Unutulanlar acı.. Acıyan yaralar. Kaybolup giden geçmiş yarattığı etki geçmemiş!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22 Nisan 2072
İnsanların çoğu sevmekten korkar bir gün kaybedecek diye. Unutmaktan korkar değer verdi diye.
Karşımdaki yıkık dökük hastaneye baktım. Yıllarım geçmişti burada. Pek kimse sevmezdi beni ama iyisiyle kötüsüyle geçmişti her şey.
Bu hastanede büyümüştüm. Ilk defa bu hastanede ağlamıştım. Ilk defa burada gülmüş burada öfkelenmiştim. Her şeyi ilk burada yaşamıştım.
Çünkü bu hastanede açmıştım gözlerimi.
"Herkes hazır mı?"diye sordu Alen ortak alanda olan insanlara.
Birkaç saat önce söyledikleri aklıma geldi.
Neden benim ismimin dövmesi vardı vücudunda? Kalbinde?
Soru işaretleri ters döndü, döndü... En sonunda ruhumu idam edecekti.
"Herkes hazır komutanım."diye rapor verdi bir asker.
"Komutanım, burada biri var!" Gelen bağırma sesi ile hepimiz hastanenin otoparkına doğru döndük.
"Siz burda kalın. Burla, Zera ve Barın benimle gelin."dediğinde hızlıca otoparka doğru koşturduk. En önde Barın denen asker vardı. Ardından Alen, Zera ve ben en arkada olmak üzere varmıştık otoparka. Yerde yatan kişiyi göremiyordum.
"Siktir, bu olamaz. Burla.."deyip ellerini ağzına kapattı Zera. Gözleri benim üzerimdeydi ve tam olarak önümde duruyordu. Onu kenara itip yerde yatan kişiye baktım.
Bu olamazdı. Olmamalıydı. Lütfen olmasındı.
"Burlayı götürün buradan. Hemen!"dedi biri. Söyledikleri kulağımda ugulduyordu.
'Sana güveniyorum kızım' daha birkaç saat önce kurmuştu bana bu cümleleri. Olamazdı. O ölemezdi. Görüşüm bulanılaştığı sırada biri tuttu kollarımdan. Hiç düşünmeden ittirdim ve Neva Hocaya doğru bir adım attım. Bir şeyler söylüyorlardı ama anlamıyordum.
'Aferin kızım sana.'
Bana hep güvenmişti. Beni desteklemisti. Her zaman yanımda olan tek kişiydi. Yeri geldiğinde annem yeri geldiğinde babam olmuştu benim için.
Yerde yatan bedenini inceledim. Sol kolu yoktu, kopmuştu. Boğazımdan bir hıçkırık firar etti gözyaslarimla birlikte. Dizlerimin üstüne düştüm. Gözlerimi yüzüne çıkardım.
