PA FAJ

Kapitulli 6

SA MIRE DO ISHTE SIKUR DHIMBJEN TA NDJEJE AI QE E SHKAKTON.

Mami i gjeti dajes nje grua qe ta ndihmonte me gjithcka ne shtepi. Merakosej shume per te.
-Mua me le pas dore i thashe teksa hyra ne dhomen e saj. Nuk te interesoj me?
-Klea, cfare jane keto qe thua? Normal qe me intereson. Une per ty do levizja malet.
Ah sikur ta dinte cme kishte ndodhur. Cdo levizte valle?
-Mami te lutem a mund te ikim? Nuk me rrihet fare ketu.
-Ikim qe tani zemra ime. Ikim.
Filluam te beheshim gati. Nga mendja nuk me hiqej skena qe ndodhi pak momente me pare. Nuk e di se cfare monstre ishte ai dhe pse i bente gjithe kto? Njeriu duhet te kete nje arsye per gjithcka qe ben. Po cfare po them une? Cfare arsyeeje mund te kesh qe te perdhunosh mbesen?U largova me te shpejte nga ajo shtepi. Do kisha vrapuar fort po te mos isha ne karroc. Na pa me inat kur po dilnim. Dhe une i thash VDEKSH pa ze, duke shpresuar qe tmi lexonte buzet.

Ditet kalonin. Kisha filluar ta merja shume veten. Cohesha dhe ecja nga pak me paterica, por prap kemba me dhimbte shume. Eshte shume e veshtire tek e sheh veten qe nuk mundesh te besh asgje. As te hash dot vete, as te vishesh dot vete. Per ate me vinte mire ne fakt. Ai mund te vdiste ne ate karrige dhe mua nuk do me behej vone. E meritonte fundja.

***

Muaj me vone.

E kisha mar veten mire. Shyqyr qu iu riktheva shkolles se po mbytesha atje brenda. Nuk po mbushesha dot me me ajer. Isha qete ato kohe. Nuk kishte kush me shqetesonte. Si perfundim ai vendosi te shkonte ne Dubrovnik. Shpresonte shume se do e merte veten dhe do sherohej. Mami fliste gjithe kohen per te ne shtepi. Jo Mondi keshtu, Mondi ashtu. Ishalla e mer veten, ishalla sherohet. Nuk e duroja dot dhe vetem shkoja ne dhome dhe rrija atje me veten time. Tani ju do thoni qe kjo ngeli duke e kaluar muaj e vite. Nuk mund te rri te shkruaj per veten time teksa haja buk dhe flija gjume sepse asgje nuk ishte e cuditshme ne jeten time per dy vitet e ardhshme. Thjesht do e kaloj pa e permendur faktin qe po bija ne depresion qe njembedhjete vjec.

***

Kaluan dy vite. Pse kaluan? Isha mire ashtu. Mami kishte kohe qe merej me dokumentat e testamentit qe gjyshi kishte lene. Kishin dale shume probleme dhe nuk po i mernin dot ato qe ju takonin. Gjyshi nga dy dylym toke mamit i kishte lene 72% te saj qe ne pjese te futej dhe Leo kur te mbushte moshen, dhe pjesen qe ngelej ja kishte lene dajes. Si duket atij nuk i pelqeu terezia. Donte me shume. Ky muhabet ishte bere qe para kater vjetesh por thjesht mami nuk e dinte qe vellai i saj ishte nje i pangopur dhe qe e urrente te motren sepse kishte me shume pjese ne testament se ai. Kjo e shtyu dajen qe tme urrente dhe mua si pasoje e ksaj dhe te bente gjera te flliqura sic eshte vete. Do te doja te mos e kishte mare veten dhe te kishte vdekur atje ne salle te operacionit. Pse u sherua?

Erdhi ne shqiperi pas dy vitesh. Erdhi i krekosur. Krenar. Erdhi ne shpine tone si pa te keq. Duke e puthur mamin dhe duke e perqafuar per doktorin e mrekullueshem qe i kishte gjetur, qe i riktheu jeten. Cila ishte jeta e tij? Vegla me te cilen me terrorizoi mua?
Plere.
Nje dite erdhi dhe me trokiti ne dere. Nuk e di me sa mend. Mendoi se isha vetem. Erdhi mu afrua.
-Te ka mare malli per mua?,- me tha. Une largohesha sa me shume te mundesha.
-Ti nuk je ne terezi i thashe. Largohu tutje se do bertas. Nuk jam vetem ne shtepi.
-Edhe mendon se kam frike nga Fatimja une?
Filloi te hiqte pantallonat nderkohe qe une u mblodha nje grusht ne fillim te krevatit. Po me afrohej.
-Je bere me e bukur e di?
Ne ate moment dera e dhomes time u hap. Ne prag qendronte mami. U shokua nga ajo qe pa. As ai e dinte qe mami ishte aty dhe as ajo e dinte qe ai ishte aty. Filloi po bertiste nderkohe qe ky veshi pantallonat me te shpejte dhe mori vrapin poshte shkalleve. Mami po e gjuante me ca te gjente. Pastaj si ai doli nga shtepia, ngjiti shkallet me te shpejte dhe erdhi me perqafoi.
-Nuk te preku apo jo? Po si mund ta beje ai ? Si?
Nene Fatoja u fut ne dere.
-Se ka prekur tani por e ka prekur me pare,- tha nderkohe qe lotet i pikuan ne mjeker.
Mami ngriu e gjitha dhe i ra te fiket ne krevat. E zgjuam mbas shume perpjekjesh. Qante me te madhe dhe bertiste.
-Pse dreqin nuk ma tha njeri mua kte?
Ju hodh nene Fatos ne qafe edhe e perzuri. Sado qe ju luta dhe ja thash ckishte ndodhur nuk me degjoi. Nuk donte te me degjonte. E dinte qe po me merziste qe po e bente nje gje te tille po thjesht ishte jasht mase e nevrikosur dhe i vetmi vend ku mund te shfryhej ishte nene Fatoja.

Jim Morrison ka thene:  "Më mirë të humbasësh një çast të jetës, sesa jetën në një çast!"

Ate dite vdiqa per here te dyte. Humba mbeshtetjen time me te madhe dhe njeriun qe vlersoja me shume se vete mamaja ime. Humba shume.