. Nga ana tjeter u degjua nje ze femre.

-E gjeta shpirt,eshte perfekte.
-Urdhero?-u pergjigja zedridhur.
-Me ke flas?,-tha me te shpejte.
-Me te dashuren e Fatjon Shahajt. Ju kush jeni?
-E dashura?

Telefonata u mbyll.
Fatjoni qendronte perballe meje teksa shikonte shprehine e shemtuar te fytyres time.

-Ishte nje vajze,-i thashe. Dhe u cudit kur i thashe qe jam e dashura jote.
-Varja. Cfare te bej per dreke?
-Nuk me duhet cfare do besh per dreke. Dua te di kush ishte kjo qe e kishte gjetur shpirt?

Fatjoni ngriu dhe nuk tha asnje fjale. Me mori telefonin nga dora dhe u drejtua drejt dhomes se tij nga ku disa minuta me vone doli i veshur.

-Kam pune po dal.
-Po ti sikur the per dreken.
-Kam pune,-tha duke plasur deren.

Me trembi zhurma por me shume me trembi situata e pakendeshme qe ishte krijuar.

***

Shkova ne zyre dhe fillova po meresha me punet e perhershme. Ne koke vazhdonin te me kumbonin fjalet"E gjeta shpirt"

***

Koha kaloi shpejt edhe pse gjate gjithe dites nuk e kisha patur mendjen ne pune por tek situata e mengjesit. Me dukej e cuditshme.

Nuk dija cte mendoja.

U nisa per ne shtepi. Fatjoni nuk ishte atje. Nuk kishte qene fare aty ndryshe do kishte levizur ndonje gje ne kuzhine. Gjithcka ishte neper vende sic i kisha lene para se te ikja.

E mora ne telefon. Sekretaria.

E mora perseri. Perseri sekretaria. Mora ne telefon recepsionisten e restorantit.

-Alo Krisela. Jam Klea. Eshte Fatjoni aty?
-Jo znjsh Klea. Z.Fatjon nuk ka ardhur fare ne restorant sot.

Nuk kishte shkuar ne restorant?

***

Ora ishte dhjete e darkes. Ndjeva celsin qe u fut ne dere.

-Shpirt,-tha Fatjoni teksa u afrua te me puthte. Me fal per vonesen por kisha pune ne restorant.
-Ah ne restorant. Sa mire. U lodhe shume?
-Uff se ke idene. Restoranti kishte pune shume sot. Me fal qe nuk kam gatuar gje.
-Ska problem. Gatova une per ty. Nese je i uritur shko ne kuzhine dhe ha. Ka me bollek.
-Cfare ka gatuar drita ime?
-MUT.

Ai u kthye dhe me pa i habitur.

-Klea je mire? Cfare e kishe kte? Po tallesh me mua?
-Si te duket ty Fatjon?
-Si me duket cfare?
-Po ti? Ti tall bythen me mua? Kujt i tregon restorantin ti? Une fola me Kriselen. Ajo me tha qe nuk kishe qene fare atje.

-Kriselen? Kriselen tone?
-Po Lorelen tuaj. Ne nuk njohim tjeter. Mos u perpiq te fitosh kohe.
-Jo.. une.. dmth. Kush eshte Lorela?
-Ha nje mut. Mos fol me. Nuk dua te te degjoj.
-Klea po cfare i ke keto? Ku i gjen kto fjale?
-I gjeta shpirt, jane perfekte. Pirdhu.
-Klea po me degjo.
-Cfare te te degjoj? Kur murmurin si ari se ske justifikim. Ik te lutem.

Mbylla deren me celes dhe me pas dritaren. E dija qe ai do tentonte te futej qe andej.

-Klea hape deren.
-Nuk e hap qerohu. Shko tek shpirti jot qe e ka gjetur dhe eshte perfekte.
-Po cfare po thua Klea? Hape deren te flasim.

Po me soste durimi. Cfare do qe po ndodhte nuk ishte aspak e mire dhe une nuk kisha me NERVA.